사랑해 (SEBAEK FanFic)

~31. Bölüm~

*Baekhyun'un Ağzından*

Gözlerimi araladığımda ilk gördüğüm şey suratında ter damlacıkları olan Sehun oldu. Rüya görüyor olmalıydı. Onu bu derece korkutacak bir rüya... Ne olabilirdi ki? Uyandığında hatırlar mıydı acaba? Veya bana anlatmak ister miydi ki?

Gülümseyerek yataktan kalktım. Salondan Kai'nin sesi geliyor. Kesin o kızla konuşuyordur. Sebebini bilmediğim bir mutlulukla birlikte odadan çıktım. Kai koltukta yayılarak oturmuş telefonda oyun oynuyordu. Telefonla konuşmuyormuş demekki oyunla konuşuyormuş.

Cidden çok ilginç üyelerimiz var bizim. Benim sesimden dönüp bana baktı. Hala bakışları soğuktu. Aramızdaki bu soğukluk yüzünden hep üzülen taraf ben oluyordum. Benden nefret ediyordu büyük ihtimalle ve fanlarımız bunu duysa aşırı derecede fazla üzülürlerdi.

Aramızdaki bu düşmanlığın bitmesi gerekiyordu. Sahnedeyken belli edersek yanlışlıkla kesinlikle azar işitirdik. Yavaş adımlarla yanına gidip koltuğum boş kalan kısmına kuruldum. Hazır Sehun uyuyorken biraz sohbet etmekten zarar gelmezdi sonuçta.

"Kai biraz konuşabilir miyiz?" merakla sordum. Bakışlarını telefondan ayırıp bana dikti. Telefonu hala elindeydi. Uzanıp telefonunu alıp kapatarak kenara koydum. "Efendim hyung?" soğuk ses tonuyla sordu. Bugün aramızdaki bu düşmanlığı sonlandırmayı düşünüyordum ve öyle olacaktı da.

"Aramızdaki bu soğukluğu bitirmek istiyorum. Konuşmadan kaçmak veya hakaret etmek yok. Sehun uyuyorken konuşmamız daha uygun olur diye düşündüm de..." ses tonum ona inat sakin ve sıcaktı.

"Olur konuşalım hyung." sahte bir gülümseme sundu. Ben de onu tekrarladım. "Biliyorum bana hala sinirlisin. Biliyorsun ki benim Sehun'u sevmem elimde olan bir şey değil. Ben sana kötü bir şey söylemedim ve yapmadım da. Benden nefret etmeni anlamıyorum. Ayrıca şuan konuştuğun biri olduğunu sanıyordum. Neden bana böyle davranmaya devam ediyorsun. Kızın resimlerini de gördük. Gayet güzel birisi. Ve birbirinize uyumlusunuz da. Lütfen bana böyle davranmayı kes."

"Hyung Sehun'a olan hislerimden bu kadar çabuk kurtulmamı bekleme lütfen. Dört senedir onu seviyorum ve bir günde tüm hislerimden kurtulsaydım eğer bu sevgi sayılmazdı. Ve konuştuğum kişiye gelecek olursak evet kendisi güzel. Sürekli konuşuyoruz. Sadece bir gün olmasına rağmen sanki yıllardır arkadaşmışız gibiyiz. Bir süre Sehun'a olan hislerimden arınabileceğimi sanmıyorum. Özür dilerim bu yüzden. Ama elimden gelen bir şey yok. Her saniye arzuladığım kişi o. Bu senelerdir böyle. Sizin seslerinizi duydukça odamda saatlerce ağlıyorum. Bu benim elimde değil. Sana olsaydı benim hislerimi anca o zaman anlayabilirdin."

"Özür dilerim Kai." pişmanlıkla bakışlarımı onun gözlerinden yere indirdim. Gerçekten sinirli olmalıydı. Bu yaptığımız tam olarak işkenceydi. Ona bunu yapmamamız gerekirdi. O fazlasıyla saf bir şekilde seviyordu. Ve bizim yüzümüzden acı çekiyordu. Bundan sonra o hislerinden vazgeçene kadar daha dikkatli olmalıyız.

"Özür dileme hyung. Sen suçlu değilsin." gülümsedi. Bu seferki gülümsemesi daha içtendi sanki. Ben de gülümsedim. Hemen ardından kolunu tutup kendime çektim ve sarıldım.

"İkiniz ben yokken ne konuştunuz?" uykulu Sehun'un uykulu sesi tüm odayı doldurdu. İkimiz de eş süreli olarak birbirimizi ittirdik. Gözlerini ovuşturan bir Sehun beklemiyorduk. Kendimi tutamayıp kıkırdadım. Gözleri 'Uykum var lanet olasıcalar' diye bağırıyordu resmen. "Gelsene" kollarımı iki yana açıp kendime çağırdım. Kai kaşlarını çatıp "En azından benim yanımda yapmamanızı söyledim göt kafalılar" sinire homurdandı.

Kollarımı indirip gözlerimi devirdim. Bizim ilişkimize burnunu sokmak zorunda mıydı bu bücür?!

"İkiniz ne konuşuyordunuz?" Sehun ikimizin arasına otururken sordu. Gözleri yarım açıktı. Kai boğazını temizleyip "Bu gece seninle sevişmek için Baekhyun hyungtan izin aldım da onu konuşuyorduk." sinsice sırıttı. Kaşlarım çatılırken Sehun'un gözleri de aniden açıldı. Kai ile gözlerimiz buluştuğunda bana göz kırptı.