Nicole's POV.
*kriiiiiiiiiiiiiiiinnnggg*
Naalimpungatan ako dahil sa alarm clock na sinet ni Mommy. Kabwiset nga eh, dahil palagi na lang nabubulabog ang tulog ko. Wala na akong ngawa kundi bumangon at dumeretso ng banyo para maligo at magtoothbrush. Ano pa nga ba?
By the way, im Cydney Nicole Lee, half chinese. 16 years old and fourth year highschool. Guess nyo na lang kung anong ugali meron ako. I have one bestfriend and sya na lang ang magpakilala, tamad ako eh. Hahaha.
Mag-aaral kami sa Kingford Academy. Na kung saan mayayaman ang mga nag-aaral dito, at mga mean girls. Tch! I hate gurls like that. Its irritating me.
Lumabas na ako at nagbihis. After couple minutes, natapos rin. Bumaba na ako at naabutan ko sila Mom and Dad na kumakain na. Tumabi ako Dad, at kumuha na ng pagkain.
"Kailan nyo ba balak pumasok sa school?" Tanong ni Mommy. Linunok ko muna ang kanin bago ako sumagot. "Uhmm...bukas, sasabihan ko na lang si Limin." Thats my bff name. Ang cute nga ng pangalan eh. Hehehe.
"Okay. By the way, 3 months kaming mawawala ng Daddy mo. Be good girl sa mga maids ha." Lumungkot ako. Eto na nga ba ang ayaw ko. Ang di ko makasama mga parents ko. Haayy, 3 days lang sila dito tapos babalik na ulit sila sa State. Wala na silang time para sakin.
"You can live with Limin here. Kasama rin namin ang parents nya." Pagpatuloy ni Mommy. At meron pala akong naalala.
"Mom, pwede ba kaming tumira ni Limin sa isa naring bahay?" Actually the same lang ang rich namin ni Limin. Pareho kaming maganda, syempre. Hahaha!
"Yes. Ngayon na kase yung alis namin ng Dad mo." Kumain na lang ako. Mawawala na naman sila, di ko na naman sila makakasama. Hay!
Umalis na sila. Ako na lonely. Matawagan nga si Limin, pero kumakain pa ako.
*phonerings*
Ang tagal naman nyang sagutin. Talaga namang babaeng yun.
[Bakit?] Ganda naman ng bungad nitong babaeng to.
"Do you want to go out?"
[Yeah. Wala naman akong ginagawa dito sa bahay, masyadong boring.]
"Oo nga. Wala sila Mommy and Daddy."
[So, kita na lang tayo sa mall. I want to go shopping. Bye!]
*callended*
Dali-dali akong nagtoothbrush, at nagbihis ng pang-alis.
Pumunta akong garahe at nagpahatid sa driver. Nagmuni-muni muna ako sa paligid at isang park ang nakaagaw ng pansin ko. Bigla akong nalungkot ng naalala ko na naman ang panahon na yun.
I dont want to think that time again. Tapos na yun, at kahit kailanman di na yun maibabalik. Nakalimutan ko na ang lahat.
Sa ngayon, wag ko muna isiping may problema na ako. Isang taon na ang nakalipas, dapat di ko na maalala yun.
"Ma'am andito na po tayo." Nabalik ang diwa ko ng nagsalit si Manong Driver. Sorry, di ko kase alam pangalan nya. Di ko kase tinatanong.
YOU ARE READING
See You Again
Teen FictionGusto ko na syang makita ulit. Gusto ko na syang makakulitan ulit. Pero paano kung magkita kami pero parang di nya ako kilala? Ano ba ang dapat gawin?