Never Too Late

Hello guys,

Mas nag-eenjoy akong gumawa ng one shot stories kaya heto, habang hindi ko pa alam ang susunod na magaganap kena Jethro, Jillian at Brent ng "My Cousin's GF", <free plugging hehe>, sana basahin nyo muna ang story ni Chacha.

Happy reading!!!

PS: Hindi po ito true to "love" story ni Ms. Charrisse Patricio. Naisipan ko lang gawan ng lovelife ang bax kong bokya ang puso sa ngayon. Peace friend! (^________^)\/

+++

"Sinong bestfriend mo duon?" 5-year old Chacha who's standing beside her parents asked.

"Syempre ikaw lang!" 6 year-old Lander, already sitting in the van answered with a wink.

Hindi naiwasang mapangiti ng mga magulang ng dalawang bata sa di maikakailang closeness ng dalawa.

Nasa gate ng bahay ng mga Patricio ang dalawang pamilya at kasalukuyang nagpapaalaman. The Melendrez are about to migrate to Australia.

"Shall we go now?" tanong ng padre de pamilya ng mga Melendrez na noon ay nasa likod na ng manibela.

"Sandali lang Dad!" mula sa pagkakapanungaw sa bintana ay nilingon ng batang lalake ang ina.

"Mom, matatagalan bago tayo bumalik, di ba?"

"Siguro, hijo. Bakit?"

"Do you mind if I give this to Cha?" Lander removed the ring he was wearing.

"Ikaw ang bahala." Mrs. Melendrez smiled. At that, Lander slid the ring off his finger and went out of the van.

He approached Chacha and handed him the tiny silver ring. "Cha, wag mo akong kakalimutan ha. Babalikan kita, promise yan." ipinaloob nya sa palad ni Cha ang singsing na hawak and kissed her cheek quickly.

"Bakit? Di ba babalik ka naman kaagad? Di ba saglit ka lang?" naguguluhang tanong ng batang babae. Karaniwan na kasi nyang makitang umaalis ang pamilya ni Lander para sa mga out of town projects ng daddy nito pero bumabalik din naman after a few days at agad na pupunta sa bahay nila upang dalhan sya ng pasalubong at makipaglaro sa kanya.

"Lander, halika na, mahuhuli na tayo." si Mrs. Melendrez.

"Chacha, babalik ako. Hintayin mo lang. Basta babalik ako." binitiwan ni Lander ang kamay ni Chacha na at dahan-dahang umurong. He ran back quickly to the van and slowly closed the door.

Naiwang nakatingin si Chacha sa tumatakbo nang van.

She looked up at her parents and asked, "Hindi na po ba babalik si Lander?" there was a little sob in her voice.

Nagkatinginan ang mga magulang ni Chacha. Pareho nilang alam kung gaano kalapit si Lander sa kanilang unica hija.

Mr. Patricio carried Chacha and spoke to her in a hush voice. "Sabe nya babalik sya di ba? May ipinangako na ba si Lander sa'yo na hindi nya ginawa?"

Mabilis ang naging pag-iling ni Chacha. Sa lahat ng pagkakataon laging andun si Lander. Kapag sinabi nito na darating, dumarating ito.

"Kaya wag ka nang malungkot. Smile na ang baby namen." pinahid ni Mrs. Patricio ang luhang nagsisimulang mamuo sa gilid ng mga mata ng bata.

Chacha opened her hands ang looked at the ring enveloped in it.

+++

**Twenty two years later...**

"Oh Reese, over-time na naman?" Zeny, a close friend and officemate approached me.

"Oo eh. Kelangan daw ni Boss tomorrow afternoon ang summary ng mga ito." I pointed at the files piled in front of me.