Spaces To Fill Book 2: Struggle For Love (COMPLETE)

Chapter 79

Chapter 79

"fireflies!"

halos patakbo akong pumunta sa may lamesa..hindi dahil sa pagkain kung hindi para tingnan ang mga naggagandahang fireflies sa mga nakapakadaming kandilang may taklob ng err..papel ba yun??ewan..

wow..

napansin ko na lang na umupo na si aidan

"alam mo..kung hindi ka pa kakain..magrereklamo na naman yang tiyan mo!"
napatawa na lang ako sa sinabi nya at umupo na rin..

madami akong nakain..as usual..bongga ang dinner ni aidan..haha..at as usual UNA pa rin akong natapos sa kanya

"alam mo..ibang klase ka talagang maghanda ng mga surprises.." sabi ko habang nakatingin sa mga fireflies (buti na lang at hindi sila nadapo sa mga kinakain namin)
"ano ka ba..specialty ko ito" ngiti nyang sabi matapos nyang kumain
"oo nga..simula ata ng makilala kita..you never failed to surprise me"
"is it a compliment?"
"depende.."

ilang saglit pa..niyaya nya akong..

"sumayaw??"
"oo..sumayaw.."
"pero..asan ang music??"
"pambihira..tandaan mo..minsan..hindi music na naririnig ng tenga ang mahalaga..
kung hindi ang music na naririnig at nadarama ng puso"

sabi ko nga!!!sinabi na rin nya yun dati!!haha..tamad lang ata ito magdala mg kahit cassette man lang!!hah

"fine!!" sabi ko..
tapos yun na nga..medyo umipod kami..biglang humangin..at nang humangin..

"sayang!!namatay yung mga kandila!!" sabi ko..

pero mas nagulat ako dahil doon..mas madaming fireflies ang naglabasan..

"amazing..ang galing!!" sabi ko
"parang commercial " biro nya

at nagtawanan kami

(A/N: pambihira..pag ba talagang inlove..kahit hindi nakakatawa..tatawa ka na??hay buhay..haha)

tapos sumeryoso xa..

"shall we?' medyo tumungo pa xa..ibinigay ko ang kamay ko

tapos..

sa gitna ng napakadaming fireflies..

sa gitna ng buwan

sa gitna ng isang garden

perfect moment

isinayaw nya ako..

"pwede ba akong kumanta?" tanong nya sa akin
"oo naman" sabi ko..

tapos narinig ko na xang kumanta

Ilang ulit mo bang, itinatanongsakin
kung hanggang saan,hanggang saan, hanggang kailan,
hanggang kailan mag tatagal,
ang aking pag mamahal,

Oh my..HANGGANG!!!

Tapos naramdaman kong mas inilapit nya ako sa sarili nya..

hanggang may himig pa akongnaririnig,
dito sa aking daig-dig
hanggang may musika akong tinataglay,
ika'y iniibig

giliw wag mo sanang isiping
ikaw ay aking lilisanin,
di ko magagawang
lumayo sayong piling
at nais kong malaman mo
kung gaano kita kamahal

alam nyo ba kung bakit ko fave ang kantang ito??

Kasi this song is an open promise..

Promise that you will love the person you dedicated to

A true love

hanggang ang diwa ko'y
tanging sayo laan
mamahalin kailanman
hanggang pag ibig ko'y
hanggang walang hanggan
tanging ikaw lamang

hanggang may himig pa akong naririnig
dito sa aking daig-dig
hanggang may musika akong tinataglay
ika'y iniibig

tapos niyakap nya ako..ramdam ko na umiiyak xa..pero hindi ko alam kungbakit..
Giliw wag mo sanang isiping
ikaw ay aking lilisanin
di ko magagawang
lumayo sayong piling
at nais kong malaman mo
kung gaano kita kamahal

pakiramdam ko..kahit perfect na ang lahat..parang..parang..

nandoon pa rin ang kaba..

Hanggang may puso akong
marunong mag mahal
na ang sinisigaw ay lagi ng ikaw
hanggang saan hanggang kailan
hanggang kailan kita mahal
hanggang ang buhay ko'y
kunin ng may kapal

sumabay na ako habang nakanta xa..at naalala ko..

ito ang ika-apat sa imperfectly perfect list ko..

at ang huli nyang dapat gawin..

Giliw wag mo sanang isipin
ikaw ay aking lilisanin
di ko magagawang
lumayo sayong piling
hanggang may pag ibig
laging isisigaw, tanging ikaw
hanggang may pag ibig
laging isisigaw, tanging ikaw

natapos ang kanta..yakap pa rin namin ang isa't isa..

"that is my favorite song" umpisa nya "actually..themesong yanng parents ko..noong bata pa ako..laging kinakanta yan ni papa para kaymama..naisip ko..paglaki ko..pag nahanap ko na ang perfect na babae..angperfect na moment..kakantahin ko ang kantang yan"
inilayo nya ako sa kanya at tiningnan ng mabuti

"iexsha..hindi mo lang alam..kung gaano..gaano ako kasaya ngayon nakasayaw ko ngayon ang babaeng pinakamamahal ko..at itataya ko ang lahat lahatsa akin..para hindi lang matapos ang moment na ito.."

at niyakap nya ako ulit

"umiiyak ka ano?" tanong ko sa kanya na medyo pabulong
"hindi ah"
"ramdam ko.."

alam ko ring pinunasan nya ang mata nya

"paxenxa ka na..sobrang saya ko lang"
"ako din"

pero deep inside..

heto na naman ang kaba..

para bang may mangyayaring hindi maganda..

