Memory is the treasury and guardian of all things. -Marcus Cicero
"Angelique, bakit gusto mo mga angels?" Yeah. She really loves angels. Kung yung ibang bata, barbie at lutu-lutuan ang mga laruan..Siya angels. She has tons of it.
"Ang cute kaya nila! Diba? Tapos parang ang sasaya nila! Tsaka diba sabi nila mga angels daw nagbabantay satin?" Masayang sagot nya.
"Yeah right. The guardian angels."
"Uhuh. Sino kayang guardian angel ko nuh?"
"Gusto mo talaga malaman?"
"Uhuh."
"Ako." I swear, napangiti yan! Haha.
"Eeh. Ikaw talaga Michael! Eh kung ganun, gusto ko ding maging guardian angel mo! Sounds good, ayt? Para same tayo. Yiee!" sabi nya na may halong pangaasar. Siniko siko pa ko!
I've never seen her sad. She has a playful and cheerful voice. Sa totoo lang, para talaga syang angel.
----
1 week has passed. Di ko pa din matanggap na wala na sya. Wala na yung babaeng pinakamamahal ko. Diba unfair? Ang sakit kasi eh.
Angel went exactly on my birthday.
But I know, God has a purpose. Di nya rin naman siguro alam na mawawala na sya eh. Ayaw pa nga nya eh.
Di pa nagiging kami, pero kinuha na agad sya sakin. Sinadya nya ba yun? Ang masakit lang sabi ni Cess, Angel wants us to be official on that day. On the day she died.
Everyday, napapanaginipan ko sya. The same Angel I know. Laging nakangiti, laging masaya.
1 week... 1 week na kong nakakulong sa kwarto ko. Binibisita ako minsan ni Cess. I know, nahihirapan din yun. Sino ba namang hindi? Yung parents ni Angel, nag migrate na sa US. Naiintindihan naman namin sila..Di daw kasi nila kakayanin kapag dito pa. Ikaw ba naman ang mawalan ng nagiisang anak? They left the day after Angel's burial. Ang bilis. Ang bilis ng mga pangyayari. Wala naman kami masisi. It's just an accident.
---
"Please Michael, samahan mo na ko. Pretty please?" Hayy. Sino ba namang makakatanggi dito?
"Aanhin mo ba yan? Ang dami mo ng ganyan ah. Wala ka na ngang mapaglagyan." Pinipilit nya kong samahan ko sya sa mall para bumili nung costume. Ano ba yan.
"Iba kasi yun eh. Color pink. Haha. Ang ganda ganda. Pleaaase?"
"As if I have a choice."
"Thankyou! Iloveyou." sabi nya tapos yumakap sya sakin.
"I love you too." And I kissed her hair.
----
A sweetdream. Napanaginipan ko ulit sya. She's wearing that pink costume. Ito na din ang sinuot nya nung funeral nya. For sure naman, masaya sya dun.
"Michael. Are you happy?" Happy? What kind of question is that?
"I know you're not. I'm sorry."
"Angel. I miss you."
"Haha. Ano ka ba! Miss na din kaya kita nuh!"
"Why don't you just come back?"
"You know, I can't."
"Yeah I know." And that hurts.
"Just... Just don't forget that.. that I love you."
"I lo.." pinutol nya agad yung sasabihin ko.
"No.No.. Ano ka ba. Hahaha! Basta tandaan mo na mahal na mahal na mahal kita. And it's okay. Alam ko namang mahal mo ko. You don't have to say it. "
"But..."
"I'm an angel now." sabi nya. She seems so happy.
"Are you happy?" tanong ko.
"Yes. So, be happy too."
"I'll try. Di naman ganun kadali yun."
"Kaya mo yun. Ikaw pa!" I sighed.
"Close your eyes." utos nya.
"Why?"
"Just close your eyes. Don't open hanggat di ko sinasabi. Okay?"
I did. I closed my eyes.
"Be happy Michael. No matter what happens, I'm always here for you." I know, I'm about to cry. And I know, she's crying.
"I am your guardian angel." Then I felt her lips into mine. But I can't open my eyes. Yun yung sinabi nya eh. "Now, open your eyes."
I opened my eyes.
"Angel." Wala.. Wala na sya. I touched my lips. Is it true? I can't believe it!
For you Angel, I'll be happy. I'll try.
Goodbye, my guardian angel.
THE END.
-----
Sana po nagustuhan nyo :)))
Thankyou!

BINABASA MO ANG
Dream of an Angel
KurzgeschichtenA short story. Please have time to read it. Lovelove!! :**