SIRA ARKADAŞIM

* 5 *

MURAT'DAN

Okul saati iyice yaklaşmıştı. buradan oraya gitmek en az bir saati.Benim için bir şey değildi.Sonuçta bana kızan beni cezalandıran yoktu o okulda.Sanki bir ruh gibiydim.Orada var ama yok gibi.Umurumda olan tek şey bu okuldan kurtulmaktı.arabayı okula doğru yöneltim sakince .bir acelem yoktu.

okuldaki beş para etmez kızların beş para etmez ilgilerinden bugün biraz daha fazla nasibi alacağım belliydi.okulun ilk günüydü çünkü.Üç ay beni görmeyen zavallılar yine başıma toplanacaktı.okula yaklaşmıştım.İçimde tuhaf bir heyecanla karışık bir duygu vardı.Tuhaf ki bana böyle şeyler pek az olur.Arabayı okulun yakınlarındaki bir yere park ettim.

dersten çoktan başlamıştı bile.Okula girdim.sınıfın önüne geldiğimde girip girmeme arasında bir kararsızlık sonucu içeri daldım.İçeri girer girmez tüm bakışların üzerimde olabildiğini hissedebiliyordum.Ama birinin bakışı ilginçti.Kapının yanındaki sıralarda oturan ikinci sırada ki kız.Herhalde daha yeni gelmişti.Bana suç işlemişim gibi bir acayip bakıyordu.Sanırım kapıyı tıklatmamam ve geç kalmamdan dolayı olacak.kısa bir süre baktıktan sonra kafasını çevirdi.bende her zaman ki klasikleşmiş yerime oturdum yani  kapının yanındaki üçüncü sıraya. .

Tam sırasında gelmiştim yoklamanın .En azında yok yazılmadım bu günlük.Yoklama bitince zil çaldı.Bende dışarı çıktım. Babamın burada okuyan (o da benim gibi parayla okuyor.)kuzenime vermemi istediği bir şey vardı .Önce onu bulmalıydım.Nerede bulacağımı iyi biliyordum.Bahçeye çıktım.okul bahçesinin duvarındaki bankta oturuyordu.Tam tahmin ettiğim gibi.Gene burada kızlarla konuşuyordu.Daha okulun ilk günüydü zaten zaman kaybetmeye gerek yoktu onun için.

Bana şımarık bir şekilde 

'Ooooooo bizim karanlık kuzen gelmiş dedi.'

gözlerimi devirerek:

'Al şunu bunu babam gönderdi.Amcama verecek misin'

'Bu ne böyle.'

'Bilmiyorum.ilgilenmiyorum da.'

'Amcam mı gönderdi.'

'Anlaman kıt mı?Benim babam senin neyin oluyor?'

dedim.Ve arkamı dönüp gittim.Bu aptala harcayacak boş vaktim yoktu.Bu arada beni görmüş hiç vakit kaybetmeden gelen kız grubunun önündeki okulun en şımarık kızını görebiliyordum. Derin bir iç çekişten sonra yüzüme güzel alaycı bir sırıtış takınarak gelmesini bekledim.Ellerini boynuma doladıktan sonra:

'Seni görmeyeli uzun zaman oldu.Baya özlettin kendini.

Ellerini iterek:

'Evet biraz öyle oldu sanırım.'

'Eeee o zaman bugün bir şeyler yapalım.Bugün çıkışta nereye gitmek istersin.'

'Bilmiyorum.Sen bulursun güzel bir yer.'ben bunları dedikten sonra zil çaldı.bu şımarık diye nitelendirdiğim kız Adel koluma girdi.

'Sen söyle .nereye götüreyim seni.'

bu kız benle yaşıttı.Benden 2 sınıf büyük olsa da aynı yaştaydık onunla.

'Uzatma Adel .vazgeçiyorum'

Korkar bir tavırla:

'tamam tamam.anlaşılan bugün iyi gününde değilsin.'

biz böyle konuşurken sınıf ayrımlarına gelmiştik.

'tamam o zaman ben diğer tenefüs düşünür sana söylerim.'

Kolunu çekti ve sınıfına girdi.

Sınıfa girdiğimde olanlar beni şaşırtmıştı.Bir aralar çıktığım kızla yeni gelen kız defterimi çekiştiriyorlardı.Ellerinden defterimi aldım ve :

'-Kitabımla ne işiniz var ?kaç kere eşyalarıma ellemeyin onlara dokunmayın demedim mi?'

tabi ben böyle söyleyince bunlar bir şeyler zırvaladılar.açıkaçası beni şaşırtan yeni gelen kızın biraz hızlı davranmasıydı.yeni gelen kıza bakarak :
-'bir  daha olmasın dedim.'

kızın utandığını anladım ben bunları söyledikten sonra.ne garip bir kızsın.hem yapıyor hemde utanıyor .Ben bunları düşünürken içeri yaşlı bir adam girdi.bu muydu bizim öğretmenimiz.tabi ben buna pek takılmadım.

Sınıfta yoklama alınırken yeni kızın isminin Ela olduğunu öğrenmiş oldum.

Okuldan bir an önce kurtulup gitmek istiyordum.Bu sıkıcı ders işlemediğimiz gün hızlıca geçti diyemiyeceğim.Canım, Adel ya da başka bir kızla gezmek istemiyordu . Adel belki bekleye bekleye pes eder umuduyla çıkışta yavaş yavaş hazırlandım okulun giriş kapısının önünde ayağım kapının kilit yerine takılınca az daha düşüyordum. tabi ben düşmedim ama kitaplar düşmüştü.Onları toplamak için eğilirken birden uzun ince zarif parmaklı beyaz bir el uzandı .bana yardımcı olan bu elin sahibi kim diye bakacakken karşımdaki kızı görünce şaşırdım.bu bizim okuldaki yeni kız. Ela:

-Bak bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum.Ama en iyisi konuya girmek.O kitabın defterin her neyse onu ben almadım.Kitabı alan kızdan yani bana iftara atan kızdan almaya çalışıyordum.En iyi toparlaması bu dedi.

Sonra kitapları bana uzattı.kitapları aldım.Gerçekten çok güzel naif sevimli bir kızdı.Sözlerinin bu kadar safça olması beni şaşırtmıştı.bugün o kadar çok şeye şaşırdımki.içimden ona hafifce gülmede geçiyor ana teşekür etmekte ama tuhafki hiç bir şey yapamıyorum. oda bana  güldükten (tebessüm ettikten ) sonra arkasını döndü ve gitti.Hayatımda ilk defa böyle bir kız görüyordum.

OKUYUCULAR BU DA YENİ BÖLÜM UMARIM BEĞENİRSİNİZ . BÖLÜMÜ UZUN YAZDIM YAZIM YANLIŞLARI OLABİLİR GÖRMEMENİZİ RİCA EDİYORUM....