ÖNCE SEVMEK

29 6 1
                                    

Yine o saçma günlerden biriydi. Hazırladım ve kendimi hemen dışarı attım. Canım sıkıldığında gezmeyi yanlız kalıp düşünmeyi hayal etmeyi cok severdim. Hemen sağ köşedeki parka doğru ilerledim ve ilk gördüğüm banka oturdum. Kendi kendime düşünürken yukardan gelen genç, uzun boylu,esmer,
kirli sakallı bir yakışıklıyı fark ettim. Ilk defa biri bu kadar dikkatimi çekmişti.Canı cok sıkkındı bir şeyler düşündüğü belliydi. Ve yavaş yavaş parka doğru ilerliyordu çok heycanlanmıştım. Sanki benim yanıma geliyordu. Ben ona öküzün trene baktığı gibi baktığımı fark edince hemen kafamı önüme eydim. Çok utanmıştım. Ve hemen yanımdaki banka gelip oturdu. Kalbimin nasıl attığını anlatamam yerinden çıkacakmışçasına atıyordu. Sırtını yasladı ve gözlerini kapattı. Dışardan öyle bir görünüyordu ki sanki dünyanın bütün yükü onun üstündeydi. Çok geçmeden telefonu çaldı. Hemen geliyorum dedi ve telefonu kapattıktan sonra güzel bir of çekerek kalktı. Gitmemesi icin cok dua ettim ama gitti. En azından onu tekrar görebilseydim dedim kendi kendime. Biraz oturduktan sonra telefona baktım ve yaklaşık 1 saattir burda olduğumun ve acıktığımın farkına vardım. Parkın hemen yanında küçük bir pastane vardı. Orada simit yiyip çay içmeyi çok severdim. Gittim karnımı doyurduktan sonra eve geçtim. Yatağa kendimi atar atmaz parkdaki genç aklıma geldi. O kadar etkilenmiştim ki aklımdan çıkaramadım.

Ertesi sabah kızlarla 8.30 sularında buluşacaktık ne yazik ki ben geç kalktım hemen üstümü değiştirip otobüs dudaklarının olduğu yere doğru koştum. Benim gibi orada bekleyen bir çok insan vardı. Artık durağa gelmiştim derin ohh çektikten sonra etrafıma bakınırken dünkü genci gördüm . Elim ayağım birbirine girdi ne yapacağımı düşünürken o sırada otobüs geldi. Bir anda gözlerimin önünden kayboldu yine o hayallerden olamaz çünkü çok gerçekçiydi. Bindim otobüse ve mutsuz bir şekilde cam kenarına geçtim oturdum ve camdan dışarı bakıyordum ki yanıma biri oturdu. Yavaş yavaş kafami çevirdiğimde o gencin olduğunu ve bu sefer gercekten hayal olmadığını ve yanimda oturduğunu gördüm. Beynim durdu saçma salak saclarimla oynuyor sürekli of çekiyordum artik buna bir son vermem lazımdı ve kendi kendime onun burda olmadığını düşünmelisin diyerek tekrar camdan dışarıyı izlemeye koyuldum. Zaman zaman göz ucuyla ona baktığımda yine aynı ifade vardı yüzünde. Düşünceli, gözleri kapalı artık tamamen ona bakarak dalmıştım hayallere ki gidecegim yerin geçtiğinin bile farkinda degildim. Birden gencin seslenmesiyle irkildim. Yakışıklı genç bana hırkamı alabilirimiyim dediğinde hala salak salak ona bakiyordum neyin hırkasından bahsediyor yoksa benimle konuşmaya mı çalışıyor derken elimde yumuşacık bir seyin olduğunu fark ettim ve kendi kendime gerizekalı versene çocuğun hırkasını . sülük gibi yapışmıştım adeta. Sonra kafamı hafif eğerek kusura bakma dedim . sonra otobüs durdu ve genc dhilindeki çoğu kişi indi ve benim bundan haberim yoktu gözlerim otobüste onu ararken dışarıda oldugunu farkeder etmez musait bir yerde inebilirmiyim acil dedim dedim ama rezil de oldum. Otobüsten indim artık arkadaşlarla buluşmak icin baya geç kalmıştım karşımda yakışıklı genç küçük adımlarla ilerlerken artık bir karar vermem gerektiğinin kanısına vararak arkadaşlarıma mesaj atıp acil bir durum olduğundan dolayı gelemeyecegimi belirttim ve hemen gencin peşinden gitmek için kafamı kaldırdığımda ortalıkta hiç kimsenin olmadığını fark ettim. Artık tamamen ortada kalmıştım ne arkadaşlarımın yanına gidebilecektim ne de hayal ettiğim aklımdan çıkmayan gencin peşinden. Büyük bir hayal kırıklığıyla eve dogru yürümeye başladım. Eve gitmek hiç istemiyordum ve yine aynı parka gelerek belki gelir umuduyla beklemeye başladım. Hayal kuruyordum ve mutluluktan ölmek üzereydim derken beklemenin üstünden 2 saat gecti ve ben hala bekliyordum. Eğer gelecekse ben değil 2 saat 2 sene bekleyebilirim, dedim kendi kendime ama gerçekten bekleyebilirkiydim bilmiyorum. Ve sonunda genç yakışıklı uzakta göründü en azından burdan geçince 45 saniye gorecektim derken yine parka geldi ve yine aynı yere oturdu. Aramızda 1 metre var yada yok hemen yanındaki diğer bankta da ben oturuyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Oct 23, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KISA HİKAYELERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin