The Capture

Prolouge

Maxella POV

Mama: Talaga bang aalis ka na?

Hindi ako nakatingin kay mama pero ramdam kong umiiyak siya. Papunta kasi ako ng Europe dahil nakuha akong photo journalist ng isang newspaper. Ngayon ang alis ko at nag gagayak na ako ng mga damit ko sa maleta.

Ako; Ma, pangako pagkarating ko roon ay tatawagan kita ka agad.

Hindi na napigilan ni mama at niyakap na niya ako. Humagulgol siya ng iyak sa balikat ko. Hindi ko maitatangging mamimiss ko rin si mama dahil mama's girl ako. Pero kailangan kong gawin ito para sa kanila ng kapatid ko.

Mama; Ipangako mo na kung magkakaroon ka ng boyfriend eh makikilala namin haah? Tsaka oras oras tumawag ka. Huwag kang magpapagutom at mag papagabi kung matulog. Uminom karin ng gatas at kumain ng masusustansya. Mag iingat ka roon.

Ako; Oo naman ma, basta mag iingat rin kayo rito ni Reymax.

Mama: Oo naman anak. Sige na nag hihintay na ang sundo mo sa labas.

Kinuha ko na ang maleta ko at hand carry na bag tsaka bumaba sa hagdan.

Ng makababa ay nakita ko ang kapatid kong naghihintay sa akin. Na halos maiyak rin ako sa dala dala niya.

Reymax; Ate kung ma-home sick ka man sa Europe tingnan mo lang ito haah. Huwag mong sisirain. Sa likod niyan ay nag iwan ako ng pwede mong sulatan at lagyan ng memorya.

Isang scarp book ang binigay niya. Nandito ang litrato naming magpamilya. Doon na tumulo ang luha ko, mahilig ako sa diary and scrap books kaya naman ay ito ang naisipang ipabaon ng kapatid ko.

AKo; Oo naman Reymax. Basta magpakabait ka hah, huwag pabayaan ang pag aaral haah. Sige magagalit ako sa iyo.

Niyakap ko siya ng mahigpit. Mamimiss ko ang bunso kong kapatid. Pagkatapos naman iyon ay lumabas na ako. Naghihintay na nga ang boyfriend ko si Julius, were almost 2 years in our relationship kaya hindi madali ang gagawin kong pag alis dahil maiiwan ko rin siya.

Mama; Anak, yung sinabi ko hah. Huwag pababayaan ang sarili.

Ako; Opo ma. Ingat kayo.

Sila; Mag iingat karin.

Tinulungan na akong magbuhat ni Julius at sumakay na sa kotse niya. Bago pa man makaandar ay nag babye na ako at nag wave ng hand. Patuloy parin ang pag iyak ni Mama habang pinapatahan siya ni Reymax.

*NAIA Airport*

Nasa waiting area na kami ng biglang tumunog ang spekear.

"All passengers going to the Venice, France is now boarding. All passengers going to Venice, France is now boarding thank you."-pagkatapos sabihin iyon ng spekear ay tumayo na ako at humarap kay Julius.

Ako; Paano ba yan?

Julius; Wala na bang mag babago?

Ako; Uuwi naman ako after every 2 years. Don't worry I will contact you always.

Julius; Im gonna miss you!

Ako; Ako rin! Kaisa isang bilin ko hah Julius. Ako lang hah ako lang!

Julius; Sure, basta if you have your success year there susunod ako. I will marry you!!!

Ako; Matagal pa iyon. 6 years pa. Sige na, bye. I love you

Kiniss ko siya sa lips smack lang naman at niyakap ko narin siya.

Julius; Take care always, I love you too.

Tuluyan na akong umalis at bago pa man makapunta sa passengers area.

This is it, this is the journey I want to have and start in my life.

What life and career is waiting on me there in Europe?

Paalala Prolouge pa lang ang natatapos. Abangan ang susunod na chapter.

Love your young author called.

Minziexx.

FOllow me on IG and Twitter;

Min_ziexx

Enjoy and continue reading guyss..

______________________________________

View Cast Members
______________________________________
Park Shin Hye as Maxella Domingo
Song Joong Ki as Edward Luestein
Song hye kyo as Maddison Albert
Park Hae Jin as Julius Santos