Büyülü Kitap 1-Esrarengiz Sır

2-)Yeni evde ilk gün

Merhaba yine ben:-)))Bir önceki bölümlerde belirtmeyi unutmuşum.Bölümleri ne zaman müsait olursam yazmaya çalışıyorum ve yazınca da hemen yeni bölümü yüklüyorum.Mağlum bu sene teog sınavı var ve çok fazla yoğunum ama bu hikayeyi yazmak bana iyi geliyor.Neyse şimdi yeni bölümü okuyun.Eminim çok beğeneceksiniz.
Görüşmek üzere...

Medyada Jessica'nın girdiği oda görseli mevcut...(Bunu resmi bulabildim.Aslında benim anlattığım odaya fazla benzemiyor.)
Ara görselde John rolünde Robson Green,Ashly rolünde ise Lin shaye...

Jessica ve Roby şaşkınlıklarını ve hayranlıklarını üstlerinden attıklarında ilk söze giren Jessica oldu:

-"Aman tanrım!Anne-Baba bu evi nasıl buldunuz?Burası olağanüstü bir yer!"

Jessica konuşurken heyecanlanmıştı. Eski evlerini bırakmanın bir acısı vardı,hala içinde bir yerlerde acı hissediyordu.Hani en sevdiğiniz birini kaybedersiniz,ondan sonra bir daha içten gülemezdiniz ya işte bu öyle bir duyguydu.İçinde,derinlede bir yerde bir acı,özlem bedenini sarsarken;beyni mutlu olması gerektiğini söylüyordu.Çünkü bu hayatta hep acılara bile gülen insanlar
kazanıyordu.Jessica da bunu gayet iyi biliyordu...
Amber tebessüm ederken, cevapladı Jessica'nın sorusunu;
-"Tatlım beğenmen bizi çok sevindirdi.Eminim zamanla alışacağız bu eve."

Amber Jessica'nın aklını okumuştu sanki.Tabi anne olmak böyle bir şeydi.Jessica'nın dışı ne kadar mutlu görünse de gözleri, içindeki acıyı ele veriyordu.Amber bunu sadece Jessica'nın gözlerine bakarak anlamıştı.
"-Umarım anneciğim."
Jessica'nın kelimelerinden, yine acı duyguları seziliyordu.Bu mutlu günlerinde huzursuzluk çıkartmak istemedi.Anne ve babasını üzmek istemiyordu.Bu yüzden içindeki acıyı ve özlemi bir süreliğine derinlere gömdü.En azından şimdilik bunu yapması gerekiyordu...
Jessica-fazla inandırıcı olmasada- bir sevinç ve heyecanla ileri atıldı ve heyecandan zor dile getirdiği kelimeleri söyledi;
"-Anne-baba izniniz olursa ben yukarıdaki odalara bir göz atabilir miyim?Sonuçta bu evde bir odam olacak ve odamı evin en güzel yerinde istiyorum.

Brady tebessüm etti;
-"Tabi ki kızım.İstediğin odayı seçebilirsin."

Roby itiraz etmeye başlamıştı ama bu itirazlarının sonuçsuz kalacağını biliyordu.Yine bir "büyükler önceliklidir"klişesi.Ne yani büyükler büyük diye her istediğini yapamazdı ya!Küçüklerin de bazı hakları vardı artık bunu birinin anlaması gerekiyordu...

Jessica koşar adımlarla merdivenlerden çıkmaya başladı. Bütün odaları gezdi ve en sonunda evin ön kısmında bulunan,içeriye bolca güneş ışığı alan geniş,aydınlık bir oda seçti.Duvarları açık pembe renkteydeydi ve odada bulunan bütün eşyalar bej rengiydi.Odanın penceresinde pembe-beyaz,stor bir perde bulunuyordu.Pencere küçük ve şirindi.Odanın en uc köşesinde iki koltuk ve bir sehpa vardı.Jessica bu güzel odayı çok beğenmişti ve burayı istediği gibi düzenleyecekti.

Bir süre sonra odadan çıktı ve merdivenlere doğru yönelmeye başladı.Tam merdivenlerden inecekti ki köşede duran,kapısı eskimiş odayı farketti.İçeride ne olduğunu merak etti ve kapıya doğru yöneldi.Kapının kolunu hafifçe indirdi ve eski kapı gıcırdayarak açıldı.Işığı açmak için elini duvarda gezdirdiğinde hiç bir şey bulamadı.Ah doğru ya bu eski odada ışığın olması anormal bir durum olurdu zaten...

Havalandırmadan gelen loş ışıkta, karşısına ilk çıkan şey eski püskü kitapların olduğu büyük bir kitaplıktı.Kitaplığın yanında eski bir çalışma masası ve masanın üstünde bir lamba vardı. Jessica, loş ışıkta büyük kitaplığa doğru yürüdü.Kitaplığa doğru yürürken, sanki etrafında olup bitenden sıyrılmış,zaman anlamını yitirmişti.Bir güç onu kitaplığa doğru çekiyordu.
Bu çekim gücü inanılmazdı.Jessica kendini durdurmak istiyordu. Korkmaya başlamıştı.Bu şey her neyse Jessica'yı ürkütüyordu. Kitaplığın önünde durduğunda, zihnine yumuşak bir kadın sesi doldu;
"Evine dön aranan!Evinin sana ihtiyacı var.Bu büyük yalandan uyan ve ülkene dön!Şüphesiz,biz varken senin kılına bile zarar gelmeyecektir!"