Wet Skin

Wet Skin No.2

[…]

"Και δηλαδή θα γυρίσεις στην περιοδεία μετα απο εδώ;" "ναι τώρα καλοκαίρι μονο αυτο θα κάνω" "κρίμα όμως" Γιατί δεν κραταω το στόμα μου κλειστό μια φορά; Γυρνάει να με κοιταξει. Βρες τρυπα να κρυφτεις ηλίθια. Μου σκάει ενα χαμόγελο. Γαμιεσαι Αντρέα. "Για σένα ήρθα" τι στον πουτσο λες καλό μου; "ορίστε;" "ναι μου είχες λείψει." Ε; γελάει. "Γιατί γελάς;" καταφερνω να ρωτήσω.  "Γιατί θα νομίζεις οτι θέλω να σε πηδηξω" "Εχεις πιει;" "Εσυ εχεις πιει" "Δεν θες να με πηδηξεις;" βουλωνε επιτέλους. Μιλάει το ποτό ή μάλλον τα θέλω μου. Πολύ χειροτερο. "Θέλω" "τοτε;" δεν προλαβαινω να τελειώσω τη σκέψη μου αφού έχει ηδη κολλήσει τα χείλη του πάνω στα δικά μου. Γαμιεσαι Αντρέα. Παλι. Ανοίγω το στόμα μου ώστε να δώσω πρόσβαση στη γλώσσα του. Ανεβαίνει πάνω μου καθώς είμαι ξαπλωμενη στην αμμο. Το αριστερό του χερι βρίσκεται στο λαιμό μου και το δεξι εξερευνά όλη εκείνη την πλευρα μου. Ξεκινάει το χαδι του απο την ραχοκοκαλιά μου, συνεχίζει στο πλάι του κορμιού μου φτάνοντας πανω απο το μπραζιλ μου. Το τραβάει ελαφρα στο πλάι στέλνοντας μου ενα ρίγος. Εχω ανατριχιασει ολόκληρη. Τι μου κανει γαμωτο; το χερι του φτανει στην περιοχή μου και την χαϊδεύει πάνω απο το μαγιό καθώς συνεχίζει να με φιλάει. Κατεβαίνει στο σαγονι και έπειτα στο λαιμό μου. Μου δαγκώνει το λοβό του αυτιού μου και έχω πλεον καυλωσει για τα καλα. Πάρε με. Τώρα. Σηκώνει ελαφρά το κεφάλι του και του πιπιλαω το λαιμό. Θέλω να κατεβω πιο κάτω γι'αυτο τον σπρωχνω απο πανω μου και τον καβαλαω. Είναι τόσο ερεθισμενος. Τον φιλαω κατα μήκος του θώρακα του φτάνοντας χαμηλά κάτω απο τον αφαλο του. Σηκώνω ελαφρά το μαγιό και γλυφω το σημείο εκείνο. Εχει γυρει το κεφάλι του πίσω. Σηκώνει το κορμί του έτσι ώστε να μπορέσω να κατεβασω το μαγιο του. Τι περίμενα; μεγαλος και ερεθισμενος. Ανεβαίνω παλι ψηλά για να τον βασανισω. Ακουμπώντας το πέος του. Τοτε το περνώ απόφαση να κατεβω χαμηλά και πιάνω το πέος του στα χέρια μου κάνοντας κυκλικές κινήσεις. Γλυφω στο πανω μέρος και μπορω να ορκιστώ οτι έτρεμε για μια στιγμη. Το λατρεύω αυτο. Λατρεύω να τον βλέπω να βασανίζεται κάτω απο το αγγιγμα μου. Να με θέλει όσο και εγώ. Τον βάζω πιο βαθιά στο στόμα μου προσέχοντας να μην ακουμπήσουν τα δόντια μου. Να κάτι που θυμάμαι. Με σταματάει. Μα ήμουν σίγουρη οτι το εκανα καλα. "Πάμε στο δωμάτιο του ξενοδοχείου μου;" "Οχι" απανταω κατευθείαν. Κάτσε μωρη λυσαρα πια. Γελάει και πέφτει ξανά πίσω. Συνεχίζω αυτο που έκανα χωρίς να χάσω δευτερόλεπτο. Πόση απελπησια πια; αλλά όταν πρόκειται για αυτον χάνω τη λογική μου. Παντα όταν τον βρισκόμουν γύρω του έτσι ήμουν. Υγρή και τόσο έτοιμη για αυτον, χωρίς σκεψη. Μιλαγαμε ναι, δεν ήξερα οτι θα με έβλεπε ποτε περα απο φιλικά. Σκασε επιτελους. Σταματαω να λυνω το κυπριακό στο μυαλό μου και αφηνομαι στη στιγμη. Μετα απο λίγο τελειώνει, έχω