Birlikte arkadasca gecirdigimiz 3 senenin ardindan sana karsi tasidigim bu duygular yuzunden utaniyorum. En acimasiz seyin terk edilmek ya da sevilmemek oldugunu sanirdim. Fakat bir dosta karsi duyulan bu abartili sevgi... Gercekten seni kirmak ya da bana guvenini bosa cikartmak istemezdim.
Bana ne kadar cok guvendigini,boyle bir seyi en son benden bekledigini biliyorum. En umutsuz en caresiz oldugum an suan.
Keske hep dostun olarak kalsaydim , keske hep en caresiz anlarinda aradigin dostun olsaydim. Keske babanla tartisip sonra beni arayip agladigin zaman seni sakinlestiren dostun olarak kalsaydim. Ogle arasinda yemek yerine 45 dakka boyunca gozlerimizden yas gelene kadar telefonda konustugumuz dostun olarak kalsaydim.
Beni affedebilecek misin canimdan cok sevdigim dostum ?
Affetme beni. Bende affetmiyorum zaten kendimi. Sana karsi hislerim affedilecek cinsten değil. Seni sevemem. Sevmemek zorundayim. Dunyada en son sevecegim kisi sen olmalisin. Sana karsi yaptigim sey buyuk ayip. Terbiyesizlik. Seni sevdigimi nasil soylerim. Hangi hakla soylerim. Oturup yine dertlestin benimle. Duygularini actin. Sozunu kesip de "bana bunlari anlatma ben seni seviyorum" diyemedim. Cunku bugun anladim. Ben seni ne kadar cok seviyorsam sen de beni o kadar dostun olarak,sirdasin olarak goruyorsun. Senden uzak olmak , seni dusunmemek ve seni gormemem lazim. Sesini isitmeden gunlerimo gecirmem ve sokaklarda sensiz dolanmam lazim. Yardimci olcak hicbir sey yok. Sigara kesmiyor artik. Sigara icmeme de kiziyosun zaten. Icicem! Sana karsi gelicem. Gormicem bundan sonra seni. Konusmucam o guzel sesini duymak istemiyorum. Lutfen gider misin ?
Gitme. Sana ihtiyacim var. Onunla ilgili konustugun zaman sinirlerime hakim olamiyorum.
