De ochtend begint. Het is 7 uur en mijn wekker gaat af.
'Vandaag krijg ik een nieuwe klas, ik hoop dat er wat aardige mensen in zitten. Ik heb hier zo weinig zin in' .
Mijn moeder roept: 'Femke, kom je ontbijten?'.
'Oh, ik heb hier zo weinig zin in. Wat nou als ze helemaal niet aardig zijn. Kop op Femke niet aan denken'.
Ik loop naar beneden en mijn moeder zit al aan de keukentafel.
'Wat wil je eten lieverd?':zegt mijn moeder. 'Doe maar iets, een broodje ofzo'. 'Oke' en mijn moeder gaat aan de gang.
'Heb je zin in vandaag?':vraagt ze. 'Mwah'. 'Shania staat hier trouwens over 10 min, dat is nog het enige positieve van deze ochtend'.
Dingdong de deurbel gaat. Ik ren naar de deur en doe open. Yes het is Shania. 'He, shaan'. 'Hey, ben je al klaar? :zegt shania'. 'Bijna, hoef alleen nog maar mijn brood op te eten'. 'Ohh je bent echt sloom'. 'Haha ik dacht al dat je dat ging zeggen'.
Ik loop naar mijn broodje en eet hem zo snel als ik kan op. Ik geef mijn moeder een kus, trek mijn schoenen en jas aan en pak mijn fiets. 'Doei mam'. 'Doei schat veel plezier op school'. Shania en ik fietsen samen naar school. Ik zelf ben best wel bang maar Shania heeft daar meestal niet zo'n last van. Eenmaal op school zijn er al veel kinderen maar ik weet niet wie er bij mij in de klas zit.
We lopen naar ons lokaal en gaan er alvast zitten. 'Ik ben benieuwd wie er allemaal in onze klas zit' :zegt Shania. 'Oh um ja ik ook'.
De rest komt binnen. Sommige zien er aardig uit, maar er valt 1 meisje heel erg op. Volgens mij is dat een beetje de queen, nou zo voelt ze zich en de mensen daar om heen zijn haar werkbijen, haar opvolgers of haar meelopers, noem maar op.
Er komen ook heel wat jongens binnen. Hele knappe maar ook een paar lelijk en een paar middelmatige, niet heel lelijk maar ook niet heel knap, gewoon normaal.
Iedereen gaat al een beetje in een groepje zitten en de knappe jongens gaan dicht bij het opvallende meisje zitten.
De docent komt binnen lopen en iedereen gaat zitten en is stil. Docent: 'Nou welkom iedereen, ik ben meneer uitslag. Ik ben jullie mentor voor dit jaar. We gaan eerst een namen rondje doen. Uh, jij daar rechts achterin, jij mag beginnen'.
Hij wees naar een jongen die wel stoer deed tegen over zijn vrienden en hij riep zijn naam: 'Nou ik heet jake, aangenaam kennis te maken dames'. Zijn vrienden lagen in een deuk.
We gingen zo de hele klas rond. Robin, Jozien, Selin, Andrea, James, Fleur, Xanne ,Mike, Jonne, Isabel, Stefen, Anouk, Ilona en nog meer. De rest heb ik niet echt onthouden.
Ik kwam uiteindelijk ook. 'Uh hoi, ik ben Femke, 16 jaar en zit op paardrijden'. Een aantal mensen hoorde je lachen en ik werd een beetje onzeker. Shania zag dat en stelde me gerust.
We gingen in de les kennis maken door een spel te doen. Het spel ging als volgt. Je kreeg een partner en het was jongen-meisje en dan moest je zoveel mogelijk informatie over die gene te weten krijgen in 1 min. De docent koos de partners en ik werd bij een super knappe jongen gezet.
Dat populaire meisje zag dat en werd jaloers. Ze liep langs me en stootte 'per ongeluk' mijn water om. Ik schaamde me kapot. Iedereen lachte, maar de jongen naast mij niet.
Die jongen naast mij werd boos op dat meisje en zei: 'Vind je dat normaal, zomaar iemands water omgooien?'.
Het meisje liep boos weg en de jongen hielp mij met schoonmaken.
'Dankje voor het opkomen en helpen schoonmaken'. 'Geen dank, het was gewoon een rotstreek'.
Ondertussen hoorde ik mijn telefoon afgaan. Ik had een berichtje. 'Huh'. Ik was bang.......
YOU ARE READING
De ruzie
Novela JuvenilFemke is 16 jaar en zit op paardrijden. Ze werd vroeger veel gepest en nu nog steeds. Ze komt in een nieuwe klas op een nieuwe school. Er zit een meisje in de klas die doet alsof ze de populairste van de klas is. Wat gaat er allemaal gebeuren dit ja...