Luna Williams

Hoofdstuk 2

'En? Wat denk je van dit kamp als je het zo ziet?',vroeg Sam

.'Uhh niet was ik verwacht had. Eigenlijk totaal niet wat ik verwacht had.'

'Hier leer je te vechten als je in gevaar bent en de meeste komen er hier achter wie hun echte ouders zijn.'

'Dus als ik het goed begrijp is mijn vader dus een god?'

'Ja of je moeder.'

'Mijn moeder was dood gegaan en niemand heeft ooit mijn vader gezien, dus dan is het logischer als mijn vader een god is.'

'Daar heb je wel een punt in ieder geval je ouders die kunnen je zeg maar claimen wanneer je bewezen hebt dat je niet een loser bent, maar een kind van een god. Zeg maar bijvoorbeeld jij wint heel veel wedstrijden en je ouders zijn trots op je dan word je meestal geclaimd en weet je dus wie je ouder is.'

'Oké', zei ik terug. Ondertussen liepen we dus naar de blauwe boerderij waar ik een man in een rolstoel en een nogal dikke baard.

'Hey Sam wie heb je daar?', vroeg de man in de rolstoel.

'Dit is Luna, Luna dit is Chiron', zei Sam.

'Aangenaam kennis te maken Luna ik ben Chiron de activiteiten begeleider hier. Sam weet je al wie haar ouder is?'

'Nee Chiron.'

'Dan komt ze dus tot die tijd in gebouw elf.'

'Kom maar mee Luna ik leid je wel naar je slaapplek',zei Sam.

'Uhh oké',zei ik terug. Tot eindelijk liepen we tussen 12 huisjes die allemaal verschillende stijlen hadden en ze stonden ook nog in een U vorm. Oneven nummers waren links en de even nummers stonden rechts. Bij nummer vier groeiden tomatenplanten tegen de muren en lag er op het dak echt gras. Nummer zeven leek van massief goud te zijn gemaakt en glinsterde zo fel in het zonlicht dat je er bijna niet naar kon kijken. Op een gegeven moment kwamen we bij gebouw 11.

'Hier slaap jij Luna. Dit is het gebouw voor halfbloeds waarvan we niet zeker weten van welke god of godin ze zijn en van de halfbloeds van Hermes. Ga er maar in en claim snel een plek voordat het vol zit.'

'Uhh oke',zei ik terug. Ik liep dus naar binnen er waren niet zo heel veel kinderen op het kamp dus een plek claimen was geen probleem. Wat wel een probleem was dat ik geen extra kleren heb. Er waren 3 stapel bedden, ik legde al mijn spullen die ik had op het bovenste bed van stapelbed 3 die bij het raam stond. Al waren het niet veel spullen ik had alleen maar mijn schooltas waar van alles in zat. Tot eindelijk belde mijn moeder we zo ik nam op natuurlijk anders waren ze heel ongerust en dat wil ik natuurlijk niet.'Hallo met Luna'

'Luna!! waar ben je? waarom ben je niet thuis?'

'Mam, ik kom voorlopig niet thuis. Ik uhh ben in groot gevaar en ik wil niet dat jullie ook in gevaar zijn dus ik moet voorlopig hier blijven. Het spijt me.',zei ik. Al was het wel moeilijk te zeggen het voelde alsof er een mes in mijn keel werd gestoken zo pijn deed het om het haar dat te vertellen maar goed dat is beter dan dat ze heel ongerust zijn enzo.

'Luna, hoe bedoel je waar heb je het over?', zei mijn moeder. Ik wou alles vertellen maar het lukte niet Chiron klopte aan en riep dat het trainingstijd was.'Het spijt me mam ik moet gaan, Plz wees niet boos.',zei ik terwijl ik ophing. Ik deed de deur open en schrok me dood Chiron zat opeens niet meer in een rolstoel maar hij was half paard geworden of zo iets.

'Ho schrik niet',zei Chiron.

'U.. u zat in een rolstoel.. hoe.. hoezo heb je nu het achterste deel van een paard?'

'Nou zo noem je mijn soort niet echt, Wij zijn centaurs. Of te wel in jou worden half paard.'

'Maar hoe? U zat zonet nog in een rolstoel.'

'Die rolstoel is mijn camouflage zodat normale mensen niet helemaal flippen en dan flauwvallen. Ook al heb je de mist die het wel verbergt weet je niet helemaal zeker wat de mensen zien.'

'Uhh juist.. Welke mist?'

'De mist zorgt ervoor dat mensen niet alle rare dingen zien. Mensen zien door die mist wat ze willen zien maar ja ik weet niet wat ze willen zien dus is een rolstoel vind ik toch het meest betrouwbaars.'

'Juist ja...',zei ik terug. Tot eindelijk waren we bij een grasveld waar allemaal houten poppen stonden, een paar mensen met elkaar aan het vechten en zwaarden, schilden en helmen met rare blauwe haar dingen erop.

'Helden',riep Chiron.'Vandaag is er een nieuwe halfbloed bij gekomen genaamd Luna.'

'Welkom Luna',riepen de andere halfbloeds.

'Wie wil samen met Luna trainen?'

'Ja ik wel', riep een meisje met lang blond haar in een staart en natuurlijk net zo als heel veel andere een camp halfbloed shirt aan.

'Oke Karina dan mogen jullie samen oefenen. Heeft de rest al een trainings partner voor dit jaar?'

'Ja', riepen de andere halfbloeds terug.

'Kom mee Luna wij gaan een beetje aan het einde van het grasveld oefenen daar heb je minder last van de andere halfbloeds'

'O oke.', zei ik terug. Tot eindelijk liepen we helemaal naar het einde van het grasveld.

'Kan je al een beetje vechten?'

'Nee niet echt, eigenlijk totaal niet.'

'Oke dan beginnen met het leren van je schild en je zwaard tegelijk te gebruiken, want aan het begin is dat best moeilijk.'

'Oke.'

'Steek je hele onder arm door je schild en doe je zwaard in je andere hand.'

'Uhh oke.. zo?'

'Je zwaard iets meer omhoog.'

'Zoiets?'

'Ja perfect. Oke we oefenen eerst met het schild want bij een gevecht moet je zien te proberen zo min mogelijk gewond te raken.'

'Oh oke.'

'Ik val aan en jij probeert mijn zwaard tegen te houden met je schild.'

'Oke',zei ik terug. Ik schrok me dood want het leek als of Karina me echt probeerde te raken. Gelukkig werkte mijn reflexen een beetje mee en overleefde ik de training. De training was over, al zag ik nog steeds mensen trainen waarschijnlijk uit verveling want ja er was hier niet echt veel te doen wat ik normaal altijd doe. Tot eindelijk kwam Chiron naar me toe.

'Hey Luna, meneer D wilt je spreken', zei Chiron

'Oke, maar wie is meneer D?'

'Daar kom je straks wel achter. Ondertussen liepen we naar de grote blauwe boerderij.

'Dat is meneer D', zei Chiron.Terwijl hij wees naar een man die een hawaïhemd met tijgerprint aan had. 'Meneer D dit is Luna Williams een nieuwe kampeerder', zei Chiron tegen meneer D. Meneer D keek heel boos naar me, echt ik werd gewoon bang van hem.

'Zo ik neem aan dat ik nu het nu moet zeggen? Goed dan: Welkom op Kamp Halfbloed. Zo. En nu niet ook nog verwachten dat ik ga zeggen wat ben ik blij om je te zien want dat ben ik niet.'

'Uhh, Dank u wel meneer D...'

'Meneer D kan het niet iets aardiger ze heeft echt geen idee van alles',zei Chiron'

Vooruit.', zuchtte meneer D chagrijnig.'Om zeven uur gaan we eten. Was dat aardig genoeg?'

'Het lijkt er al meer op', zei Chiron.

'Meneer D u bent toch Dionysus god van de wijn?'

'Heel goed dametje je weet al van de Griekse goden',zei meneer D

' Ja, Grieks was mijn favoriete vak op school.'

'Kijk meneer D ze weet al heel veel vind je haar nu niet een stuk aardiger?'

'Serieus je wilt zo door blijven gaan? Mijn antwoord blijft nee.'

'Oke maar het moet toch ooit veranderen je moet hier toch nog een eeuw blijven.'

'Dan zorg ik er maar dat dat snel voorbij gaat.'

'Succes er mee maar ik ga weer bezig met mijn werk. Oh en Luna morgen krijg je een test om erachter te komen wie je vader is'

'Oh oke', zei ik terug.