henk het pantoffel diertje (voltooid)

aflevering 1

Mensen zijn rare wezens. Ze lopen met 2 benen. Ze zijn MEGA groot. En ze vinden het heel grappig als iemand een pen in een appel doet. Zoals mijn vader Henk Cornelius Pantoffeldiertje altijd zegt: 'memsem zijm rare wezems.' meestal begint hij daarna met een verhaal over wat hij allemaal heeft gezien toen hij een keer boven water was.

'Het was macht. Ik was gewoom aam het zwemmem. Ik was aam het kijkem maar memsem. Eemtje heette Isabelle em de amdere Fleur. Ze haddem eem appeltaart op hum schoot em Fleur zei iets vam: 'Hier is wat je kam krijgem, Joy! Hoe durf je mijm vriemdje stelem? Aaaaaah!' Em toem stak ze eem pem im de appeltaart.'

Wat mijn vader hiermee duidelijk wou maken als hij dit voor de honderdste keer aan de familie vertelde was dat mensen raar waren.

De rest vertelt hij alleen maar zodat iedereen in de familie hem zielig kon vinden. Ook is het een beetje overdreven.

Em toem imeems werd ik uit het water gevist. Ik zag een persoom, gekleed im eem zwarte mamtel. Het was de dood. Hij zei tegem me: hallo Hemk. Ik kom je halem. Toem zag ik eem lichtje, het kwam steeds dichter bij. Totdat alles licht werd. Maar toem hoorde ik eem stem. De stem zei:' Gei, Hemk Comelius Pamtoffeldier, hebt eem goed levem geleid. Ik, god, laat je vrij vam deze vreselijke gebeurtemis.''

Je ziet dus dat mijn vader een beetje overdrijft. Maar goed. Ik zal je vertellen hoe een dag in mijn leven eruit ziet.

In de ochtend sta ik op en ontbijt ik wat. Daarna zwem ik naar school. Na school ga ik op maandag en donderdag naar trilhaartjes-bal.*
Maar op andere dagen ga ik meestal met mijn vriend Jan de amoebe rondzwemmen. Soms komt zijn zus Katrijntje de amoebe ook mee. Ik weet niet waarom maar altijd als ik haar zie voel ik mijn celkern kloppen.

Wordt vervolgd....
~laura de cactus

*een hele bekende sport bij pantoffeldiertjes. Het lijkt een beetje op voetbal of handbal.