MY SLAVE IS A MONSTER

Chapter 1

CHAPTER 1

6 na taon na ang nakalipas nang umalis si tatay at iniwan niya kami ni nanay na nagluluksa

Yun yung pangyayaring hinding-hindi ko malilimutan

9 years old palang ako nun nung iniwan kami ng walang kwenta kong ama

Tandang-tanda ko pa ang mga nangyari

6 years ago...

"Jerry, wag mo kaming iwan ng anak mo. Nakikiusap ako sayo. Parang awa mo na, kailangan ko namin ng anak mo. Di niya kaya ng walang ama"

"Di niya kaya o hindi mo lng kaa mag-isa?"

"Wag mo kaming iwan Jerry. Maawa ka samin"

"Pasensya na pero di ko kaya ang ganitong buhay. Ang buhay mahirap"

"Kaya naman natin yun baguhin eh. Magsisikap ako para sa atin."

"Wag na Annabeth. Bakit ko pa kailangan magtiis ng ganto kung may babae naman akong mayaman. Diba nga good news yun para sayo kasi di mo na kailngan magsikap. Yan nman ang gusto mo eh. Ang buhay mahirap. Sabagay, wala ka palang pinag-aralan---"

*slap*

"Ang kapal ng mukha mo! At ikaw? may pinag-aralan ka rin ba? WALA!! kasi mahirap ka rin katulad ko. Wag mo nga akong pagsabihan ng ganyan kasi parehas lang tayo. Mahirap! Akala mo ba na gusto ko tong buhay na ito? Hindi! Ngayon na na may anak na tayo. Jerry, may anak na tayo pero mas pinahahalagahan mo yang babae mo. Manloloko ka! Manggagamit! Wala kang puso!!"

"Syempre naman, mas pahahalagahan ko yun. Mayaman eh. Eh ikaw? Mayaman ka ba?"

*slap*

"Aba!! naparami ka na ah."

Tapos sinampal rin ni papa si mama.

Ako?

Wala akong ginawa kundi umiyak nalang habang tinitingnan kong inaapi si mama

Pero naglakas-loob akong tumayo upang harapin si papa

Sa gitna ng pang-aapi ni papa ay sumigaw ako

"TAMA NA!!"

Tumigil sila at tiningnan ako

Napaiyak ulit ako

"Tay, anong nangyari sayo?Bakit nagkaganyan ka na? Ano bang ginawa ng babaeng niyan sa tatay ko? Bakit mo sinasaktan si mama?

Umalis ka nalang kasi hindi ka na namin kailangan. Kaya namin mabuhay ng wala ka!!!"

Hindi siya umimik

Patuloy niya parin akong tinitingnan

Sa totoo lang ay hindi ito ang unang pangyayari na sinasaktan si nanay at nag-aaway sila dahil sa babae ni tatay

Maraming beses na itong naulit

Paulit-ulit nalang itong nangyayari sa amin

Halos araw-araw silang nag-aaway at halos araw-araw ring nasasaktan si nanay

Halos araw-araw may kabit si tatay

Hindi lang isa o dalawa kundi tatlo

Alam naman yun ni nanay eh.

Bago pa an sila ikinasal ay alam na ni tatay na maraming babae abg papa ko pero di lang niya pinansin kasi tanga ang nanay ko eh.

TANGA SA PAG-IBIG

At dun, patuloy kaming iniwan ni nanay

Kaya nga pinoprotektahan ko si nanay sa mga lalaki lalo na yung mga manliligaw niya

Hindi ko hahayaan si nanay na mabigo at masaktan ulit sa pag-ibig

Nagbibigay lang yan sa'tin ng problema

Kaya wala akong tiwala sa mga lalaki

Wala aking kaibigang lalaki

Nandidiri ako sa kanila

*sniff sniff*

"Nay, bakit parang mabaho"

"Anong mabaho?"

"Mabaho. Parang may sunog"

"Anong sun---" O0O "Yung niluto mo Chan-chan. Yung lugaw!" sigaw ni nanay

Agad naman akong tumakbo papunta sa kusina namin.

para namang di ako tumakbo kasi mga limang hakbang lang ay kusina na namin

0o0!!!

Ang lugaw namin..

Sunog na!

Pinatay ko agad ang apoy at kinuha ang kaldero papalayo

"eheh!! eheh!!" napa-ubo ako

(wag magrekalmo. Sound effects yan:))

"Nay,pano ba yan? sunog na ang nilugaw natin?" mangiyak-ngiyak kong sabi

"Teka lang at titingnan ko lang sa alkansya kung may pera pa ba tayo."

pumumunta si nanay sa kwarto at paglabas niya ay parang naging malungkot si nanay.

"Nay, bakit? may problema ba?" napatanong nalang ako

"Wala na kasi akong pera anak eh. Ubos na sa kakagastos natin. Wala pa naman akong trabaho"

Halos tumulo na ang luha ko pagkasabing-pagkasabi ni nanay

Anong bang gagawin ko?

Wala din naman akong trabaho

Gusto ko nang umiyak pero hindi pwede

Dapat magpakatatag ako para kay nanay

Kakayanin namin toh kahit wala na si tatay

Oo, mahirap lang kami pero kinaya parin namin na wala si tatay

Nagsa-side line lang si nanay

Kahit kaunti lang ang pera ay binu-budget parin namin iyon sa pang araw-araw

"Nay, maliligo muna ako."

"Oh, bakit? san ka pupunta?"

"Maghahanap ako ng trabaho"

"Hindi pwede. Dito ka lang at pupunta ako kina Aling Tesing. Maglalaba lang ako at baka bigyan niya ko ng pera."

"O sige po.At maghahanap rin po ako ng trabaho."

Halatang naiinis naman si mama

"Wag ka ngang!! Chan-chan, dito ka lang sa bahay at maglinis-linis"

"Eh ang liit lang ng bahay natin. ano bang lilinisin ko dito?"

Binigyan lang ako ni nanay ng pokerface

"Nay, may ilang araw pa naman ako eh. Pwede pa naman akong makahanap ng mapagkakakitaan"

"Yan nga yung problema Chan-chan eh. Malapit na ang baging school year. May limang araw nalang at babalik ka na sa pag-aaral mo."

"Oh, anong problema dun?"

"Hindi pa ako sigurado kung makaka-graduate ka ngayong taon"

0o0!!!!!!!!!!!!!!!!!!

————————————————

a/n: Yohoo!!! nakapagUD na rin ako sa wakas. Tinatamad kasi ako kaya pasensya na kung super slow akong mka pag-update:))

                  Bekah♥