OUIJA (H.S.fanfic)

Κεφάλαιο 6ο:"Η επίκληση"

Αυτό ήταν.Ηρθε η ώρα..

 Σιωπή κυριαρχεί στο δωμάτιο.

"Υπάρχει κάποιο πνεύμα με το οποίο μπορούμε να επικοινωνήσουμε;", ρωτάω αόριστα στον χώρο.

Τίποτα.

"Παρακαλώ αν μας ακούει κανείς, ας μάς δώσει κάποιο σημάδι.", συνεχίζω μα και πάλι, δεν συμβαίνει τίποτα.

"Αυτό είναι ηλίθιο.", μουρμουρίζει ο Harry, αρκετά δυνατά ώστε να ακουστεί.

"Σσς!", η Nadina τον κοιτάζει αγριεμένη.

"Σε παρακαλούμε πνεύμα κάνε αισθητή την παρουσία σου στον χώρο με κάποιο σημάδι.", επαναλαμβάνω.

 Το planchette μετακινείται αργά στην επιφάνεια του πίνακα.Σταματάει, με τον στρογγυλό φακό να καλύπτει τη λέξη "γεια".

"Δεν είναι αστείο Clara.", αποκρίνεται ενοχλημένος ο Jake.

"Δεν έκανα τίποτα!", αμύνεται η κοπέλα.

"Αφού σε ένιωσα να κουνάς το planchette, μην λες ψέματα.", επιμένει εκείνος.

"Για ποιο λόγο να κάνω κάτι τέτοιο;!", παίρνει υφάκι, γεμάτη νεύρα.

"Για να μας τρομάξεις, ή να αποδείξεις ότι είναι αληθινό."

"Να αλλάξεις γαμημένη θέση γιατί μάλλον έχεις παραισθήσεις!", του πετάει.

"Κόφτε το γαμώτο!Προφανώς και κάποιος από την άλλη πλευρά του τραπεζιού το κούνησε!", επεμβαίνει θυμωμένα ο Harry και μερικές διαμαρτυρίες δημιουργούνται από την πλευρά του Fred και της Nadina, όσο η Stella παραμένει αμίλητη.

"Ίσα που το ακουμπάω!"

"Ναι, σίγουρα αγοράκι"

"Απλά παραδέξου το!"

"Clar μπορεί και να ήταν αληθιν-"

"Μαλακίες Nad!"

"Πως στο διάολο το ξέρεις Harry;"

"Παιδια ηρεμισ-"

"Όχι Tammy, δεν ανέχομαι να με κατηγορούν!"

"Σίγουρα η Nad θα έβαλε το χεράκι της, μιας και δική της ιδέα ήταν να παίξουμ-"

"Δεν το κούνησα Harry!"

"Και τότε πως-"

"Βγάλτε όλοι το σκασμό!", ουρλιάζει η Stella, κοπανώντας το ελεύθερο χέρι της στο τραπέζι.

 Ό,τι υπάρχει στο τραπέζι, τραντάζεται ελαφρά.Επιτόπου, όλα τα βλέμματα στρέφονται στην κολλητή μου.