The Play girl diary

My 1st and 2nd boyfriend(harvey and abe)

Una akong ng ka boyfriend nung first year ako. Akala ko nun pag 1st boyfriend 1st love na ang tawag, mali pala.

3days lang kame nung 1st boyfriend ko.
Halos parang wala naman akobg naramdamang love or attachments.

Ng patuloy pa ang first year ko ng makilala ko si Abel,
Hindi naman sya yung gwapo at matalino.
Pero parang sya yung taong type ko.
Moreno, matangkad, at mabait.
Hindi naman ako mahilig tumingin sa mukha basta matangkad sakin okay na.
Nanligaw sya sakin ng 1week lang ata.
Araw araw nya kong hinahatid pauwe ng bahay namin pero hanggang kanto lang kasi ayaw kong makita ng mga chismosa kong kapit bahay na ang bata ko pa para magpaligaw ay magka boyfriend.
Bagu mag bakasyon sinagot ko na sya.
Hapun yun araw ng byernes.
Ihahatid nyako pauwe pero nauna na ako kasi may kumakausap sa kanyang classmate ko.
Bagu pako lumagpas sa gate ng tagu nako sa likod ng room para hindi nyako makita sa daan.
Ng tagumpay naman ako at nakita ko syabg tumakbo para habulin ako sa daan.
Umikot ako at pinuntahan ang mga classmate ko.

"ngayun alam mo na namahal ka talaga nya. Sasagutin mo naba sya?" wika ni richard sakin.

Kakunchaba ko sya para malamab kong totoo nga ba yung love ni abel sakin.
At totoo nga.

Bumalik si abel sa school at nakita kinausap sya ni richard.
Habang ako naka tako sa room.

"nahabol mo ba?" tanung ni richard sa kanya.
"hindi nga eh. Ang bilis nya mag lakad. Last day pa naman natin ngayun hindi ko na sya makikita ng tatlong buwan" madramang sabi ni abel

Natawa naman ako at ganun din si richard sa kalokohan namin.

"anna, labas na" sigaw ni richard
Lumabas naman ako agad at nakabungisngis.

Opppppsssss...
Hindi mawari yung mukha ni abel ng lumapit ako sa kanya.

Agad akong nag sorry sa kanya.

"abel, OO sinasagot na kita" pag kasabi ko nun bigla syang ngumiti at niyakap ako.

Nakaramdam naman ako ng pagka irita sa pag kayakap nya dahil hindi ako sanay.
Pero yung mga tao sa paligid namin ay parang tuwang tuwa.

Lumipas Ang tatlong buwan.
Na parang wala lang.

Grabi pasukan nanaman at ng hahanda nako ng mga gamit ko.

*riiiiiiiiiiiiiiiiing*

Yung cellphone ko may tumatawag na unknown.

"hello, sinu to?"
"si abel to. Musta kana?"

Matapus ang convey namin sa phone.
Nskaramdam ako ng inis.

2nd year high school.

Walang official break up.
Pero wala na.

May mga nanliligaw sakin nun pero wala akong paki sa kanila. Basta ako masaya lang ng lalaru ng volleyball.
Meron akong crush marami.
Malandi eh.
Pero ako lang laging nakakaalam kung sinu kahit yung mga kaibigan ko walang alam dun.

A/n: sa lahat ng Naging crush at kinaadikan ko lahat yun sinaktan at pinaasa lang ako pero walang dala eh.
Subay bayan ang mga susunod na kabanata at malalaman nyu jung panu at kung bakit.