BORN FOR YOU ~book two

CHAPTER 3: Broken

CHAPTER 3: </3

[Prince Terrence's POV]

buti nalang maaga natapos ang meeting at mga pinapagawa ni dad sa akin. got to go home.. hinihintay ako ni Patrice. bibili muna ako ng favorite nya, donut! :)

*splash!*

O_____O

"oh my god! Sir sorry po. Sorry po talaga!", pinunasan nya pa yung suot kong coat.

sht. natapunan ako ng kung anong malagkit na inumin to! >///<

"tumingin ka naman sa dinadaanan mo!", pinunasan ko using my handkerchief yung pisngi ko.

"Sorry po talaga Sir. hindi ko po sina--"

"anong tinitingin tingin mo? -____^"

"P-Prince?"

teka.

"Yuna? is that you?"

she nodded. and her face turned to --> (^o^)

"hindi kita nakilala. You look different!"

"ah ganon? kung nakilala mo ba ako hindi mo ako sisigawan?", she smiled.

I shrugged.

"what are you doing here?"

"nag-aapply.", her smile grew wider. "ikaw, anong ginagawa mo dito?"

"our family own this company."

(OoO) <-- her face.

"kaya pala napakadesente ng itsura mo ngayon. at lalo kang gumwapo!"

I chuckled. "you don't have to compliment me, ako nang bahala sayo.", tinignan ko yung hawak nyang papel. "amina yang resume mo.", hinablot ko sa kanya yung hawak nyang resume.

"talaga? salamat po SIR!", then she laughed.

"I have to go. bye.", lumakad na ako.

"sorry po ulit Sir!", she shouted.

nagbago nga yung appearance nya pero ganun pa din yung ugali nya. haha ^_____^ bakit ba unti unti nanaman nagpaparamdam yung mga naging parte ng buhay ko noon? ano bang meron? after 4 years.

~~~

"daddy!", she kissed me on my cheeks.

"sorry hindi ako nakabili ng pasalubong, nabasa kasi yung damit ko.", tumayo na ako mula sa pagkakaluhod at lumakad papunta sa kwarto ko.

"bakit nabasa yang coat mo?", tanong ni Paula.

"ah, may nakabangga lang sa akin kanina dun sa office."

"gosh. di manlang yun nag-iingat. di mo pa tuloy naibili ng donut si Patrice.", I took a glance on her.. nagbabasa sya ng magazine habang nakaupo sa sofa.

hindi na ako sumagot, dumiretso nalang ako sa kwarto ko.

*tok! tok!*

-______- nakatulog pala ako. nakita kong bumukas ang pinto at pumasok si Patrice.

"daddy, dito daw kami matutulog ni mommy.", umakyat sya sa kama at tumabi sa akin.

"bakit daw?"

"umuulan. malakas ulan."

tumingin naman ako sa bintana ng kwarto ko, madilim nga at ang lakas ng ulan. 5:30pm pa lang naman pero parang gabi na. kaya pala ang lamig.

"daddy? shino to?", she pointed the picture at the top of my bedside table.