Wierna

I po co się dołować..?/2

Podeszliśmy do drzwi.. Przyłożyli siłą moją rękę do skanera.. i jednym ruchem wepchali mnie do środka.

Znowu się zaczęło..
Wiwatujący ludzie i głośna muzyka.
W środku, na okrągłej sali  stał wielki metalowy stół a na nim przykryte koszami talerze. I misa z losami.  Ah.. zapomniałam dodać. Sala była podzielona dla każdego oddziału. Stanęłam wśród swoich jeszcze nie dawno "przyjaciół." Dzisiaj każdy był spięty i agresywny. Tak. Nawet wierni..  Bo to przecież dzisiaj 4 osoby polecą ku idealnemu życiu na "Wspaniałe Wyspy", gdzie żaden oddział czy władze nie staną mu na drodze.

W jednej chwili wszystkie  krzyki i piski umilkły. Muzyka została wyłączona, a na sale wszedł  profesor Cornelius White.
-Jak dobrze, że zebraliśmy się tu wszyscy cali i zdrowi. (...)
Tak tak. U to jest moment w którym zaczął prawić nam  kazanie odnosnie tej uroczystości.. przejdźmy dalej..
-W tamim razie.. do roboty.
Wszystkie osoby w wieku  5, 11 i 16 lat podeszły do stołu,  nie było nas dużo, więc spokojnie się smieściliśmy. Dzisiaj jest dzień w którym poznam swoje prawdziwe powołanie.

-  Numer 372.

Podeszła drobna 16latka, wylosowała karteczke, a następnie podniosła papierek ze swoim numerem.

-"Genialna 50% Wierna 20% Waleczna 30%"- przeczytała.
-Zdecydowanie chcę trafić do genialnych, profesorze.- następnie  otworzyła karteczkę z losem. Była kompletnie pewna, że trafi do genialnych, jednak na jej karteczce widniał napis "Wygrałeś/aś. Gratuluje.".

No tak. Wygrała bilet na wyspy. Oznacza to, że w tym miesiącu nie mam już szans na jakiekolwiek przeniesienie. 

-numer 373.

Teraz ja.
Podeszłam spokojnym krokiem  i  wzięłam swoją kartę tak samo jak moja poprzedniczka, bo losy nie były mi już potrzebne.
-"39% Waleczna. 60%.. Zbuntowana. 1% Guru..."
----------------------------------------------------------------------
Tak wiem.. beznadziejnie zakończenie ale ostatnio kompletnie nie mam weny.. ;-;
Przysięgam, że przy kolejnych bardziej się postaram 😊