Party of the year

Rain, always rain

Zodra ik de bus uitstap voel ik het, het is aan het regenen. Fijn. Ik moest al zo vroeg op vanochtend, en natuurlijk was er niks te eten in huis. En als ik zo eindelijk aankom ben ik nat, top. Dus alles op een rijtje: moe,nat en hongerig. Wat beginnen we deze dag weer positief!

Gelukkig is het niet zo heel ver lopen naar het radiostation, alleen wel net ver genoeg om compleet doorweekt te raken natuurlijk. Nou ja als ik binnen ben pak ik wel wat warme chocolade melk. Dat warmt een beetje op.

Ik kan nog omdraaien en terug gaan, de bus staat er nog! Maar ik weet niet of school daar zo blij mee is. Oke de bus is weg laat maar, we gaan wel gewoon.

Zuchtend trek ik mijn jas uit, hij is helemaal nat en zwaar van de regen. En mijn haren kun je ook niet meer echt droog noemen, ik probeer het nog enigszins te fatsoeneren. Maar dat lukt niet meer echt.

Gelukkig wordt ik al warmer door de chocolademelk en doordat het binnen eigenlijk best wel warm is, en mijn humeur wordt ook al weer beter. Te lang chagrijnig zijn maakt je leven echt niet beter, dus geef ik de receptioniste een glimlach en loop ik daarna al weer wat vrolijker door naar de studio. Onderweg hebben meerdere mensen me lachend aangekeken en gevraagd of ik onder de douche had gestaan. En het is niet alsof ik door 50 gangen heen moet, de mensen hier zijn gewoon al veel te vroeg veel te vrolijk....

En ja hoor, het eerste wat wordt opgemerkt als ik de studio in stap is dat ik kletsnat ben. Niet eens een hallo of goede morgen pfffff. Gelukkig is het niet dat ze hier onaardig zijn en kunnen we er al snel met z'n alle over lachen, en biedt er een jongen aan om mijn eerste koffie rondje te doe. Dat sla ik natuurlijk niet af! "Als je voor mij nog een cappuccino met slagroom mee neemt mag dat alleen vandaag wel" zeg ik lachend. Als hij de deur uit is merk ik dat ik aan het staren was, en niet naar de deurpost. Maar naar zijn rug. Verwonderd schud ik hem uit mijn gedachte, hij gaat me zo een cappuccino brengen dat is alles. Al was het zeker geen lelijke jongen.... Focus! Ondertussen is het progamma al uitgelegd en heb ik alleen nog maar in dromen land gezeten, oops. Ach de bespreking is toch altijd saai. Het enige interesante moment is als de koffie binnen wordt gebracht, tenminste zolang ik het niet hoef te doen. En soms komen er nog best wel beroemde mensen live zingen en als je dat van te voren weet kan je met ze praten enzo en dat is ook altijd wel vet!

Terwijl de "regisseur" aan het uitleggen is over welke onderwerpen we het vandaag gaan hebben en welke call games we allemaal moeten voorbereiden en shit. Komt de jongen binnen met de koffie en thee's erop, en ik realiseer me dat ik hem nog nooit heb gezien hier. Niet dat mijn stage nou al zo lang duurt, maar ik die ene week dat ik hier zit heb ik toch al aardig veel mensen leren kennen. En het is zeker geen lelijke jongen dus dat zou me toch wel opgevallen moeten zijn! Ik zal hem vanmiddag wel vragen of hij nieuw is, ik kom hem vast nog wel tegen.

Ik glimlach als hij mijn cappuccino voor mij op tafel zeg. "Voor mevrouw, met wel twee keer slagroom!" lachend kijkt hij mij aan. "Dank je, aan een cappuccino was ik echt toe". Terwijl ik dat zeg bekijk ik hem nog eens goed, hij heeft een best wel prima kaaklijn. En mooie donkere ogen, maar of hij iets voor mij is? Ik weet het nog niet, zo oud ben ik niet dus ik kan rustig aan doen!

Blijkbaar is de ochtend vergadering afgelopen want iedereen staat op en ik daarbij ook maar, ik verbaas me er toch elke keer over hoe saai z'n ochtend vergadering is en hoe veel moeier iedereen eruit na de vergadering in vergelijking met voor de vergadering. Maar ja, het is iets wat moet gebeuren. Dus iedereen legt zich er een beetje bij neer, en terwijl ik weer eens loop te dromen hebben mijn benen mij blijkbaar al naar de deur van de vergaderruimte geleid. En tegelijk met de best wel knappe jongen loop ik de gang op.......