hulp

hoofdstuk 2

Omdat amy veels te vroeg is, kijkt ze op instagram. Ze ziet een foto van unagize, dat hij op het strand staat. Rayan is zo cute en lief! Daarom is ze fan van hem. Ze liked de foto en wacht tot de les begint. alle anderen meiden komen versuft aan slenteren. Blijkbaar hebben ze er geen zin in. 'Goed, zijn we er allemaal?' De dans lerares kijkt rond. 'Oh alleen mieke niet, dan beginnen we.' Iedereen staat op en begint met de warming-up. Het is erg gezellig of course. Er worden wat dingen uitgebreid voorgedaan en amy let goed op. 'Goed gewerkt vandaag en tot volgende week!' Enthousiast zwaait de lerares iedereen uit. Amy doet haar normale kleding weer aan: een zwarte broek met bij de knieën gaten en een leuk zwart- rood blousje. Als iedereen al weg is loopt amy ook weg. Ze voelt angst, maar negeert het. Als ze een stap buiten zet, voelt ze een stomp. Nog 1 , het wordt steeds erger. 'Krijg je er van bitch!!' Lachend loop lise en een paar andere kinderen weg. Amy ligt op de grond. overal heeft ze pijn. Niemand die haar helpt. Ze voelt de tranen over haar wangen stromen, maar dat doet haar niks. Wat boeit het ook. Niemand mag me,dat is wel gebleken. Ze voelt zich weg vallen. Ver weg naar de afgrond. Ze valt flauw. 'Uhh meisje?' Een onbekende stem praat tegen haar. 'Zeg wat please!' Hij of zij wordt ongerust. Amy doet haar ogen langzaam open. Ze kijkt omzich heen en ziet een vage schim van een jongen staan. Ze kijkt nog eens goed. Het is.. uhh wie is het?
'Wat is er?' Versuft kijkt amy naar de jongen. 'Ik euh ben Rayan, ik heb je gevonden en ik euhh ja dat.' Amy kijkt op RAYAN?! DE RAYAN?! 'Unagize?!' Amy lacht. 'Ja die ja.' Zegt rayan met een grijns. Rayan tilt amy op het draagt haar naar een zwarte auto. 'Wat doe je?' Vraagt amy verschikt. 'Ja buh, ik breng je naar huis.' Rayan glimlacht, zo eentje die je niet snel vergeet. 'Hoe heet jij eigelijk?' Hij steekt zijn sleutel is het sleutel gat. 'Amy.' Amy zucht. 'Ik woon in de leliestraat 3 trouwens.' Rayan knikt 'bedankt.' Na 5 minuten zijn ze er. 'Oh shit men fiets staat daar nog!' Amy lacht, vergeten. 'Komt wel amy.' Rayan knipoogt en geeft amy een verfrommeld papiertje. Amy belt aan en haar moeder doet open. Ze schrikt als ze amy ziet.'wat is er gebeurt??' Amy's moeder is erg bezorgd. Amy legt alles uit, rayan vult haar af en toe aan. 'Wie ben jij dan wel niet?' Vraagt amy's moeder aan rayan. 'Rayan mevrouw, aangenaam.' Rayan knikt beleeft. 'Oh oke dan weet ik dat.' Amy loopt naar binnen en geeft een moeizame knuffel aan rayan. Rayan lacht. 'Dankje wel rayan.' Amy bloost verlegen. 'Geen probleem, ik doe alles voor je.' Rayan draait zich op en loopt naar de auto. Hij zwaait snel naar amy en rijdt daarna weg. Amy sluit de deur en kijkt naar het papiertje in haar hand: rayans nummer.... amy glimlacht; aan elk nadeel zit zijn voordeel :)