Bütün gün istanbulun ıssız sokkaklarında dolandım.Ağladım bagırdım. Kırılan hayallerime ,umutlarıma haykırdım.Şimdi onca zaman dan sonra başamı dönecektik.Korkuyordum defalarca kez aşık olduğum adama herşeye rağmen bir kere daha aşık olmaktan korkuyordum.Ama yapamazdım yapmamaalıydım.
Hüzünlü sokakların gecenin karanlığıyla buluşmasıyla bedenimin yorgunluğunu hissetmiş ve eve dönmüştüm.Kendimi yatağa atıp ağlamaktan bitap düşmüs gözlerimi uykuya teslim ettim.
