Eve geldiğimde mutluydum .Ve de mutsuz.Beni aldatmış olamazlardı değilmi.Can'ın bilerek böyle birşey yapacağına inanmıyorum ki.Nasıl yapabilir.Yapmaz.Kandırma kendini Elit o piç herşeyi yapar .Hayatımdan nefret ettiğim kadar ondan da nefret ediyorum. Ama içimde her zaman bir korku olacak .Ya bilerek yapmadıysa.Çok mu saçmaladım .Evet .Ama mutsuzlukda böyle birşey işte .Mal gibi birşeysin.Yatağıma kendimi attığımda kapım tıklatıldı.Hıçkırıklar içerisindeydim''Defol buradan,yalnız kalmak istiyorum ''diye cırladım.Babamın olup olmaması umrumda değildi.Mutsuzdum.Kapıdan içeri girenin Melek olduğunu gördüğümde ayağa kalktım.Şaşırmıştım .Onunla bir erkek kavgası yaptığımızdan beri Peri ve ben onunla konuşmuyorduk .Peri mi dedim?Dilimi koparmalıyım.''Melek ?''dedim ağlamamın hızını kesmeye çalışıyordum ama ne olduysa .Bilmiyorum yavaşlamıyor.Canım hala yanıyor mesela .Geçmedi.''Üzgünüm .Yanında olmama ihtiyacın olduğunu düşündüm .''dedi oda.Onun beni çok sevdiğini biliyordum.Biz onunla yani aslında genelde o şeytan kızla birlikte hep bizimle olurdu.O benim hep yanımdaydı.Önceden beri.Ayağa kalktım ve ona sıkıca sarıldım .Bunu ayıcığımada yapabilirdim ama bunun kadar etkili olmayabilirdi tabii.Sadece sarıldım.Ve ağladım.Dakikalarca .Buna ihtiyacım gerçektende varmış .Onu kollarımda kurtardığımda gözümdeki yaşları sildi.Beni anlamıştı.Ondan nefret etmiştim ama o beni anlamıştı.''Nereden duydun?''diye sorduğumda.''Beni bilirsin.Ben bunu daha önce yapmak isterdim ama öfkenin dinmesini bekledim işte.Bla bla .Klişe kelimeler kullanmayı sevmem bilirsin .Kendini üzmene değecek birşey yok .Bul yenisini atıl hayata''diye bağırdı.Hep böyleydi bu.Özlemişim .Telefonuma mesaj geldiğinde elime alarak mesaja baktım .
PERİ
''Sen..Tamam lanet olsun yanlış anlamadın .Ama ben çok çok üzgünüm.Hata yaptım haklısın .Yalvarırım Elit.Beni affet.''
Bir insan nasıl bu kadar yüzsüz olabiliyor anlam veremiyorum .Sinirimin geçmesini beklesen anlayacağım da..''Peri değil mi?''diye sorduğunda kafamı evet dercesine salladım.''Nasıl hissediyorsun diye sormayacağım.Çünkü biliyorum anlatmak istemeyeceksin.Ama yarın okul başlıyor ve benim seni bırakmaya hiç niyetim yok.Bugün yanında kalacağım.İtiraz yok .''dediğinde itiraz etmek isterdim ama yapamazdım.İhtiyacım vardı''İtiraz edemem zaten.''diyerek gözyaşlarımı gülümsememle bastırdım.
***
Sabah olduğunda alarmımla kalktım ve yanımda iki seksen yatan kıza doğru eğilip poposunu mincikledim ''Haydi kalk prenses''Dedim ve dolabimdan kıyafetlerimi çıkarttım .Kaya okula gidiyor olmalıydı .Veya kayıdını henüz yaptırmamış da olabilir.Melek oradan''MMmm.Beni rahat bırakkk.''diye mızmızlanırken üzerimi giyinmiştim bile .Sonra birden öcü gibi ayağa kalkıp tuvalete uyuşuk uyuşuk yürüdü.Sanırım yüküm üzerimden az da olsa kalkmıştı ama hala kalbimdeki aynı yer canımı çok yakıyordu.Ne olduğunu bilmediğim bir acı işte.Kaya 'nın bizim okula geleceğini düşünmediğim için mutsuzdum.Ama yanımda olduğu için de mutluydum.Hayata karşı bir inadım vardı ki sormayın.
Melek de üzerini giyindi ve aşağıya indik .Kahvaltı hazırdı ve babam aynı yerinde kahvesini yudumluyordu.''Günaydın kızlar.Melek burada olduğunu bilmiyordum.Bilseydim hoşgeldin derdim canım.Hoşgeldin.''diyerek gülümsedi .Melek de babama 'sağolun ''gibi cümleler ederken ben çok şükür ki kahaltımı yapmaya başlamıştım.Açlıktan kendimi yemeye başlayacaktım.Normalde hiç aç duramayan bir insanım.Ve bu çok güzel bir duygu.çantalarımızı alıp dışarı çıkarken babamı öptüm ve arabamı istedim .Yaşım tutmuyordu evet ama babamın bir şekilde halletmesi için ona günlerce yalvarmıştım sonunda kullanabiliyordum.Arabaya binip bir ''Oh ''çektim.Melek bana baktı ve ''Ne o,bu aile işleri pek sana göre değilmi?''diye sordu ve gülümsedi.Bende ''Ya .Hiç sorma .''dedim arabayı çalıştırıken Kaya'nında arabasına bindiğini gördüm.Bir gözlük bir çocuğa nasıl bu kadar yakışabilir.
Okulun önüne geldiğimizde tahmin ettiğim gibi Kaya'nın arabası yoktu.Benim arabam Porche Panamera siyah.Güzel bir araba .Bana yetiyor.Arabadan indim ve o korkulu okula doğru yürüdüm..
