BU BEN MİYİM?

Yeni Hayatım

Ah kahretsin, çalar saati kim icat eder ki? Bu şeyler beni çıldırtıyor. Ne diye annem yanağımdan öperek uyandırmıyor ki? Ah doğru ya benim annem yok.. Yataktan hızla kalktıp banyoya doğru ilerledim.İyi bir duş harika olurdu.Bugün yeni hayatımın ilk günü.Sıcak su  vücumu yakarken gözlerimi kapattım.Bu hissi seviyordum.Acıyı..Ben bundan ibarettim çekmeyi ve çektirmeyi benimsemiştim.Suyu kapatıp bornozuma sarılarak banyodan çıktım.Dolaptan kurutma makinesini alarak saçlarımı kurutmaya başladım. Biraz kabaran siyah dalgalı saçlarımı doğal bırakıp makyajımı yaptım.İç çamaşırlamı giyip aynanın karşısına geçtim.Gözlerimle vücudumu taradım.Imm ince bir bel, geniş omuzar, 90 beden gözğüsler uzun bacaklar ve yanık bir ten. Ben buydum işte.Mavi gözlerim sırtımdaki yanık izlerine kayınca ürperdim.Bunlar o lanet geçmişimden kalıntılardı.Hep benimle olcaklardı asla unutmama izin vermeyeceklerdi.

Hızla dolaba gidip jean pantolon ve bol bir kazak çıkartıp üzerime geçirdim.Çantama bir kalem ve defter atıp kapının önüne çıktım.UGG botlarımıda ayağıma geçirince derin bir nefes aldım.

Hava soğuktu ama arabam tamirde olduğu için yürüyecektim.Eğer hava soğuk olmasaydı harika olacaktı.Çantamdan kulaklığımı ve telefonumu çıkartıp müzik dinlemeye başladım yaklaşık 10 dakika sonra okul bütün görkemiyle karşımdaydı.Soğuktan burnum kıpkırmızı olmuştu neden ben?

Ah Tanrı benden pek hoşlanmıyordu galiba.

Hızlıca okula girip kızın tekini durdurdum.

-Müdürün odası nerde ufaklık?

-Tanrım daha saygılı olamaz mısın?

-Pek sanmıyorum. Şimdi o ağzını aç ve bir iyilik yap.

-Sağdan 7. kapı ikinci kat.

Ben gülümseyerek kızı arkamda bırakırken bana söylendiğinden emindim.Aptalın tekiydi onunla uğraşmak için bekleyebilirim ama hayır şimdi sırası değil.Büyük kapının önünde durunca çalmadan içeriye girdim.İçeride müdür dediğimiz tip koltukta otururken karşısındada benim yaşlarımda bir çocuk yayılarak oturmuştu.Müdür bana sinirli sinirli bakarken ben konuşmayı başlattım.

-Sandra.18 yaşındayım.sınıfımı ve ders programını almaya geldim.

Çocuk bana hiç bakmamıştı.Neydi bu böyle.Ah buldum hıyarın teki.

-Kapı çalmak nedir sen bilmezmisin kzım.

-Bilmem hiç öğretmediler dediğiniz şeyi.

-Hmm sert kız ha? demekki çocuk konuşabiliyormuş.

-Daha hiç bir şey görmedin desem?

-Sen dışarıda bekle rüzgar.

Ha? Rüzgar mı?İngiliz değil mi bu ? Adının Rüzgar olduğunu öğrendiğim çocuk ilk kez sırıtarak bana baktı ve odadan çıktı.Şimdi keltoşla başbaşa kalmıştık.Bana bakıp konuşmaya başladı.

-Soyadın ne Sandra?

-Sandra Stelee

-Stelee mi? Baştan neden söylemedin kızım? Bekletmezdim seni bekle de bir snıfına bakayım.

Görüyosunuz ya o lanet adamın soyadı ne çok işe yarıyor.Müdür elindeki birkaç evrağı bana uzatıp sınıfımı söyledi.Hıızla koridorlarda sınıfımı ararken onu gördüm.

GÖZLERİM BÜYÜMÜŞ NEFESİM HIZLANMIŞTI YILLARDIR ONU GÖRMÜYORDUM NE İşİ VARDI BURADA?

EMİN OLMAK İÇİN TEKRAR BAKTIM EVET OYDU.

HERŞEYİM.

KARDEŞİM.