사랑해 (SEBAEK FanFic)

45. Bölüm

Baekhyun odaya girdikten sonra arkasından kapıyı çarparak kapattı. Ailesi olarak gördüğü kişilerden böyle bir darbe yemesi koymuştu. Sehun yatakta boş boş bakıyordu. Baekhyun hiçbir şey söylemeden sinirle kendini yatağa atıp yorganı kafasına kadar çekti. Delirmek üzereydi. Aklı hiçbir şeyi almıyordu. Kai gerçekten çok değişmişti.

"Hyung? Neler oluyor?" Sehun'un sesi oldukça cılız çıkmıştı. Baekhyun, Sehun'un dediğini umursamadan göz yaşlarını akıttı. Kendini değersiz biri gibi hissediyordu. "Sana soruyorum Baekhyun ne oluyor?" Sehun oturduğu yerden kalkıp Baekhyun'un üstünü tamamen örten yorganı çekerek kaldırmaya çalıştı. Baekhyun oldukça sıkı tutuyordu yorganı. Uzun bir süre uğraştıktan sonra sonunda açabildiğinde sevdiği adamı gördü Sehun.

"Neden ağlıyorsun?" sordu sinirle. Baekhyun yattığı yerden doğrulup bir süre baktı Sehun'a. Bakışlarıyla anlatmaya çalıştı derdini. "Sana sordum Baekhyun cevap vermek zorundasın!" Sehun sinirle çıkıştığında Baekhyun'un tek yaptığı elini kaldırıp Sehun'un yanağına çarpmak oldu. Sehun şaşkınlıkla geriye düştüğünde neden olduğunu düşündü. Neden sevdiği adamdan tokat yemişti?

"Ne yaptığını sanıyorsun sen Byun Baekhyun!" Sinirle bağırdığında Baekhyun'un ağlaması daha da şiddetlendi. "Kai de sen de tam olarak şerefsizsiniz. Siz ne oldu da değiştiniz böyle? Beni çok seviyordun ne oldu da Kai'ye gittin Sehun? Seni tatmin edemedim mi? Gerçekten sonumuzun böyle olmasını mı istedin? Başardın Sehun. Şimdi de git Kai'ye olur mu? Aynı gruptayız. İkinizin oynaşmalarını görecek olsam da dayanabilirim." Baekhyun bayılacağını hissediyordu.

Nefesi kesiliyor, kalbi sıkışıyordu. "Baekhyun saçmalamayı kes. O sadece bir hataydı. Ve emin ol dediklerinin hepsinde yanılıyorsun." Sehun yumruklarını sıktı. "Ve bunu sana kanıtlayacağım Baekhyun. " Sehun sinirle yere dizlerinin üstüne çöktü. Beyni dönüyordu. "Yaptığım hatalar sınırı oldukça aştı. Yediğim bu saçma halttan dolayı aramız bozuldu. Benden nefret ediyorsun. Gerçekten özür dilerim. Beni affetmeyeceksin biliyorum. Affetmen için uzun bir süre vereceğim Baekhyun. Eğer o süre içerisinde de kendimi affettiremezsem..." Sehun sustu. Boğazı düğümleniyordu. "O zaman tamamen hayatınızdan çıkıp gideceğim." Göz yaşları döküldü Sehun'un.

***

Sehun, Baekhyun ile olan konuşmasını sonlandırdıktan sonra birkaç eşyasını küçük bir valize koyup telefonu dahil gerekli eşyalarını alıp yurttan ayrıldı. Garajda bekleyen arabasına bindiğinde aklına tek gelen yer ailesinin yanıydı ve orayı da diğer üyeler kolaylıkla bulabilirdi. Gelişi güzel arabayı sürmeye başladığında nereye gideceğini bilmeyerek sürdü. Arabanın camlarının tamamen siyah camla kaplı olması sebebiyle dışarıdan geçen birisi içeride Sehun olduğunu görmüyordu. Bu avantajdı aslında.

Geldiği Gangnam sokaklarında boş boş gezindikten uzun bir süre sonra kalacak otel bulup arabasını park etti. Çok da mükemmel bir otel değildi. Çok eski de değildi. "Bir süre burada kalmam en iyisi." Arabasından inip maskesini taktı. Arabasının bagajından çantasını aldıktan sonra kendini otele attı. Kimseye tanınmak istemiyordu. Lobideki yaşlı adamla yaptığı kısa bir konuşmanın ardından en üst kattaki son kalan odayı tutmuştu.

Hızlıca asansöre attığında kendini yapacağı tek bir şey kalmıştı. Şirkete bir süreliğine promosyonlarına ara verdiğini söyleyecekti.

Son kata geldiğinde sakin olan koridordan geçip, kapısında "944" yazan odanın kilidini açıp içeri girdi. Şimdi rahatlamıştı.

---

Sehun odaya girdiği gibi direk duşa girdiği için şirketi arama meselesi ertelenmek zorunda kalmıştı. Ilık duşun ardından rahatlayan bedenini banyoda dışarı attı Sehun. Belindeki havluyla yatağa oturup telefonu eline aldı ve rehberindeki isimlere tek tek bakmaya başladı.