[CHAPTER 1]~°~
"Tama sila. Hindi natuturuan ang puso."
I just rolled my eyes. Its too early for that kind of drama. Nakakasira ng mood.
"Iniwan na niya ako bess. Hindi ko kaya. Mamamatay na ako..."
Then die! Gash! Simple as that. Pero hanggang salita lang naman yang si tanga. How pathetic.
Bakit ganyang linyahan ang parati kong naririnig mula sa mga taong sawi? What kind of comfort they will get from that things?
"Suko na ako. Hindi naman niya siguro ako tipo para mapansin niya at ibigin."
Tumayo na ako. I don't want to hear more drama's, hugot and such this morning. Gash.
I just left my empty cup and grab my signature bag on the glass table then directly got to the entrance door.
Pagkalabas na pagkalabas ko ng coffee shop ay isang makapal at napakaduming usok ang nambungad sa akin - specifically sa mismong mukha ko pa nagpausok ang pesteng lalaking nakamotor.
I am really pissed. Gusto ko siyang singhalan pero I firmly hold my temper. I am a high class woman and educated one. Kaya no more nonsense scene be done.
Bumaba siya sa sinasakyang motorsiklo at hinubad agad ang helmet na suot.
Nang magtama ang tinginan naminf dalawa. Tila sinaniban ng sampung demonyo ang sistema ko. Para bang hindi ko pagaari ang sariling katawan sa pagkakataong ito. Isinisigaw ng isip ko na iiwas ang tingin sa misteryso at mapanukso nitong mga mata ngunit hindi iyon sinunod ng marupok kong puso. Mas pinabuti ko pang ginalugad ang bawat bahagi ng perpekto nitong mukha. Mula sa mata ay binaba ko ang aking tingin sa labi nitong kay manipis at kay pula.
"Excuse me."
Shet! I almost forgot the issues I had for this guy.
Doon nagising ang diwa ko at bumalik sa realidad. He is now in front of me at wala paring bakas ng ano mang emosiyong nakarehistro sa mukha niya.
"Miss. You're blocking my way. Please excuse me."
Oh my!
Para akong nahimas-masan na bagong gising. Nawala ang pagiging elegante ko because of this guy presence? Really Cryztal? Dapat siya ang matulala sa ganda mo.
I cough, but a fake one. I composed my self and set again my fierce attitude on my facade. "Look at me." I said firmly.
Pinasadahan niya ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
"Bukod sa di ka kagandahan. Ano pa nga ba ang meron sayo?"
What?! Hindi kagandahan?! He's blind or something? I am Cyrstal Celestine the epitome of beauty.
"That's not what I meant!" Napataas ang kilay ko at nanlilisik ang mga mata kong tinititigan siya. How dare him?!
"And So?"
This guy is getting into my boiling point. I can't handle him anymore.
"Pinausukan mo ako. And look what you've done! I am now like a rotten fruit!"
BINABASA MO ANG
The Other Half
General Fiction"Mali bang ibigin ang alam mong pag-aari na ng iba?" Date started: October 14, 2016