BORN FOR YOU ~book two

CHAPTER 18: reunion?

CHAPTER 18: reunion?

[TRINA'S POV]

pumasok na kami sa loob ng mansion nila Shana.. at dito sa salas na nya binuksanang laman ng maliit na envelope.

"Invitation?", she look confused.

"patingin nga.", inagaw ko sa kanya.

"invitation ba tong matatawag? Please come for my party. San Rafael beach resort. this upcoming Saturday, 8pm Sharp.-- what the eff. kalokohan ba to? wala man lang nakalagay kung galing kanino."

"maybe it's just a hoax.", sagot naman ni Shana.

"Hindi kaya pakana na naman ni Paula to? at may binabalak na masama sayo?", pagalit kong hinala.

"psh. Trina, let's just don't judge someone okay?", pagtatanggol nya.

"Shans?! bakit ba pinagtatanggol mo sya? hindi ba't may kasalanan sya sayo? napakasama kaya nya!", sumimangot ako.

"I've moved on Trina.", she smiled slightly.

"talaga ba?", paninigurado ko.

tumango lang sya.

"let's eat?", aya nya at tumayo sya papuntang kusina.

***

nabusog ako ng sobra! ang daming pagkain. isa 'to sa mga namiss ko about Shana, yung mansion nila at ang masasarap na pagkain. hahaha! joke lang.

but jokes are half meant..

"hala! Shans kailangan ko na pala dumaan sa office, uuwi muna ako para makapagpalit ng damit.", sabi ko habang nakatingin sa suot kong relo.

"oh, sure." tumayo na sya at inihatid ako hanggang sa gate nila.

"bye Shans!", nagbeso kami.

"take care!", she waved at me.

nagmadali akong umuwi dahil nakalimutan ko na kailangan ko palang dumaan sa office, masyado akong naaliw sa pakikipagkwentuhan kay Shana.. mukhang naging masaya naman sya sa pamamalagi sa States base na din sa pagkekwento nya. I asked her about sa lovelife nya pero tumanggi syang magkwento dahil wala naman daw kasing dapat ikwento. hayy nako, siguro minahal nya nga si Prince.. but she looks completely moved on naman na. Sinabihan nya pa nga ako na mas mukhang ako pa nga daw ang still affected about dun sa issue, kaya sinabi kong hindi na nga ako mangingialam.

"Trina, hindi ba't sinabi mo na pupunta kang office mo ngayon para magreport?", bungad sa akin ni mama.

"ah, opo ma. kaya nga po umuwi na ako. Galing ako kila Shana, magbibihis lang ako. Aalis din po ako kaagad.", paliwanag ko habang nagtatanggal ng sapatos.

akmang pupunta na ako sa kwarto ko ng muling magsalita si mama,

"Trina! oo nga pala, kumusta si Shana? sigurado ako lalong gumanda yun dahil tumira sa States ng ilang taon.", nakangiting sabi ni mama.

"ay nako ma! sinabi mo pa. SUPER!", ngiting ngiti na sagot ko naman sa kanya. "punta na ko sa kwarto ma, baka ma-late pa ako sa appointment ko."

nag-asikaso na kaagad ako ng mga dadalhin ko at nagbihis na rin dahil nakapambahay lang ako kanina nung nagpunta ako kila Shana. hahaha! Alam nyo naman, feel at home na ako. lalo na ngayon, feeling ko may nag-iba sa mom ni Shana. hmm. parang bumait? onti. basta! feeling ko bumait na si tita kahit papaano. di na sya gaya ng dati na parang palaging galit.

Agad naman akong nagtungo sa office para sa last report ko sa pagreresign ko, before daw kasi ako magreport eh kakausapin ko muna ang manager ko. at heto ako ngayon..

"so, Ms. Alvarez, today is the effectivity of your resignation.."

"yes ma'am.", tumango ako.

nakaupo ako sa tapat ng table nya habang sya ay pa-kuya-kuyakoy sa swivel chair nya.

"ooookay.." she shrugged. "I hope you already made up your mind about this, thankyou for being a part of this company for almost 2 years.", ngumiti sya sa akin at sakainihilig ang kanyang mga siko sa table.

"I also want to thank you ma'am for giving me such opportunity to be a part of you company.", ngumiti din ako ng maaliwalas sa kanya at saka kami nagkamayan.

naging maayos ang pag-uusap namin, pakiramdam ko nga parang ang bait sa akin ng manager namin kahit na nakakagulat at biglaan ang pagreresign ko.. yung ibang mga empleyado kasi dito na nagreresign eh pinapahirapan pa bago makaalis sa kompanya na to. Naisip ko tuloy na baka binayaran sila ni Shana ng malaki para lang mapadali na makaalis ako sa kompanya na to. well, hindi naman imposible dahil mayaman naman si Shana at ramdam ko na gustong gusto nyang ako ang magmanage ng shop na inopen nya sa oras na kailanganin nya nang bumalik ng States. Pero nakiusap ako sa kanya na sana h'wag na muna syang bumalik dahil sobrang namiss ko sya at gusto kong magbonding kami.

[Shana's POV]

Kuya Shawn handed me the coffee..

"thanks."

"by the way Shana, did you already bought a ticket for your flight on Saturday?", he sat beside me.

"yea.", I nodded then took a sip on my cup of coffee.

"Good, dad called me a while ago and he's asking me about that. He tried to call you but you didn't answer.", he explained.

"I see. I was with Trina so I didn't notice he was calling. I already sent a text message for him to apologize.", I place my coffee on the center table.

"did you tell Trina you're leaving on Saturday?", he asked.

"No.. and I don't know if I have to tell her. I'm sure she'll detain me.", I chuckled.

Kuya Shawn chuckled too.

"But you'll still come back here right?", he looked at me straightforward.

"I'm not sure about that."

"I have this feeling that you'll still come back."

I suddenly look at him interrogatively.

he shrugged.

"by the way, did you visit you're resthouse? It's fully furnished.", he smiled.

"I'm planning to go there one of these days."

"I'll go with you."

"no need kuya, I wanna go there alone."

"If that's what you want.", he stood up.

*phone rings!*

"you should answer your phone.", I told him.

"oh.", he grope his phone from his pocket. "excuse me."

I really need to go back to States, unexpectedly.. dad told me that there's a problem in our company and I have to resolve it as soon as possible.

I sighed.

Why suddenly I felt unhappy? I don't know, but, I feel something missing in my life, in my heart. I feel incomplete. I'm perplexed.