Yanna's POV
Paggising ko kaninang maga, pinagmadali agad ako ni mama
na bumangon... Tumawag daw kasi si fake boyfiie na susunduin
niya ko >///< tss. lalo ko namang binagalan yung kilos ko. Joke.
"bat mo pa kasi ako sinundo?!"-me
nasa sasakyan na kami, inaaway ako.. ambagal ko raw kumilos,
malelate na raw siya sa klase niya. >///< 7:30 kasi akin, 7 yung
kanya. eh 6:45 na, nasa daan pa kami...
"eh bat ba? e sa gusto ko! bumabawi lang, kasi dalawang araw akong
wala. at alam kong namiss mo ko"-adrian
"kapal ng mukha ha?"-me
"di naman aah. makapal na ba magsabi ng totoo?"-adrian
"ewan ko sa'yo"-me
silence for minutes...
"AAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!"-me
"Hoi! bakit ka sumisigaw?!"-adrian
pinreno niya agad yung sasakyan at iginilid sa tabi ng kalsada...
"Nakakabingi yung katahimikan e ^_____^V "-me
hinampas niya yung manibela at nagdrive na ulit, mukang galit siya
>.< badtrip na si adrian... si Yanna kasi.. bad joke.
"ui"-me
"oh?"-adrian
"galit ka?"-me
"h-hindi"-adrian
nakapatong sa may pinto yung kamay niya at nakahawak sa labi
yung isa naman nasa manibela... aish. ang guapo!! kyaaah. >.<
"eh bat ka ganyan?"-me
"wala"-adrian
i pouted, iginilid niya yung kotse at bumaba na ko sa college ko...
After kong bumaba, agad na niya pinatakbo yung kotse niya papunta
sa building nila...
classes classes classes...
kasama ko na si Angela, pareho kasi naming break time and ngayon
nalang ata ulit kami nagkita after 2 days? haha...
"oh bat ganyan mukha mo?"-Angela
"ha? ano ba mukha ko?"-me
"ang lungkot lungkot mo.. kanina ka pa nakasibangot jan.."-angela
"hindi kaya"-me
saka ako ngumiti. kahit peke, basta ngiti, okay na yun.. aish. bat nga
ba nalulungkot kasi ako? baka nabobore lang, wala kasing magawa
kundi kumain ng kumain ng kumain e. mamaya ang taba taba ko na
pala, hindi ko pa namamalayan.
"Pssst"Angela
"oh?"-me
"prince charming mo oh..."-angela
lumingon ako sa likod ko... wala naman...
"asan? asan si adrian?"-me
Natawa bigla si angela saka ako tinapik sa braso...
"so siya talaga prince charming mo? e si Jeo kaya tinutukoy ko! wala
na, pumasok sa room si JEO hindi si Adrian a!"-Angel
Sumalumbaba ako at tumingin kay angela ng masama saka ko siya
binato bato ng chips na kinakain namin...
"bad ka! bad!"-me
tumatawa lang siya...
"ito naman.. kasi wag kang magpapahuli. Ang isda, nahuhuli sa
sarili niyang bibig"-Angela
"hindi ako isda!"-me
tawa lang siya... naghaharutan kami hanggang sa kailangan na niyang
umalis dahil may klase na siya... aish. mag-isa ko nanaman =___= kawawa
naman ako.
Kumakain at nagbabasa ako ng isang english novel sa may ilalim ng
puno sa harap ng building namin..
"BOO!"
"ay si yanyan!"-sigaw ko sa sobrang gulat... at paglingon ko... =____=
si yanyan nga...
"iniisip mo ko no?"-adrian
"hi-hindi aa!"-me
"hello yanna"
kasama niya pala si bryan...
"hello ^^ "-me
"ganda ng ngiti mo saknya a =___= "-adrian
hinampas ko siya sa balikat...
"bat kayo nandito?"-me
"pupuntahan ko sana yung babaeng nakita ko kaninang maga.. Hihi..."-bryan
"may gusto ka sa kanya? BA ba? baka kakilala ko... haha"-me
"uhm.. singkit siya.. actually, halos kamuka mo.. pero maganda siya, di tulad mo"-bryan
"ANO?!"-me
"na sobrang ganda. HAHA. di ka naman mabiro"-bryan
.
.
,
,
"AYAN NA SIYA!" sigaw ni bryan sabay tago sa likod ng puno..
napatingin ako sa tinitignan ni Bryan at napahalkhak ng malakas...
"Shella! Halika dali!"-me
Bumulong si Bryan sa tenga ko...
"ui nakakahiya.. kilala mo ba yan?"-Bryan.
Sakto namang dumating si Shella sa harap namin, dumiretso naman agad
si Bryan ng tayo, si Adrian naman... nakaupo pa rin inagaw sakin yung binabasa
ko... siya naman daw magbabasa =___=
"Shella, i want you to meet bryan.. transfer student from somewhere...haha"-me
"oh bakit? what's with him?"-shella
"he wants to meet you"-me
"oh... is that so? hey. I'm Shella. :) "-shella
napayuko si Bryan at inabot yung kamay ni shella na naka-offer
for handshake..
"b-bryan.. c-can i ask for your number?"-bryan
"sure..."-shella
binigay ni shella yung number niya kay bryan, si Adrian naman,
hinila ako paupo ulit... Pinapanuod ko lang siyang magbasa...
Pero isinara na niya yung libro at ibinalik sa akin. Hinawakan niya
ko sa kamay at kinaladkad ako..
"yaan natin sila jan magmoment. magmoment tayo ng sarili natin"-Adrian
Pinasakay niya ko sa kotse niya, mamayang hapon na ulit klase ko, at
ganun din daw siya.. aish >.< san nanaman kaya ako dadalin ng lokong
to?! kahilig kasing mangaladkad... Hindi naman ako kaladkarin TT___TT
Tahimik lang sa sasakyan and I was just thinking kung anong iniisip niya,
aish... bat ba ngayong araw wala na kong inisip kundi siya? Di bale, siguro,
bukas wala na to...
