Aşkını Helâl Et

Unutma!
O yürek sana, emanet
Edebinle sev ki,
Aşkını Helâl Et

*Önce kendi nefsime!

Edebinle sev!
Gözlerinin kapağını kullan!
Dilinin önüne set gibi çekilen dişlerini ve dudağını fark et.
Ağzından çıkan kelimeleri ok gibi saplama insanların yüreğine!
Zaten cebine akıllı cih sığmayan günahlar cebine sığdı.
Haram bulaştı gülüşlerimize.
Yanağı utanmaktan kızaranlar eskide kaldı. Şimdi allıkla kızarıyor yanaklar.
Akıllı insan, edebi edepsizden öğrenirmiş, diyor Hz Ali (Rha)
Edep, en güzel rızıktır. Edebinle sev ki, en azından “Aşkını Helal Et”.
Haram sevda geçmesin yüreğinden.

Kendin gibi bir kula “Aşkını Helal Et” desen ne çıkar?
O aşk ne sana ait ne de ona.
İkinizin de olmayan şeyi nasıl birbirinize helal edeceksiniz?
Oysa el açsak şöyle.
“Aşkını Helal Et, Yüce Allah’ım!” diyebilsek.
İçimizdeki mahzun kelimeler dökülse dilimize.
Allah’a edilen “Aşkını Helal Et” duası,
Sence,
“Aşkını Nasip Et” Yarabbi!
Demekten başka nedir?

Unutma…

Diğerleri gibi o yürek sana emanet,
Edebinle sev ki, Aşkını Helal Et…