Ika-unang Kabanata

57 13 3
                                    

Luther's POV

"Luther! Luther! knock knock!" napailing na lang ako nung narinig ko na naman siya, haays kacornyhan na naman yung sasabihin niyan.

Tumingin lang ako sakaniya tapos "Oh? Who's there?" naku, kung hindi ko sasagutin yan, lalo lang siyang manggugulo----makulit sa makulit kasi yang babaeng yan.

"Naku! laptrep to promise!" ngiting ngiti niyang sabi. "PAKSIW!" pagpapatuloy niya.

Ano na naman kayang kacornyhan yan? napangiti na lang ako, this girl never failed to make me smile pero more on napipikon ako sakaniya at ewan ko lang kung bakit?

"Ano ba naman yan Luther? wala pa nga! ngiti ngiti kaagad diyan? pffft. HAHAHAHA" napa-face palm naman ako sakaniya, yan na naman yung tawa niya yung tawa niyang sobrang----ah basta! arghh

"Tsk. tumigil ka nga! Paksiw who?" sinabe ko na lang, tss ayokong makita yung tawa niya, basta ayoko sa tawa niya.

"Oo na oo na---hahaha pfft. hahah ay sorry sorry! ehem ehem WHAT DOES THE PAKSIW?! NING NING NING NING NING NING~~~~ HAHAHA!" napangiti ako sakaniya, hindi dahil sa kacornyhan niya-- pano ba naman kasi sariling joke sariling tawa. Haaays

Pailing-iling na iniwan ko siya dun habang tumatawa pa siya ng walang katapusan.

Pupuntahan ko pa kasi si Marinela. Oo yung yung dahilan tss.

Weh?

Tss. oo na ayoko kasing nakikita siyang tumatawa, ayoko sa tawa niya tsk.

Kung hindi niyo alam, nasa campus ako ngayon kanina nasa caf ako nung biglang dumungaw si makulit na Star.

Sht--asdfghjkl yeah she's Star yung puro kacornyhan, sa totoo niyan... ayokong binabanggit yung pangalan ng makulit na yun.

Why? same reason dun sa pagtawa niya.

"Luther!" napangiti ako, nung narinig ko yung pagtawag niya sa pangalan ko-------si Marinela.

Nakangiti ko siyang nilingon "Hi Marinela."

Napangiti ako lalo dahil sa ngiti niya pabalik. I like her eyes, nose, lips, hair I like anything about her and obviously I like her, I really do.

Pano ko siya nakilala? cliche-- kasi childhood sweet heart ko siya----simula bata pa lang ako I want her to the rest of my life, wife and the mother of my future prince and princess.

Corny ba? epekto 'to ng pagkabaliw ko sakaniya.

"Hmmn sabay na tayo sa next class?" pag aya ko sakaniya.

She smiled and said "My pleasure Luther."

Napatitig ako sakaniya she's really perfect.

"LUTHER!" napatingin naman ako sa sumira sa pagmumunimuni 'ko, at kita kong napatingin din si Marinela kay..... haays eto na naman si makulit.

Poker face naman akong tumingin sakaniya. Sinuklian niya naman ako ng malawak na ngiti, aish I hate her smile.

"Sabay na ko sainyo! pareparehas naman tayo ng next class diba?!" masayang sabi niya sabay tingin sakin pati kay Marinela.

Sasagutin ko sana siya ng ayoko kasi panira siya sa moment, pero naunahan na ko ni Marinela.

"Oo naman Star, pwede." sabi ni Marinela tapos ngumiti siya ng simpleng ngiti, I really love her smile.

Star and Luther (Short-Story | COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon