Okyanus kadar mavi ,gök kadar sonsuz.Gene mavi .Bambaşka mavi.İşte bu masmavi.
İmkansızı istedi kadın .Ve imkansızı yaşadı.Hiçbirşeyin imkansız olmadığını kanıtladı ."Esmer tenli,zehirli bir kadın ve gece saçlı bir adam"."Turuncu"renkli boyalarla çalıştı siyaha ve devam etti.
Serbest bırakın ,kessin kağıtlar parmaklarınızı.Kim soracak ki hesabını?Siz acınızı yaşarken kim koşarki yardımınıza ? Kim karşılıksız kurtarır ki sizi? Bırakın gitsin siyah ,gelsin bu gece beyaz.Bırakın gökyüzünü ,bırakın Ayı;güneşi uzayı ,uzayın karanlık olan aydınlığını....Yağsın bu geceye beyaz.Düşsün güzel kağıtlara kalemlerde.Yağmazsa biz yağarız onlara.
Bir beyaz diledik,bir de uzay.Bir de uzayın karanlık olan aydınlığını diledik.Beyaz gelecek ,gelmeli.Siyahı bizim beyaz örtmeli.Zıtlıklara karşı direnip,yanına en çok ben yakıştım demeli.
Ve şimdi ise uzayın aydınlık olan karanlığında idi beyaz. Uçsuz,bucaksız olan uzaydaydı beyaz!
Beyazla başlayıp beyazın içinde bitti masal.Beyaz geldi Uzay'a.Bir tane kesikle başlayan,bekleyen uzay,bin kesikle veda etti beyaza....
