Wazgeçtim

can yanar

Sevdiklerimiz değil midir en çok canimizi yakan. bizi bizden eden , varligimi yok eden yaşama sebebimizi kaybettiren, butun bunları vb yapan o değil midir herşeyini onunla kaybedersin ama giderken nasıl bulacağını öğretmeden gider . “aşkın sağ olsun”   diyemiyorsun. koca bir orman yanar içinde ama bir tek sen kül olursun kimse bunun farkına varmaz  canın yanar en çokta canını yakan; birlikte yurudugun  sokaklarda onsuz yürümek zorunda kalman, gözünün önünde ona benzeyen hikayeleri izlemen. Bir sonrasını  düşünmeden konuşan insanlar  vardır. kelimeleri iyiliklerine  kadar hissedecegin. Ayrılıkar her ne kadar can yaksada alışırsın zamanla. Sanki yıllardır ayrılmış olduğunu sanirsin oysa bikac gün  bile geçmez aradan. ama işte ayrılıklar uzun gelir insana. Omurden omur götüren imkansız aşklar  gibi olur. Kül olursun da su serpecek kimsecikleri bulamazsın. anlatmaya başlarsın sonra ama “boşver" kelimesinden başka hiçbir şey duymazsın ozaman anlarsın işte gerçek acısı gibi gormedigini kalırsın öyle işte acınla başbaşa tesseliyi bir tek kendinde bulursun zamanla geçmesini beklersin oysa geçen tek şey zamandır. bu aralar sana lazım olan zamandır ama anlarsın ki bir tek zamanı harcamssin zaman geçti bir sen gecemedin içimden.