Leeteuk: mama, bilisan niyo po magtatanghali na baka wala na po tayong mabili sa palengke.
Nanay: oo halika na alis na tayo.
Pagdating sa palengke…
Kangin: (nagtitinda ng plastic) bili na po kayo ng plastic, mura lang po, bili na po kayo.
Nanay: totoy, magkano ang plastic?
Kangin: 2 piso lang po! (ngumiti)
Nanay: oh ito pabili ng isa..
Kangin: salamat po (napatingin kay Leeteuk at ngumiti) (may ibang naramdaman)
Leeteuk: (pasimpleng ngumiti) (may iba ring naramdaman)
Nanay: Halika na Leeteuk, buhatin mo ito oh
---END---
Next Week…
Nanay: Leeteuk mamalengke ka nga… konti lang yan, kaya mo na siguro iyan. Alam mo na naman ang pasikot- sikot sa palengke di ba…?
Leeteuk: opo alam ko na po at kaya ko na rin po ito…
Nanay: sige… umuwi ka agad ha
Masayang pumunta sa palengke si Leeteuk. Habang naglalakad ay kumakanta- kanta pa siya. At pagdating naman niya sa palengke ay may hinanap siya agad.
Leeteuk: (kumakanta) “(Miracle—Super Junior 05)” Life couldn't get better (hey~) Nan nol pume ango nara Purun darul hyanghe nara (ho~) Jamdun noui ib machul koya Life couldn't get... (napahinto) huh!? wala siya dito? Nasan kaya siya? (naghahanap ang mata) hayy! Bilin ko nga muna ang mga ipinapabili ni mama.
Bumili na si Leeteuk at nabili namna niya lahat ang ipinapabili na nanay niya.
Maya –maya sa may eskinita narinig nya ang isang sigaw kaya tiningnan niya…
? : ARAY!
Leeteuk: ano yun? (sumilp sa may eskinita at nakita nya dun ang kanina pa niya hinhanap)
Shindong: ano ayaw mo pang ibagay yang mga nabenta mo o bubugbugin ka namin ulit? Ha!!
Kibum: (sinipa si Kangin) dali na ibigay mo na, gutom na kami
Shindong: Donghae! Kuhanin mo sa bulsa niya ang pera niya
Leeteuk: (sumigaw) HOY! Huwag niya siyang saktan (matapang na nakatayo pero kinakabahan)
Shindong: aba, at sino ka? Ikaw ba ang tagapagligtas nitong si wiki- wiki Kangin. Kibum! Donghae! Alam nyo na… (wiki-wiki—weak po iyan)
Kibum & Donghae: (sinugod si Leeteuk)
Kangin: (pinilit makatayo at sinugod si Shindong at nagsuntukan sila)
Nang oras na iyon ay may nakakita sakanilang isang tindero kaya pinigilan sila at umalis na sila Shindong, Kibum at Donghae. Tinulungan naman ni Leeteuk si Kangin.
Leeteuk: ok ka lang ba? (nag-aalala)
Kangin: oo ayos lang ako, kaya ko naman, ikaw ok ka lang ba? hindi ka ba nasaktan? (iniisip: ang gwapo nya talaga!)
Leeteuk: hindi, ayos lang ako (nakahawak sa kamay ni Kangin)
Kangin: buti naman, di ba ang pangalan mo ay Leeteuk?
Leeteuk: oo, paano mo nalaman?
Kangin: narinig ko nung isang linggo, nung tinawag ka ng nanay mo
Leeteuk: ah ganun ba, sigurado ka bang maayos ka na? (hinawakan ang mukha ni Kangin)
Kangin: (nagblush, kinikilig) oo, a-ayos l-lang a-a-ko salam-mat haaa..
Leeteuk: wala yun (ngumiti)
Dahil sa pangyayaring iyon, naging magkaibigan sila at lagi nang pumupunta si Leeteuk sa palengke na hindi alam ng nanay niya. Lagi silang magkasama. Hindi na rin inaaway nila Shindong si Kangin.
Isang araw ay may ipinagtapat sila sa isa’t…
Kangin: Leeteuk, may sasabihin ako sayo (serious)
Leeteuk: ako din Kangin pero mauna ka na… (serious din)
Kangin: (took a deep breath and then hinug si Leeteuk) MAHAL KITA LEETEUK!!
Leeteuk: (yumakap din) MAHAL DIN KITA, KANGIN!!
Nakita sila ng nanay ni Leeteuk na kanina pa siya hinahanap…
Nanay: (galit na galit) HOY! Ikaw na bata ka, kaya pala lagi kang wala sa bahay eh nakikipagharutan, landian ka dito… (kinurot si Leeteuk)
Leeteuk: aray ko po ma… masakit po, tama na… aray po!!
Kangin: tama na po… nasasaktan po siya…
---END---
BINABASA MO ANG
WORST DREAM
FanfictionSUPER JUNIOR SHORT STORY Bigla ko nalang po ito naisipan habang nag-eexam kami...minsan kasi kapag wala akong maisagot naiisip ko sila bigla...AYUN LANG PO !!
