Gedichten vol pijn

Mijn masker

Toen
Elke ochtend,
Werd ik wakker met een lach,
En begroette ik een nieuwe dag.
Elke avond,
Ging ik naar bed,
Blij dat ik nog een dag heb mogen hebben.

Nu
Elke ochtend,
Word ik wakker,
En ben ik verdrietig,
Verdrietig dat ik nog een dag moet doorstaan.
Elke avond,
Hoop ik,
Dat ik de volgende ochtend,
Niet meer opsta.

Maar toch blijf ik opstaan.
Ik blijf mijn vrolijke masker opzetten.
Ik blijf liegen tegen hun.
Ik blijf liegen tegen mezelf.

Dat gebeurt elke ochtend.
Elke avond zet ik mijn masker af,
En huil ik.

Ik douch,
Ik huil.
Ik lig in bed,
Ik huil.
Ik ben alleen,
Ik huil.

Het is wat kort maar dit voel ik op dit moment. Het leven voelt voor mij alsof ik steeds een masker opzet. Maar pas af kan doen als ik alleen ben. Als ik pijn heb waar je door moet huilen, gooi ik alles eruit. Niet alleen de pijn van de wond, maar ook de pijn die ik voel in mijn hart.
-Scarlett