προλάβει να τον βγάλω απο το στόμα μου με αποτέλεσμα να τελειώσει πανω στο στέρνο και το στηθος μου. Ξέρω οτι νιώθει άβολα για αυτο. "Συγνώμη εγώ δεν... δεν ήθελα να σου λερωσω το μαγιό" πως να μιλησεις μες την καυλα και εσυ. Σκέφτομαι. "Δεν πειράζει μπορώ απλα να το βγαλω" λέω και το εννοώ. Με κοιτάει τόσο πονηρά και χαμογελάει. "Τι με κοιτάς μονη μου θα τα κάνω όλα;" έχει σαστισει. Μάλλον και εγω. Μα τι λέω τελοσπαντων; οι καυλες και τα ποτά. Και ο Αντρέας. Κυρίως αυτός. Με βάζει να κάτσω πανω του με τα πόδια μου δεξια και αριστερά απο τη μέση του. Κάθομαι πανω στο πέος του και προσπαθώ να τριβομαι όσο μπορω πανω του. Με αγκαλιάζει χαμηλά στη μέση και μου φιλάει το σημείο αναμεσα στο στήθος. Τραβάει το κοροδονι απο το μαγιο μου με αποτέλεσμα να πεσει κάτω. Ξεκινάει να με γλύφει στο στήθος και ορκίζομαι πως αν δεν μπορω να παρομοιασω τον εαυτό μου με το Νιαγαρα μια Εδεσσα τουλάχιστον την έχω. Μου χουφτωνει τον κώλο με αποτέλεσμα να ανασηκωνομαι απο πανω του και να ερεθιζεται περισσότερο. Βάζει τα χέρια του μέσα απο το κάτω μέρος του μαγιό μου και προχωράει πιο κάτω. Εισχωρεί ενα δάχτυλο μεσα μου και απελευθερωνω ενα αναστεναγμό ευχαρίστησης. Συνεχίζει μέχρι τα δάχτυλα να γίνουν 3. Εχω αρχίσει και τρεμω. "Αντρέα.." "μμ;" "θα τελειώσω" "Τώρα θα αρχίσει μωρο μου" απαντάει με κρατάει προσεκτικά και με αφήνει ξαπλωμένη στην άμμο ανοίγοντας μου τα πόδια και μπαίνοντας αναμεσα. Με φιλάει χαμηλά πανω απο την περιοχή μου. Είμαι σίγουρη πως αυτο είναι αντίποινα. Γαμιεσαι. Κανει κυκλικές κινήσεις στην κλειτορίδα μου και ανα διαστηματα σχηματίζει με τη γλώσσα του τη γραμμή που υπάρχει. Εισχορωντας τη γλώσσα του μέσα μου. Γαμωτο Αντρέα. Απλα μπες μεσα μου. "Θέλω τώρα" λέω βαριανασαινοντας "τι θες;" λέει χαμογελώντας. Ω ναι. Ξέρει πολύ καλά τι θελω. Γαμημενε εγωισμουλη θα το ακουσεις. "Σε θέλω μέσα μου. Τώρα." Λέω κανοντας μια παύση. Χαίρομαι όταν με ακούει και ανεβαίνει να με φιλήσει. Απογοητευομαι όταν μου ξαναβαζει δάχτυλο. Θέλει να με πεθάνει έτσι; το βγάζει και το γλυφει. Εχω σαστισει και χωρίς να προλαβω να ολοκληρωσω τις σκέψεις μου έχει μπει ηδη μέσα μου. Μπαινοβγαίνει γρήγορα μέσα μου και νομιζω οτι θα μου τελειώσει η ανάσα. Χαλαρωνει όταν κοντεύει να τελειώσει. Αλλα βαθαίνει με αποτέλεσμα να τελειωνω δευτερόλεπτα πριν απο εκείνον. Τα πόδια μου τρέμουν και εκείνος σκύβει για να με φιλήσει στο εσωτερικό του μοιρου μου. Η αδυναμία μου. Λατρεύω τόσο να μου το κανουν αυτο. "Πάντως όντως μου είχες λειψει'' λεει αργότερα. "Οχι έτσι" λέει και δείχνει το γυμνο μου σωμα. Γελαω. Πως γίνεται να ειναι τέτοιος καυλας και τόσο γλυκός μαζι;. Εμεινα εκεί να κοιταω τόσο ποσο ομορφος είναι...

______________________________________________

Διαβαστε το ιματζιν μου με τιτλο "Μελαγχολική Στοκχόλμη" πιστεύω θα σας αρεσει 💜. (Ειναι μικρού μήκους -20 κεφάλαια περίπου)