Legend of Blue

Team Rocket?!?!

Het was de dag, de dag van mijn avontuur. De dag van mijn starter.. wel eigenlijk niet. Ik kom uit een dorp waar ieder kind van zijn ouders een starter pokemon krijgt. Mijn ouders komen van een boerderij van eevee's mijn vader zijn Flareon en mijn  moeder haar vaporeon . Ik kreeg een eevee van mijn ouders. Ik trainde zo hard als ik kon, maar werd altijd verslagen door mijn rivaal Ash uit mijn dorp. Hij en zijn pikachu waren altijd sterker. Daardoor wou ik de Kampioen worden van onze regio. Ik zal het doen! Hmm.. zo dom was ik toen nog. Maar ja, nu sta ik hier voor haar. Diegene die mij de laatste badge zal geven.

Neeeeee!!! eevee! Jij monster, je schakelt hem toch niet uit! Je bent de stomste rivaal. Wacht maar Ash, als ik mijn starter heb ga je eraan! Ja, ja zei hij, dat zien we nog wel. Morgen ga ik naar de professor, daar haal ik mijn charmander en dan zien we het nog wel. Ik zie je later, kom pikachu en zo liep hij weg. Ik ging naar huis, toen ik de deur open deed liepen de tranen over mijn wangen. Mijn moeder zag mij huilen en pakte gelijk eevee van me af en begon hem te genezen, ik zat nog steeds met mijn tranen op de grond, totdat Flaroen kwam en tegen me aan kroop. Toen zei ik huilend tegen flareon: Ik zal voortaan goed zorgen voor je kind. Flaroen keek me aan met zijn blik en riep hard, dat geef me zelfvertrouwen. Ik droogde mijn tranen van mijn wangen en zat vol met zelfvertrouwen, ik wist het ik word de beste en zal iedereen verslaan. Niet veel later toen ik mijn tas voor morgen aan het inpakken was kwam eevee mijn kamer oprennen en sprong tegen mij aan. Ik was zo blij om eevee weer zo gezond te zien. Zo erg dat ik weer in tranen begon te gaan, nee zei ik tegen mezelf ik moet sterk zijn. Ik moet geen emotie meer laten zien aan mijn tegenstander, vanaf nu ben ik een steen waar je geen tranen uit kan krijgen. Ik ging naar bed en was er klaar voor. 

De volgende dag werd ik wakker, kleed mezelf snel aan en at mijn ontbijt. opeens hoorde ik mijn moeder zeggen: eet is wat rustiger, straks verslik je nog in je eten zij ze lachend. Ik lachte terug. opeens vroeg ze: ben je blij dat je een officiële starter gaat krijgen. Ik lachte en zei natuurlijk wel, maar voor mij is eevee mijn starter. Ze lachte en toen was het zover tijd om op reis te gaan. Ik moest 3 dagen lopen door het bos om bij de professor te komen, maar ik ging het doen, ik ging mijn starter halen. Ik stapte de deur uit en eevee liep achter me aan en ik was zo blij dat ik van mijn ouders een eevee mee kreeg. Ik liep het dorp uit en een sprong op mijn schouder en gaapte, ik vroeg: wil je in mijn tas slapen. Hij knikte. Ik open mijn tas en laat hem erin kruipen. Ik deed mijn tas weer om, maar oef wat zwaar. Toch liet ik hem erin slapen. Toen ik net het bos in liep vloog er een pidgey boven mijn hoofd, ik raakte opgewonden en dacht ooit vang ik ze allemaal, terwijl ik hard doorloop ligt eevee lekker te slapen in mijn tas. Na een paar uur lopen neem ik een pauze bij een meer. Eevee word wakker, springt uit mijn rugzak en rent op het meer af. Ik ren achter hem en roep Waar ga je heen, hij stopt bij de rand van het meer en staat in het water te kijken, eenmaal dat ik bij eevee ben zie ik het, het is een magikarp! Ik lach en zeg : Eevee die kunnen we niet uitdagen, kom we gaan eten, hij knikte. Zo zaten we te eten. Niet veel later gingen we weer op pad, we lopen hard door, maar we horen een gil, eevee en ik rennen er op af. We zien een klein meisje met roze haar en een cleflairy, ze worden aangevallen door een zubat en een jongen met een R op zijn shirt. Ik roep heel hard : He laat haar met rust! De jongen kijkt om en lacht. Hij zegt heel kalm, wat wil jij doen met die eevee. Maar toch geef hem maar aan mij. Ik word kwaad, in mijn hoofd beginnen emoties rond te spelen, Maar voordat ik iets kan zeggen gooit hij een pokebal, er komt een zubat uit, uit boosheid roep ik  Eevee doe tackle hij rent op zubat af en raakt hem, de zubat valt op de grond, Hij schrikt en zegt : wat een kracht! Ik hoop dat ik je nog een keer mag uitdagen, ik weet zeker dat het niet het laatst is wat je hoort van team Rocket. Opeens rend hij weg, ik denk bij mezelf wie is dat die Team Rocket, maar geen tijd om na te denken. Ik ren op het meisje af en valt op mijn gezicht recht voor haar. Ik zie een glimlach op gezicht. Eenmaal opgestaan en de aarde van mijn gezicht geveegd, vraag ik : gaat het? Ze lacht en zegt : ja, door jou, maar hoe heet je? Ik zeg ik ben blue en dit is mijn eevee. Ze Lacht en zegt : Ik ben Moon en dit is Clefairy! Clefairy lacht. Moon vraagt : Wil je mee naar mijn huis, dan kan je daar overnachten. Ik keek omhoog en zag dat de nacht wat later werd.

Ik liep achter Moon aan het was onderhand al donker toen we bij het kleine huisje in het bos aankomen.  We lopen naar binnen ik doe mijn schoenen uit en gaan aan tafel zitten. Het eten wordt op tafel gezet, maar huh wat is dat moon legt haar hand op mijn hand ik kijk haar, ze heeft van de mooie grijze ogen en haar lange roze haar . Opeens zegt ze heel zacht :  dankjewel voor me redden. Tijdens het eten was het me helemaal stil. Daarna lag ik in mijn slaapzak op de grond eevee lag naast clefairy. Opeens voel ik hoof op mijn borst, het was Moon die bij me kwam liggen. Ik wist niet wat ik moest doen, dus laat ik haar hoofd liggen. Dit was mijn eerste dag van mijn reis.