My Unbelievable Life

Chapter 11

~Shanie's POV~

- Rriiingg - -Rrriiingg -

Habang papunta ako sa aking condo ay halos mapatalon ako sa gulat ng tumunog ang phone ko. Tiningnan ko ang screen kung sino ang tumatawag.

• Ame Calling.. •

Pinatay ko ito. Wala akong panahon para makipagsabatan sa kanya. Tsk!

Nilagay ko sa aking bag ang cellphone ko.

Nagulat ako nang may mabunggo ako. Halos mapahiga ako sa pagkakabungo.

Teka, ilang beses na ba akong nagulat? What a worst day! Argh! -,-

"Look what you done! Hindi ka kasi tumitingin sa dinadaanan mo! Psh!" At siya pa ang may ganang magalit? Kasalanan niya yun tsk!



Tumayo ako at inayos ang damit kong nagusot. Tumalikod na ako para sana umalis nang magsalita siya ulit.

"Ganun nalang yun? After all i've done?!" Anong drama naman kaya yun? Hay nako!

Humarap ako. Nakatayo na pala siya. Bahagyang tumaas ang isa kong kilay.

"What?" Inosente kong sagot.

Lumapit siya. "Please wag mo akong iwan. Please." Eh?

"Stop that damn joke. I have to go." Irita at seryoso kong sabi. Saka tinabig ang kamay niyang nakahawak sa braso ko.



"Please." Nababaliw na ata tong lalaking toh?! Sabihin niyo nga sakin anong nakain nito? 



"Honey, tingnan mo yung lalaki oh. Kawawa naman." 


"Oo nga eh. Buti nalang hindi ka ganyan." 


"Bakit hindi naman ako ganyan eh. Tapos ang gwapo nung lalaki papakawalan niya pa? Hay nako!" 



What the heck are they saying?! 


"Ah, ganon?" 


"Sus! nagseselos tong honey ko. Wag kang mag-alala kahit sila man ang gwapo sa mata ko, ikaw parin ang tinitibok nito." 



Yuck! Yan lang naman ang narinig kong bulungan ng magjowang malapit samin. Bakit pa sila magbubulungan kung rinig naman? Tss.



"I said stop that fucking drama. Tsk!" Tumalikod na ako at lumakad papalayo. Binilisan ko ang paglalakad ko. 



Pero kahit anong iwas ko. Alam kong sinusundan niya ako. Ano bang gusto nito?! 



Papasok na ako ng elevator paakyat nang bigla siyang pumasok. What the F?!



Napagdisyunan kong umakyat nalang sa hagdanan. Pero ramdam kong nakasunod parin siya. Hindi ba titigil toh?! Geez..! Its so irritating. Tsk! 



Bumalik ulit ako sa elevator. This time binilisan ko talaga. Pumasok ako sa elevator, Thank god i'm safe with that annoying boy. 



Hinihintay kong sumara ang elevator. Ngunit nung malapit nang sumara ay nakita kong inipit niya ang kamay niya. Damn! Damn! What to do?! 



Teka, bakit nga ba ako nagpapanic?! Kalma lang shanie. Kalma. KALMAA! Shit, di ko kaya!



Nang bumukas ang pinto ng elevator ay parang bang nagslow motion ang paligid.



Gosh! yung tuhod ko. Ano bang nangyayari sakin?!



~Jaser's POV~
 


Hindi ko akalain..



Akala ko hindi magkakatotoo..



"Hoy! Tulala ka. Anong nangyayare sayo?" Bumalik ako sa katinuan nang magsalita si vayne. 



Tumingin ako nang nakakunot ang noo sa kanilang dalawa.



"Hay nako. Hindi na nga kita pinapatrabaho dahil parang kapatid na rin kita." - John.



"Asan na ba si Lance?" Tanong ko.



"Hindi mo ba narinig yung sinabi niya kanina?" - Vayne.



"Magtatanong ba ako kung alam ko?" I glare at him. Loko ata toh?!



"Sabi niya pupuntahan daw siyang bar dahil boring dito." - John.



"Ah. Hayss. Sana pumunta nalang ako sa bahay ni nathalie."



"Nathalie?" - John.



"Teka, bakit mo nga pala kami pinapunta dito?" Tanong ko kay john. Nandito kami sa rooftop ng bahay nila. Masasabi kong sobrang yaman nila.



"Ewan ko rin eh." Natatawang sabi niya. Binatukan namin siya ng sabay ni vayne.



"Aray naman! Kailangan sabay? Pwede bang isa isa lang? Masyado kayong two timer." - John.



"OOOHHWWWSSS!!" Sabay naming reaction ni vayne. 



"Grabe naman makareact." iritang sambit niya. 


 
I smirked.



"Anong nakain mo ngaun at naghuhugot ka?"  Tanong ko sa kanya. He glare at me. Hahahaha!



"Ahh! Alam ko na! Ampalaya! Hahahahaha!" Tumawa kaming dalawa. Hindi namin inakalang magiging bitter toh. Hahahahaha!



"Stop." Pigil niya.



Agad kaming tumigil ngunit pigil lang. 



"Look, Pinapunta ko kayo dito dahil uuwi daw sila mom and dad."

"Kailan daw?" Seryosong tanong ni vayne. 



"Tomorrow. May reunion kasi kami but syempre tutulungan niyo ako." He said with a playful smile. 



Tiningnan lang namin siya na tila'y hinihintay ang susunod niyang sasabihin.



"You'll gonna help me to find a girl."