Uzun ve güzel süren o yazın ardından okul başladı,heycanlıydım hemde fazlasıyla okula giderken kulaklArım kalbimin oluşturduğu o ritmi dinliyodu,neyin heycanıydı bu.
Okula girer girmez bff'min boynuna atladım
-yaren çok özledim seni,
-bende kardesim,
Dedi bana diğer arkadaşlarımla merhabalaştık.Okulumuzun son sınıfıydık havamız vardı diğer sınıflara,hele ben deli dolu hareketlerimle sınıfımın neşe kaynağıyken dışarda adeta bir "cool girl"düm.
Çıkışta servisle giderdim eve,evimin uzak olduğundan değil üşengeçliğimden ve uykuculuğumdan,minübüse bindiğim zaman yatıyorum ve okulumu kAÇırıyodum.
Servisle giderken kapıda bir çocuk tatlımı,tatlı,cool'mu cool dedirten bir tip.
Deri ceketi vardı üstünde saçları koyu kumral sağa yatık bir şekilde,elinde telefonu cool gözükmeye çalışıyo.Öyle bakmışım ki ona dalmışım kafasını kaldırdığında kısa süre göz göze geldik,hemen çevirdim kafamı.Eve gittiğimde çocuğun kim olduğunu merak etmiştim suratı yüzümden silinmiyordu, peki ama neden.
YOU ARE READING
BİTMEYEN BİR BİZ
De TodoArkadaştık sanıyordum onun bana karşı olan duygularını öğrenene kadar,şaşkındım öğrendiğimde bir gün yanıma geldiğinde ne diyceğimi bilemedim,artık eskisi gibi gözlerine bakamıyodum kaçırıyodum gözlerimi her iki kelimemde bir gülüyodum,neden bilmiyo...
