快適さ — comfort.
"YAY! Daddy! Papa si Daddy oh!"
Ngumiti si Jihoon sa kanyang anak na masayang nakahawak sa phone niya. "Talk to Daddy, baby Jaeri."
"Hello? Si Jaeri ba 'to ang paborito kong baby girl?"
"Daddy ako lang ang baby girl mo."
Mahina siyang tumawa nang makitang umirap ang kanyang anak. He refocuses on chopping meat with his bandaged hands. Hoo, kaya mo 'yan Jihoon. Kaya mo 'yan. Ayusin mo. Hinay-hinay lang. Tingnan mo oh, wala nang space d'yan sa kamay mo para sa panibagong sugat!
"Daddy, nagluluto na naman si Papa. Kahit na sinabi kong bibili ka lang ng foods pag-uwi mo."
Jihoon stops short on his mincing to spare Jaeri a glance and frown a little at her. Nilaglag pa siya ng anak niya, great! Sira na ang sorpresa niya sana! Very good! Tsk. Nakalimutan niya kasing i-brief itong si Jaeri kanina na 'wag sabihin sa ama nito na nagluluto siya.
It is supposed to be a surprise after all.
Jihoon hears Seungcheol's melodic laugh from the other line. "Baby wala namang sunog d'yan 'di ba? Hindi naman nasusunog ang kusina natin 'di ba?"
"Hmm, muntikan na daddy!"
Jihoon flinches as another laugh coming from Seungcheol comes through the phone. "Walang sunog ah! Jaeri, mali ang pagsisinungaling."
"Daddy tingnan mo si Papa namumula na!"
"Jaeri, baby, stop teasing Papa Jihoon. Baka hindi ko 'yan matiis at umuwi ako kahit hindi pa pwede para lang maasar natin siya lalo."
Jihoon swears, it is a very bad idea to leave this child in Seungcheol's care at times. Nahahawa kasi ito sa pagiging pilyo at mapangasar ng asawa niya. It's a pain okay, lalo na sa mga panahong gaya nito na pinagtutulungan siya ng dalawa. Wala siyang kakampi. Awtomatiko namang nakikisakay ang anak nilang si Jaeri sa kung anong trip ng ama. Ke bata bata pa, alam na alam na kung paano asarin si Jihoon.
Jihoon doesn't entirely hates this. He just acts like he does a little, displaying an annoyed face sometimes. Sa katunayan niyan, ibang klaseng saya ang nararamdaman niya sa tuwing nakikita niyang nagtatawanan ang dalawang taong pinakamahalaga sa kanya.
It makes him feel complete and at ease. It makes him feel that raw fuzzy feeling inside his being. He just doesn't want anything more in this world than to see his two precious treasures share laughs and smiles.
BINABASA MO ANG
Koi No Yokan / jicheol
Fanfiction❝fifteen lives. fifteen stories. all starts with me and you, ends with us two.❞ / for jicheol day 2016