So Near Yet So Far

Meet the Monkey

Sabrina's POV

At the classroom. Wala pang teacher. May 1 hour pa ako para tapusin 'tong report ko.

Pero nakalimutan kong may unggoy akong kaklase.

"Sab may kamukha ka." ayan na naman.. Ayan na naman ang unggoy na hinihiling kong maging tao.

Kanina pa siya ganyan, kung ano ano ng hayop ang sinabi niyang kamukha ko. Una manok , sunod platypus hanggang sa naging ipis at aaargh!

"Abo, pwede lubayan mo ako!? Can't you see I'm busy doing some things and as so you know you're a big distraction!" I said as I roll my eyes.

"Sungit mo. Meron kaba? May baon akong napkin."

"Whatever. Just shut up man." dugtong ko..

Ipinagpatuloy ko ang ang ginagawa ko.
Akala ko matatahimik na ang mundo ko pero hindi pa pala.

"What would you prefer.. Modess o Whisper?" with matching kindat kindat pa yan. Yuck! Nagtayuan lahat ng balahibo ko sa kaniya.

"I prefer to kill you."I said without looking at him. "Whoa. Titigilan na kita."

MIRACLE. Lord thank you po, buti naisip niya 'yun.

"Pero in one condition.."

"What!!?"

"Papayagan mo na akong sabihin ko sa'yo kung sino talaga kamukha mo. Game?"

What the eff!? Yung totoo, abnormal ba siya o ano!? Para matigil n siya sa kaabnoyan niya at matuloy at matapos ko na 'tong ginagawa ko, "Fine."

Di ko siya tinitingnan pero hinihintay ko 'yung sasabihin niya. "Mukha kang.."

Napatigil ako sa ginagawa ko. Inangat ko yung mukha ko and shizz.. Nakatitig siya sa'kin.

Nakakatunaw.

Hindi ko alam na ganyan pala talaga siya kagwapo.

He's perfect.

Those eyes, matangos na ilong.. at at.. ang labi niyang .. Ghad!
Hinihypnotize niya ako ata! Kadiri. Argh I shouldn't see him as an angel cause he's a monkey. Yeah yeah he's a monkey. A handsome monkey. No no no. Monkey siya. Kinikilabutan ako sa sinabi ko kanina. Bawal ko siya bigyan ng compliment. Kahit totoo yun, NO WAY!

Parang inaaral niya bawat detalye ng mukha ko sa kung pano siya tumitig. Like duh?

Kumunot ang noo ko.

"Based on what I see, eto na talaga ang kamukha mo.. Sab.. mukha kang.."

"Shut up! Kanina kapa napupuno na ako sa'yo!"

"Uod."

My jaw dropped. Wtf? Uod ? Ako? Onti nalang uupakan ko na to.

Narinig kong nagtawanan ung mga kaklase ko. I glared at them.

"What's so funny?"

Tumingin naman ako kay Ash. Halatang nagpipigil ng tawa.

Pero di na rin napigil kaya ayun, he bursed out laughing.

"Hahahaha shet hahaha Joke lang Sab haha uod. hahaha . Uod na may lipstick hahaha. Aray! Hey Sab. Ouch F.ck ah aray shet joke lang yun sabi eh. Hahah. Sige bulate nalang hahahaha. Bulateng uod hahaha lupet."

Ang sarap niyang hampasin ng notebook sa ulo as in. Di siya nakuntento at humaglapak pa.

And then eeengg. Ayun namatay kakatawa dahil sa uod.

I wish so. -_-

"Done with your sh.t?" I asked irritatedly then changed my face into an emotionless one. I gave him my glare which stopped him from laughing.

"S-sorry." halatang nagpipigil parin ng tawa. Dang this guy. Wanna kick his ass off.

Nawalan na ako ng gana gumawa ng report. Padabog akong tumayo at kinuha ang mga gamit ko. Pero bago ako umalis,

"Hahaha azar!" patuloy pa niya.

"Hoy uod na may lipstick san ka pupun---f.ck.Ah fck kadiri yuck."

Huh. Binato ko kasi siya ng bulok na saging sa mukha.

"serves you right."

Teka, san ko nakuha yung saging?

"Monkey ka talaga! Ash Ethan Park! Buti nga sayo!" sigaw ko bago umalis.

Pag talaga di ako nakapagpasa lagot siya sa'kin.