Carrying The CEO's Child ( On-Going )

Chapter 2- Problems

Oliver's POV

I'm here inside my office, just sitting on my swivel chair and looking at the view. Natutulala lang ako. May malalim akong iniisip pero hindi ko malaman kung ano. Baliw na ba ako?

I have fame, money and I could easily get any girls I want. But...something's missing. It's in the tip of my tounge but I can't seem to know what it is.

Feeling ko may malaking nawala saakin simula nung iniwan ko yung babaeng nabuntisan ko raw noon. What was her name again?

Angel? Err...no. Alyssa? No. What was it. An--Andr--Andrea. Andrea! Yes, she was Andrea.

Where is she now, by the way? And why do I even care?! Arrghh! What's happening to me.

Pinaglalaruan ko lang ang mga daliri ko hanggang sa marinig kong bumukas ang pintuan ng opisina ko. It get my attention and there, I saw Tiffany-- one of my flings that I flirt. What the hell is she doing here?! At paano siya nakapasok?!

"Hi babe" malanding tawag niya saakin. Ibinaling ko lang ang tingin ko sa labas at hindi siya pinansin. Lumapit siya sa akin, at naramdaman kong kumalang siya leeg ko. Umupo din siya sa lap ko. Bloody hell!

"What do you think your doing?"

"What do you think love?"

Kanina babe ngayon naman love. What the fuck! This woman is really getting on my nerves. I tried to push her away but...mas lalo lamang humigpit ang pagkakapit niya sakin.

"Stop it Tiff. I'm not kidding. I'm not in the mood right now. Tsk" seryosong sabi ko sa kanya.

"All right babe. Just call me whenever your in a good mood. We can do something fun" then she wink at me. Disgusting.

"Just get the fuck out of here!"

"Bye babe"

At yun, umalis na siya. Finally. Lumabas muna ako sa office ko at siniguradong wala nang mangdidisturbo.

"Don't let anyone come inside. Understood" sabi ko sa secretarya ko at pumasok na ulit sa loob.

Bumalik ulit ako sa pagkaka-upo sa swivel chair ko. But just then when I'm about to close my eyes.

*BLAG!!!*

"CAN YOU PEOPLE DON'T UNDERSTAND ABOUT GIVING PEOPLE PRIVACY!!!"

"Is that how you greet your own mother now, Oliver?"

Napabalikwas ako ng upo nang marinig ko ang boses na iyun.

"Mom!!!"

"The one and only"

"Very funny mom" I told her sarcastically.

"Oh, come on now. You know me better than that"

Hindi ko na lamang siya pinansin. Ganyan lang talaga siya kapag nariyan kami magkakapamilya. It really is embarrasing though.

"So...by the way. Have you found your child yet" I quickly look at her, and she's now sitting on one of my couch here, inside my office.

"I'm still working on it"

"Please make it fast son. I'm already very excited to know who is my grandchild. Baka patay na ako niyan bago ko pa siya makilala"

"Don't say that mom"

"Okay, if you say so. At tsaka napadaan lamang ako dito to check on you. So...Ciao~"

"Bye" I simply said to her

I think i need to hire a new secretary. A better one.

Damn it. Asan na ba kasi yung babaeng yun. I promised my mother na ipapakilala ko sa kanya ang apo niya.

Andrea's POV

"Oh! Saan na ba yung bayad niyo!" Sigaw sa amin ng matandang babae na inuupahan namin ng bahay.

NANDITO kasi kami ngayon ni Cheska sa bahay-- wala siyang trabaho kasi day off niya ngayon at kasalukuyan pa naming pinapaki-usapan si Aling Bebeng na pwede pa ba bukas na lamang namin bayaran siya sa utang namin sa bahay.

Kanina pa umalis si Andrey-- anak ko, sa school. Hinatid ko siya kanina at nakita ko naman na okay na siya dun kaya umalis na ako. Pero, pagbalik ko dito, ito ang makikita ko.

"Sige na naman Aling Bebeng kahit bukas na lamang po namin babayaran ang utang namin. Bukas pa po kasi ang sweldo ko" pagmamaka-awa ni Cheska. Nahihiya tuloy ako sa kanya, dahil siya na toh ang bumabayad at bumibili sa lahat nang gastusin sa bahay pero siya pa tong nagmamaka-awa.

"Puro na lang kayo bukas! Gusto ko ngayon na!"

Ay! Over. Kung hindi lang sana toh ang nagmamay-ari nang tinitirhan naming bahay baka kanina ko pa natadyakan ang sirang mukha nito. Sira na nga eh.

"Sige na Aling Bebeng. Ang ganda mo pa naman ngayon. Baka pumangit ka niyan"

Alam kong sinabi sa bible na 'though shall not lie' pero kailangan. Ang dami ko na tuloy kasalanan nito. Bwahahaha.

"Eh sus~ binola niyo pa ako. Oh sige, payag na ako"

"Talaga po?! Maraming salamat po!"

"Pero kailangan bukas mabayaram niyo na ako. Understood"

"Opo" sabay naming sabi ni Cheska. May pa english-english pa talaga ang bruha. Hindi naman bagay sa kanya.

"Understood" pang-gagaya ko sakanya sa mahinang boses.

"Anong sabi mo?!"

"Wala po"

*BLAG!!!*

At ayun, sinirado na niya ang pintuhan. Note lang ha, malakas pa ang pagkasarado niya. Tsk, bruha talaga.

Umupo nalang muna kami ni Cheska sa isa sa mga couch at nag-usap. Pinag-usapan namin kung papaano namin mababayaran ang lahat nang utang sa bahay. Yung kuryente, tubig, yung upa sa bahay, mga bayarin ni Andrey sa school...

Ang dami naman. Hindi naman kakayanin ni Cheska ang lahat nang bayarin na iyun eh. Malaki ang sweldo niya, oo. Pero hindi naman tama na aasa lang ako sa kanya diba? Sa paglalaba lang naman ako kumikita eh.

"Besh, kung maghanap kaya ako nang trabaho" payo ko sa kanya.

"Eh saan ka naman makakahanap nang trabaho?"

"Ewan ko. Sa kompanyang pinagtratrabahuan  mo, meron bang naghihire pa doon?"

Saglit siyang pumikit at nag-isip. Para siyang nag memeditate sa itsura niya ngayon. Bigla naman siyang nabuhayan at parang may na isip.

"Alam ko na!"

"Ano?"

"Naghihire pala ang boss namin nang bagong secretary at babae ang hinahanap yung parang bata pa"

Nagustuhan ko naman ang ideya niya pero, parang manyakis ang boss niya sa mga sinabi pa lamang niya. Kailangan ba talaga babae at bata. Okay lang naman sa akin yun dahil babae naman ako at bata pa-- huwag kayo, pagbigyan niyo muna ako. Pero bahala na. Basta ngayon, kailangan ko muna makahanap nang trabaho.

"O sige besh. Payag ako"

"Yay!"

"Pero kailang ba ako mag-a-apply?" Takang tanong ko sa kanya. Hindi naman siguro pwedeng hindi ako ready diba?

"Bukas na bukas din"

"Ano!?!?!"

"Huwag kang OA ok. Tutulungan namin kita eh. So, just sit back and relax"

"Salamat besh ha"

"Sus ako pa ba" and with that I gave her a hug. Ang swerte ko talaga para maging bestfriend ko siya.

Bahala na kung anong mangyayari bukas. Basta magkaroon lamang ako nang trabaho para sa anak ko. That's how I love my son.

*********"

A/N: Ang pangit! Feeling ko napakasabaw nang chapter na ito. Anyway just vote and comment please. Thank you.