''Seni ilgilendiren birşey olsaydı söylerdim.''dedikten sonra arkasını dönüp yürümeye başladı .Sonra tekrar bana dönüp''Kİ.Başıma gelenlerin hepsi senin yüzünden .''diyerek yürümesine devam etti.Yine ben suçlanmıştım .Her ne kadar buna izin vermek istemesem de onun belki de şuan canı yonıyordu.Aldığım cevabı cevapla değil sonuçla karşılık verecektim .Çünkü şu meşhur 'Lafın altında kalacağına kamyonun altında kal ' lafı tam bana göreydi.Arkamı dönüp doktorla konuşan babamın yanına gittim. Doktorun bana taktığı boyunluğun üzerine bende yün bir boğazlık bağlamıştım .Hiç görünmüyordu.İşte asıl mutluluk.
İşimizi bitirip arabaya bindik.Babam ağır hareketlerle arabayı çalıştırırken bende rahatsız koltuğa yerleşmeye çalışıyordum.Babam derin bir nefes alıp söze girdi''Yarın..''derin bir nefes aldıktan sonra devam etti ''Yarın annenin ölüm yıl dönümü .''dediği cümleyle tüylerim diken diken olmuşken hatırladığımı belirtip kafamı sallamıştım.''Sabah erken kalkalım.Hem cumartesi okul da olmuyor .''
''Okul olsa da gidecektik.''
''Evet.''
Yolda giderken gözlerim acısıyla o sıvı tadı acı olan şey gözlerimden damladığında kulağıma hemen kulaklıklarımı geçirip enerjik bir şarkı açtım .'Miley Cyrus-23''Şarkının enerjisi belki beni mutlu eder diye planlasamda her zaman ki gibi planlarım bozuluyordu.Neyse.Kulaklıklarımı çıkartıp müziği kapattım ve Melek'i aradım .
''Efendim''
''Yarın Avm 'ye gidelimmi saat 10 gibi ?''
''Imm.Tamam ama Arzu'ya da bir sorayım .Hatta bizim çocuklara da haber vereyim mi ?''
''Olur by .''
''By.''
Telefonu kapattığımda babamın beni dinlemediğini fark ettim .Genelde polis gibi olur ,her cümlemi sorardı ama sanırım dalmıştı.''Baba daldın galiba dikkat et ''diye uyardıktan sonra tekrar kulaklıklarımı taktım .
Her 1 Aralık sabahı gibi saat 6 da uyanmıştım .Artık ben yapmıyordum .Kendiliğinden oluyordu.Banyomu uzun uzun yaptıkttan sonra kabini açıp havlumu giydim .Banyodan çıkıp Kıyafet odamdaki dolabın kapaklarını açtım .Siyah-beyaz bir gömlek ve altıma deri taytımı aldım ve gerekli iç çamaşırlarımı.
Üzerimi giyindikten sonra aşağıya indim .Babam kahvaltıya oturmuş gazete okuyordu.''Günaydın tatlım .''Dedikten sonra yanına gidip onu öptüm ve yerime oturdum .''Günaydın .''
Kahvaltımızı yaptık ve sipariş verdiğimiz orkide çiçeklerini elimize alıp arabaya bindik.Evet mezarlığa orkide çiçekleriyle gitmemiz biraz ilginç olabilirdi ama annem bunu arzu ederdi.En sevdiği çiçek.Gideceğimiz yere varana kadar ikimizde çıtımızı çıkarmamıştık.Sonunda geldiğimizde arabadan inip yürümeye başladık .Olmamız gerektiği yere geldik .Elimizdeki çiçekleri yavaşça bıraktık.Ve iki taraflara mermerin üzerine oturduk.Babam kafasını kaldırıp bana baktığında kafamı sallayıp oradan uzaklaştım .Her zaman tek konuşmayı severdi.Oralarda dolaşırken, dikkatimi hüngür hüngür bağıra bağıra ağlayan aileler çekiyordu.Neden bu kadar ağlıyorlardı ki ?Onlar orada mutluydular.Ya da babam beni küçüklükten beri buna alıştırmıştı.Belki de .Babamın işaretiyle oraya gittiğimde babam gözlerini sildi ve beni orada yalnız bırakıp gitti.
Geldim işte anneciğim buradayım.Böyle .Ama sana iyice benzemişim değil mi ? Babam hep öyle diyor.Sen yokken başıma kötü şeyler geliyor.Gelsen olmaz mı diyeceğim ama gelmiyorsun işte.Gel anne .Bir kere göreyim seni sarılayım ,sonra gidersin yine seni burada tutamam ki zaten .Sadece beş dakikalığına .Ya da on .Her neyse ikiside olmayacak .Sen beni oradan görüyorsun ya bende istiyorum işte .Görmek .Bir kereliğine..
