When Two Worlds Collide

CHAPTER 4

Sinamahan ako ni Arthur sa paglilibot sa buong paligid ng kaharian. Some places reminds me. Tuwing naalala ko iyon, parang kumikirot ang puso ko. Maybe because i miss my parents, kasi sa ala-ala kung iyon ayy kasama ko ang mga magulang ko, masayang masaya kami sa isa't isa.

Mukhang napansin ito ni Arthur kaya pinilig ko nalang ang ulo ko at ngumiti sa kanya.

"Bakit ho, Princessa? May problema po ba?"

"Wala Arthur, may naalala lang ako". Sabay ngiti sa kanya.

"Mabuti po, mahal na Princessa" tumango lang siya.

"You know what Arthur, this place reminds me of something". Tumingin ako sa kanya. Nakita ko'ng malalim ang kanyang iniisip.

"Siguro'y pilit pina-alala nang yumaong magulang mo ang mga masayang alaala noon". Bumaling sa akin at ngumiti.

"Siguro ay nagagalak silang naka-balik kana sa inyong kaharian". He added.

Tumango nalang ako at ngumiti sa kanya bilang tugon ko. Until now, i still can't believe that I am a Princess in this castle. But may naalala ako,

"Arthur? Paano kung hahanapin ako ng mga magulang ko?"

"Kayele patay na nga ang iyong mga magulang diba?"

"I mean my human parents, and even my dearest brother would really miss me"

"Remember kayele they already know who you are"

"But I really miss them"

"You can back anytime you want in the human world kayele but you know that this kingdom really need your help"

"Huh?"

"Because this kingdom is in danger"

"Danger??? Hahah really?"

"Please kayele I'm on the serious mood so please" parang seryuso talaga niya

"Sorry, again in danger? really? But why?"

"Your parents in this world died because of a sacrife, a love sacrifice, sacrifice for the entire kingdom and especially they sacrifice for you ke"

"Anong dahilan? Bakit sila nag sacripisyo?"

"Because may isang elf na gustong sumalakay sa kaharian niyo he is a traitor and he is your uncle, and gusto ka niyang patayin ngunit hindi natuloy dahil sinubukang patayin ng iyong ama ang kaniyang kapatid ngunit malakas ang kapangyarihan ng itim kaya't namatay ang iyong ama. Sinubukan ring patayin ng reyna ang iyong uncle but she also failed"

"Mabuti rin ay sa araw na yun ay ipinatakas ka na ng iyong ama ke"

Im so speechless nang narinig ku yun at unti-unti akong umiiyak.

"This kingdom would really need my or our help"

"But how can I defeat my uncle kung wala naman akong kalaban-laban sa kaniya?" I added

"Don't you worry ke, Magsasanay tayo bukas"

"Tomorrow?"

"Oo ke bukas ka narin mamimili ng iyong kapangyarihan"

"Powers? Tsssk Kala ko we're just an ordinary elf"

"No we are not an ordinary elf"

Biglang dumating ang isang kawal na sumasakay sa isang ibon. Mabilis na nagtungo ang kawal sa amin at parang may ibinulong kay Arthur.

"Mahal na Princessa, kailangan na po nating bumalik sa kaharian". Waring sabi ni Arthur sa akin.

Tinignan ko ang paligid na puno nang mga puno at bulaklak for the last time at bumalik na kay Arthur.

"Sige, tara na!". At sumakay na ako sa isang ibon.