Lachbui

99 10 24
                                    

P.O.V. Lisenka

"O nu snap ik het. Kuch niet kuch." Zegt Rosa en ze lacht onschuldig. Zogenaamd boos kijk ik haar aan. Rosa kijkt me aan en barst in lachen uit. Ik heb moeite mijn act staande te houden. Ik stop met proberen en lach vrolijk mee. De rest kijkt ons aan met zo'n waarom-lachen-jullie-in-hemelsnaam-blik.
Rosa en ik zijn net gestopt, zien hun blik en beginnen weer. Rosa gaat helemaal stuk. De tranen rollen over haar wangen. Ik lach nog steeds en voel ook de tranen over mijn wangen rollen. Als de trein stopt zijn we eindelijk klaar.

Sorry ik weet dat het kort is maar het is een hoofdstuk. Ik ben bezig met het volgende dus niet boos zijn! Zijn jullie het wel, hebben jullie pech. Nee ik ben niet zoo gemeen. Dan mogen jullie boos zijn. Maar ook geduldig. Dus nogmaals sorry. Volgende hoofdstuk komt zo snel mogelijk beloofd!

Het Feniks MeisjeWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu