Reflect 04

27 3 0
                                    


She wandered off Seoul,no I mean with Namjoon of course.

Sumakay siya ng tren,at wala pa namang tao sa Seoul Transit at papunta itong Hongdae.

"You sure na dito yung tren eh di mo kita?."sabi ni Namjoon habang nakaupo sila doon.

"Bulag ako pero di ako tanga. May Person with Disabilities na bilihan ng ticket."paliwanag ni Yeoreum habang nakahawak sa bakal na hawakan.

Di na lang nakaimik ang lalaki at tiningnan ang binabagtas ng tren hanggang sa makarating sa Hongdae.

It's been 2 and a half weeks since 'that' accident at wala pa siyang ginagawa to do the right thing to had an effect of give again a second chance to live.

After 10 minutes of waiting because of some stopovers.


"Badjao nandito na tayo."sabi ni Yeoreum.

Umaga pa naman kasi at wala halos tao sa tren kaya di napapansin na kumakausap si Yeoreum mag-isa.

Bumukas na ang tren at nakababa na silang dalawa. Doon madaming tao talaga sa lugar na yun.

They give way to Yeoreum and they greeted her good mornings with a sweet smile. Napansin ni Namjoon na hindi magkaiba ang palagi niyang sinusuot na sapatos.

"Bakit ang galing mong maka-distinguish ng bagay. Tulad ng sapatos mo ah?. Palaging pareho."pansin niya.

"May lalagyanan ang mga sapatos ko. Kaya di mawawala ang isang pares sa kabilang pares. Ito kasi ang last kong shoes na niregalo ni Eomma. Converse iyan balita ko favorite mo Converse shoes."she said at nagpatuloy na naglakad.


Napangiti ang isa sa kakulitan ng babae as they reach the location.

Isa itong orphanage medyo malayo siya sa Hongdae at nasa medyo liblib na part ito pero di siya nalalayo sa siyudad.

Nakapasok na sila sa gate and she passed of the garden and went into the main door of that place.

"Ate Yeoreum!!."



2 kids went infront of her as she ruffles the kids hair.

"Oh Jaewon at Kim Jaehan. Mga lalaking ito kamusta na kayo. Si Father Jonas nandiyan?."she said while leveling to the two who just hugged her as a greeting.

"Si Father?. Baka nasa chapel po. Alam niyo po ba aampunin na kaming dalawa next week. Akala ko nga iiwanan ko si Jaehan eh."masayang kwento ni Jaewon.

Naaalala ni Namjoon ang mga kaibigan niya yung anim of course. Then si Yoongi too.

The way Yoongi stole some Jungkook's underwears. Tapos nung nag beach party sila.

The smile into their faces yun ang namimiss niya. And he was unsure if he would see that smile again.






You can smile as long as were together.


"Pero hindi di ba?. Bestfriends tayo forever. Oh siya Noona laro muna kami ah. Basketball!."as they ran of going to the garden.

Tumayo na si Yeoreum pinagpag ang kanyang damit at hinawakan muli yung tungkod.


"Iwan muna kita. Matalino ka na mahahanap mo ang chapel."she said then she left.


He was alone again. Naririnig niya yung mga madreng nananalangin sa mga kwarto nila. At nagsimula nsiyang maglakad,napakatahimik din kasi ng paligid.

화양연화 pt.2 (WaB 2일) [Completed]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon