Chapter 2 - ABS?? / DATE??

134 0 0
                                    

Fast Forward

2 Mos na syang ganoon! ayaw lumabas kumain at hindi na niya naayos ang sarili niya!

*kring kring kring* (telepono po yan)

"hello?" -dawn

(dawn! kamusta ka na? bakit hindi mo sinasagot phone mo?)- viv

"ang sakit! ang sakit sakit!"-dawn (umiiyak)

(alin dawn? ang boses ko? sorry ganito lng tl--) -viv

"santisima naman 2! hndi! yung puso ko!"- dawn

(ano? pacheck up ka na! mahirap na yan bka ikamatay mo pa yan!)-viv

"gnawa mo namang literal ee! nakakainis ka! T.T" -dawn

(to naman joke lng! masyado ka kasing seryoso)-viv

"ah.joke pala yun? ba't d mo sinabi ! sana tumawa ako!"-dawn

(ah. pangmatatalino lng kasi yung mga joke kya! d tlga mo tlga un magegets :D)-viv

"HUWAAW! hiyang hiya naman ako sayo!"-dawn

"hahaha o sige punta ko dyan! tama na wag ka ng umiyak buksan mo ang pinto! ha?"-viv

"OO NA! sige bye"-dawn

after 20 minutes

Tok! Tok! Tok! (na halos gibain na ni vivian ang pinto)

(dawn si vivian 2! open the door pls!) sigaw nito sa labas!)

*naglakad c dawn patungo sa pintuan at binuksan ito*

"anu ba naman yan vivian! gigibain mo ba ang pinto ko?"-dawn

"sorry naman! malay ko ba kung hndi mo buksan! tagal hndi kita nakita!"-viv

(naglakad sila patungo sa kama! at umupo)

"viv, i can't live w/o him!"- dawn

"DAMN IT DAWN! you can! bakit nung pinanganak at lumaki ka! nariyan na ba siya? wala! so! DON'T GIVE UP!"- (iritadong sabi nito)

"i don't know!" (niyakap sya ni vivian! at c dawn namn as usual! umiiyak na nman)

"dawn! please! move on; i know sa ngayon mahirap yan! pero pano ka makakamove on kung palagi ka na lng nakakulong sa kwarto mo! kung saan puno ng alaala at larawan niya!" -viv

"hirap na hirap na ko! MAHAL NA MAHAL KO SIYA!"-dawn

"Oo! Mahal Na Mahal mo nga! pero peste buhay mo naman ang masisira! iniwan ka niya! pwes! pakita mo sakanya na kaya mo! huwag kang mag mukmuk- viv

*THE SCARS OF YOUR LOVE REMIND ME OF US THEY KEEP ME THINKING THAT WE ALMOST HAD IT ALL THE SCARS OF YOUR LOVE, THEY LEAVE ME BREATHLESS I CAN'T HELP FEELING*

(lalong umiyak si dawn sa kanta!)

"VIV, PATAHIMIKIN MO YAN CELLPHONE MO! KUNG AYAW MO NA AKO ANG MAPATAHIMIK DIYAN! BAKA DI MO NA YAN MAKITA! (pagbabantang sabi ni dawn)

"sorry naman may natawag lang!"-viv

"eeh'bat kailangan ROLLING IN THE DEEP RINGTONE MO HA!-dawn

"ito gusto ko! wag ka ngang pa apekto sa kanta para kang timang! maligo ka na! dahil ang baho muna! at bumihis ka ng maganda! pupunta tayo sa BAR!- viv

"viv, Ayoko!"-dawn

"dali na!"(at tinulak si dawn papuntang CR)

(at yun! dun nagsimula! syang magmove on pero still kahit years na ang lumipas feeling niya kahapon lang nangyari ang lahat pero kahit papano okey na siya dahil sa tulong na rin ng mga kaibigan nya! d pa rin maiwasan na hndi nya isipin ang mga nakaraan! pero kahit papaano hndi na sya masyadong nasasaktan)

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Dec 10, 2013 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Past is Still My Present (CharDawn FanFic)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon