Unbroken | Ziam

bölüm 26

" konsere çıkamayacak kadar yorgun hissediyorum kendimi Liam. Ayrıca hastalanıyorum sanırım. Çözüm bul. " Üzerimi giyinirken Zayn de arkamda mırıldanıyordu konsere çıkmamak için. Pantonunumu giyerken ona aynadan baktım. Etrafta dolanan herhangi bir kızı durdurdum. " Zayn için sıcak bir şeyler getir. Louis, Zayn'e ceket ayarla."

" anlaşıldı patron." Dedi gülerek. Zayn bu konserden kaçamayacaktı. Dinlenmesi için ben izin versem bile David buna asla müsaade etmez. O cidden kalpsiz herifin teki. " istediğin oldu mu bebeğim?"

" senden bunu istemedim." Diye soludu sinirle. Sweatshirtümü giydikten sonra Zayn'e döndüm. " mızmızlanmaktan vazgeç ve şarkıya çalış. Bir sorunun varsa onu David ile hallet. Çünkü ben öyle yapıyorum." Louis ona ceket uzattığında öfkeyle çıktı. Ben ise sadece arkasından güldüm. " çocuklar bu yaşta fazla atarlı oluyor Lou."

" Çocuklar her zaman böyle Liam." Emma yanımıza somurtarak geliyordu. Birisinin sorunu bitse diğerinin sorunu asla bitmiyordu. " sanırım bu sorunu da David ile çözeceksin." Dedi Lou fısıltı ile. Bu artık mümkün değildi. Emma ile sorunları kendim çözmek zorundaydım.

" tanrım...Liam inanabiliyor musun hiç kurabiye kalmamış!"

" tanrım...ne büyük sorun ama! sana benim pastamı verirsem problem ortadan kalkar mı?" Masanın üzerinden tabağımı alarak ona uzattım.

" pekala bunu şimdilik kabul ediyorum Payno." Gülerek başımı salladım. Tabağımı eline aldığında kahverengi deri koltuğa kendini attı. " Liam 1 hafta sonra düğünümüz var hatırlıyorsun değil mi?" Bu aklımdan tamamen çıkmasına rağmen onu onaylayan mırıltılar çıkararak onayladım. " ufak hazırlıklar yarım kaldı. Harry ve bana izin vermen mümkün mü?'

" pekala. Bugünden sonra izinlisiniz. Sizin yerinize idare edecek birileri zaten var. Keyfini çıkarın."

" teşekkürler." Başımı salladım. " o zaman büyük gün görüşürüz."

" görüşürüz Louis. İyi eğlenceler." Odadan çıkarken arkasından onu izliyordum. " düğün mü? Kim evleniyor?" Cebimden telefonumu çıkarıp Emma'nın yanına oturdum.

" Louis ve Harry." Diye yanıtladım.

Bulunduğumuz ortamda garip bir sessizlik hakimdi. İkimizinde odaklandığı şeyler vardı. Ben telefona yeni indirdiğim oyunu oynamakla meşgulken o da çikolatalı pastamı yiyordu. Bu sessizliği bozan şey Zayn'in güçlü çığlığıydı. Var gücüyle Liam diye bağırıyordu. " bu çığlık Zayn'in istediği şeyin olmadığını işaret ediyor sanırım."

" olabilir. Yoksa bu kadar büyük bir çığlık başka birşeye işaret olamaz. Git ve bir an önce çözüm bul." Ayağa hemen kalkıp çığlığa doğru ilerledim. David'in olduğu odadan geliyordu. İçeriye başımı uzattım. David her zaman ki gibi yatıyordu ve Zayn'de karşısında elinden kurabiyesi alınmış bir çocuk gibi duruyordu. Beni görünce yanıma gelerek boynuma sarıldı. Sarılışına karşılık vermem ile gözyaşlarını serbest bırakması bir olmuştu. " pekala David. Zayn'e ne dedin? Sana hassas bir yapısı olduğunu söylemiştim. sende ağlama." Serbest olan elim ile gözyaşını sildim.

" zorunlu olduğunu söyledim. Beni ikna etmeye çalıştı. Beceremeyince seni çağırdı." Zayn'de onu onaylayarak başını aşağı yukarı hareket ettirdi. Harika bir ikili olacaklarından şüphem yoktu. " David'e birşeyler söyle Liam. Ben bu hayatı istemiyorum!" Saçlarına öpücük bıraktım.

" ah Zayn uyan bebeğim! Liam seni bazı şeyler için değişti." David'in bu cümlesini duymaması için seslice öksürdüm. Lanet olsun ki haklıydı. Ama şimdi bazı şeyleri düzeltmeye çalışıyordum.