ÖMRÜM OL

"Ayrıldık mı?Tamam"

👔UĞUR👔

İş dönüşü evin kapısının önüne gelmiş öylece dikiliyordum.Neden mi? Annem yine her zaman ki gibi bana "Oğlum kaç yaşına geldin artık evlen bende torun sevmek istiyorum." gibi cümleler kuruyordu. Aslında merak ediyorum da acaba benim gibi ailesi tarafından evlenmeye zorlandırılan kaç kişi vardır.

Bu saçma düşüncelerimden sıyrıldım. Çünkü sokağın bücürleri  bir olmuş bana sesleniyorlardı. "Uğur abi bugün bize çükilata aldın mı?" diye sordu bücür Emir. Bende o an unuttuğumu fark ettim. Çocukların yanına diz çöküp "Hemen bekleyin. Alıp gelicem." diyip direk marketin yolunu tutmuştum.

  Her gün onlara çikolata alırdım. Ama sizde benim yerime koyun kendinizi o kadar tatlı çikolata diyorlar ki.

   Bende iyice kız gibi düşünmeye başladım. Hemen bu düşüncelerimden  sıyrıldım. Markete giderken bi parkın önünden geçtim.
Parkın önünden geçerken salıncakta oturmuş iki kız dikkatimi çekmişti. Arkası dönük olan diğerine birşey anlatıyordu diğeri de onu degisik mimikler yaparak dinliyordu.
   Doğrusunu söylemek gerekirse öyle yapınca çok tatlı görünmüştü gözüme.
Neyse deyip markete girdim ve çocuklara çikolata aldım geri dönerken aynı kızları gördüm.
  
   Bu sefer tatlı bulduğum kız sinirli görünüyordu. Sonra salıncaktan bi hışımla kalkıp gitti.
Benim anlamadığım birşey var ben neden o kızları izleyip duruyorum? Of!
Hemen sokağa girdim çocukların yanına gidip çikolatalarını verdim ve eve girdim girerken de aklımda yine o kız vardı.
Aklımdan o kızı defettim ve anneme görünmeden direk odama çıkıp yattım. Biliyorum daha erken ama çalışıyom yani bende.  Uykuya dalıyoom. Ahanda daldım.
.
.
.

Telefonumun sesiyle gözlerimi açtım. Hava kararmıştı ve evden hiçses gelmiyordu demek ki uyudular. Yine çok zekiyim.

  Hemen çalan telefonumu açtım. Arayan Esraydı. Sevgilim tabi bundan annenin haberi yoktu çünkü bilse beni iki güne kalmaz onunla evlendirirdi. Ama ben bunu istemezdim.
"Efendim Esra"
"Konuşmamız gerek. Hem sen uyuyomuydun? Uykunu böldüysem pardon."
"Konuşalım Esra."
"Telefonda olmaz. Buluşamazmıyız?"
"Hayır Esra. Hem uykumu böldün. Ozaman şimdi söyle ben daha fazla sinirlenmeden."
Bi süre karşı taraftan ses gelmeyince tam kapatıyodum ki
"Ayrılalım." dedi. Bu cümle bende şok etkisi yaşattı. Onu sevmiyodum kabul. Ama ne biliyim.
"Sen bilirsin Esra."
"Ayrıldık mı? Tamam."deyip telefonu suratıma kapattı. Lan bi cevapta beklemiyo. Bak sinirlendim şimdi.
Esra yı tekrar aradım ve aynen şunları dedim."Sen benden ayrılamazsın ben senden ayrılıyorum. Ayrıca telefon öyle kapatılmaz böyle kapanır." telefonu suratına kapattığımda bi rahatlama geldi. Oh be sen kimsinde benim suratıma telefonu kapatırsın.
Ne diyorum ben lan. Az önce terk edildim.
"Amaan boşver." diyip tekrar yatağa yattım ve uykuya daldım.
.
.
.