"Aidan?"
"hmmmm??"
"wag mo talaga akong iiwan ha?"

ilang sandali pa bago ko narinig ang sagot nya

naramdamn kong na-tense xa

"o-oo..pinapangako ko.. hindi kita iiwan"

ngumiti ako at inilayo ko ang ulo ko sa kanya

"promise yan ha?"
"oo naman..promise yan"

tiningnan ko xa.. ang mga mata nya.. paraxang nahihirapan..

"aidan?"

nagkatitigan kami..

ilang saglit pa kumurap xa at para bang may gusto xang itago..

"tara iexsha" yaya nya sa akin
"saan naman??"

hindi nya ako sinagot at hinila na lang nya ako..

pabalik sa ferris wheel

"bakit tayo babalik??"
"basta"

tapos sumakay ulit kami..

nang nasa taas kami..

bigla na lang..

BOOM!!!

FIREWORKS!!!

"WOW!!!" nasabi ko.. "ikaw pa ang may pakulo nyan??"
ngumiti lang xa..

sayang-saya ako sa mga nagagandahang fireworks na nakikita ko..

parang ganito sa mga pelikula..

it always end with a beautiful fireworks...

nakatingin lang ako sa mga fireworks..ang ganda..sobra..

nang matapos ang fireworks napatingin ako kay aidan..at nakita ko xangnakatingin lang sa akin..

pero..

sa mga mata nya..

bakas ang kalungkutan at paghihirap..

para bang konti na lang iiyak na ulit xa..

"aidan" tawag ko sa kanya

pero imbis na sagutin nya ako niyakap nya ako ulit

"tandaan mo..no matter what..magkalayo man tayo.. mahal na mahalkita"

hindi ko xa maintindihan..

niyakap ko din xa

"alam ko..alam ko.. at kahit na magkalayo tayo.. hihintayinkita"

after noon..

para bang sapat na ang bawat salita namin..

ito na ang magpaperfect ng lahat..

at nga pala..

oo..

kumpleto na ang imperfectly perfect love list ko..

panglima yung sa concert ng parokya..

at natatapos ang perfect moment

with

a perfect

kiss..

sa totoo lang

yan talaga ang first kiss namin

"I love you" bulong ko sa kanya
"I love you more" bulong din nya

at naramdaman ko na kailangan na naming umuwi..kaya naman bumaba na kami saferris wheel..at naglakad na magkawak ang kamay..

"bye fireflies!" sabi ko ng makasakay kami sa kotse..

nang nasa kotse na kami..nakasandal ako sa kanya..

"salamat talaga aidan..siguro..ako na nag pinakamasayang taongayon.."
"mali..ako ang pinakamasaya..dahil nga nakasama kita.."

"Aidan??"
"hmmm?"
"naiiyak ka na naman"
"wala ito..di ba sabi ko sayo..masaya lang talaga ako"
"oo nga pero..alam kong nahihirapan ka"
"hindi..nag-iimagine ka lang"
"pero-"
"please..Iexsha..mas gusto ko na kahit tahimik tayo..alam kong hindi kanamomoblema dahil sa akin"

wala akong nagawa kung hindi sumang-ayon..

ilang minuto pa..nakita ko na lang ang sarili ko sa harap ng bahay namin atkaharap si aidan..

"thanks" sabi ko
"Mine"
"ba-"

bago pa ako makaimik..niyakap nya ulit ako

"mahal na mahal kita..sobra-sobra..kung pwede lang talaga..kung pwede langtalaga..Iexsha" tapos alam ko na talaga..tunay na umiiyak xa..
"aidan" nasabi ko na lang ang pangalan nya..hindi ko alam kungbakit..pero buong gabi na xang ganito..alam ko naman na masaya xa..pero parangmay itinatago xa..

nang maka-recover xa..tumingin lang xa sa akin at

hinalikan nya ako..

hindi ko alam pero..

umiiyak na rin ako..

nang ilayo nya nag mukha nya sa akin..pinahid nya ang mga luha ko

"bakit ka umiiyak?" tanong nya sa kin
"hindi ko alam..hindi ko talaga alam..ewan ko..pero bakit bigla na langako umiyak..buwang na ata ako"

at napatawa xa.. "ikaw talaga.."

ilang saglit ring kaming hawak lang nya ang kamay ko at nakatingin lang din akosa kanya..

"ikaw na talaga ang soulmate ko" sinabi ko sa kanya
"alam ko..at ikaw nga ang soulmate ko"

pagkasabi nya nun..hinalikan nya ulit ako sa noo..at nagpasya na akongpumasok..

pagpasok ko..hindi ko sinasadya na may marinig..pero binale-wala ko nalang..

at pumasok na ako sa bahay..na masayang-masaya