Ben prensesler gibi bir hayat yaşayamıyordum, ne kadar çalışsam da olmuyor, yapamıyordum benim hayatım böyleydi iyi ve kötünün arasında ki ince bir çizgide idim. İşte ne yaparsın ben böyleyim o sabah da bunları düşünerek uyanmıştım. Odanın kapısına doğru ilerledim annem sandalyeye oturmuş dergilere bakıyordu dolaptan bir bardak çıkarıp suyun olduğu yere doğru yürüdüm suyu doldurup dudağıma doğru götürdüm.
Günaydın" dedim uykulu sesimle.
"Günaydın kızım" dedi
"Ne zaman uyandın anne"
"Biraz önce"
"Tamam o zaman ben odamdayım birazdan okula geçerim"
"İyi bakalım dikkatli ol"
"Olurum" dedim ve yanağına bir öpücük kondurdum gülümsediğini biliyordum merdivenlere doğru yürüdüm odamın kapısını omuzum ile ittirdikten sonra odaya girmiştim dolabımın kapağını açıtım elim elbiselere gitti ama sonuç kot pantolon beyaz bol bir tişört ve siyah çanta oldu merdivenlerden inerken ayakkabılıktan siyah spor ayakkabımı alıp önüme koydum ayaklarımı ayakkabının içine soktuğumda geriye eğilip bağlamak kalmıştı onu da hal ettikten sonra arkamdan kapıyı kapattım çantamın ön gözünden telefonumu ve kulaklığımı alıp telefonun kulaklık yerine geçirdim ve tek kulağıma taktım.Kendi hayatımı anlatan bir şarkı açmıştım ve okula doğru ilerliyordum ve işte o bina büyük beş katlı gri demirli kapıya ulaşmıştım okul bahçesi sesiz idi. Sınıfa doğru ilerledim kapıyı açtığım da hoca olduğunu gördüm.
"Kusura bakmayın hocam"
"Tamam geç otur yerine"
Sıranın birine oturmuştum fizik dersi dinliyordum ve deftere not alıyordum
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEHLİKELİ ERKEK
Roman pour AdolescentsHayat işte! başımıza neler gelecek bilinmez bazıları prensesler gibi yaşar bazıları prenses dir ama hayatları prenseslikten uzaktan yakından alakası yoktur onlar için hayat iyi ya da kötünün arasın da ki ince bir çizgidir.Bazıları vardır bunlar gerç...
