Een nieuw begin(voltooid)

Gelukt?!

Pov Emily

Ik kom aan bij het weeshuis.
Het is niet heel mooi.
Het is een beetje versleten.
En het lijkt verlaten.
Als ik binnen kom zie ik kinderen.
Ze zien er niet heel erg verzorgt uit.
Ze hebben klitten in hun haar en versleten kleren.
Ziet er best zielig uit.
Opeens valt me iemand op.
Ik zie haar van achteren.
Ze heeft lang zwart/donker bruinen haren.
En heeft een mooie blauwe bloes aan die ik herken.
Zei zit er opzich wel verzorg uit.
...:aandacht nuuuuu!
Iedereen draait hun hoofd richting mij.
Ik zie het meisje niet meer ik probeer haar te zoeken maar zie haar niet.
...:dit is Emily en ze is hier nieuw veel plezier met haar.
De mevrouw die dit allemaal streng zegt duwt me naar voren.
Iedereen gaat naar hun kamer.
Ik zie het meisje snel weg rennen.
Ik wil achter haar aan gaan, maar word mij mijn trui gepakt.
Er word een kaart in mijn hander geduwd.
Op de kaart staan een paar regels.
En mijn kamer.

Als ik bij mijn kamer kom zie ik het meisje.
Ze ziet mij ook en gaat snel onder de dekens.
Waarom wilt ze mij niet zien?

Ik loop naar haar toe en doe voorzichtig de deken weg.

"DANIELLA"

Met grote ogen kijk ik haar aan.

"W-wat"
Daniella:laat me uitleggen.

Ze legde uit dat haar vader haar moeder bedrogen had en dat haar moeder met depressie ging en heel veel dronk.
Daardoor kon ze niet meer voor haar zorgen.
En belande ze hier.
En ze wilde het niet zeggen omdat ze zich schaamde.
Ik legde mijn verhaal uit.
En toen werden geroepen voor het eten.
Het was vieze drab.
Daniella zei dat het altijd is.

Ik heb heel veel tijd door gebracht met Daniella die Zondag.
En nu word ik wakker door mijn wekker.
We gaan ontbijten.

....:vandaag komen 6 mannen voor een kind kijken dus doe je mooiste kleren aan en doe liev.

Yes yes yes.

We werden geroepen door de strengen vrouw.
En we zagen een man en een vrouw staan.
Deze mensen komen ook voor een kind kijken.
De mensen leken liev maar ik moet bij de squad terecht komen.
Anders is mijn leven verpest

De mensen gingen in gesprek met mij en andere kinderen.

We staan nu in de hal afwachtend wie ze kiezen.
Iedereen wil gekozen worden.
Behalve ik!

Vol spanning wachten we.

...:Emily van aken pak je spullen je gaat mee.
Iedereen gaat teleur gesteld weg.
Ik blijf staan.
Geschokt.
Nee.
Dus het komt niet goed.
Nee ik wil niet.

Met tranen in mijn ogen pak ik mijn koffer.

Ik zie de squad ik ren naar ze toen vol tranen.

"Jongens"
"Jullie zijn te laat"
Tranen glijden langzaam over mijn wangen.
Ze staren naar mij met open mond.
De familie die mij geadopteerd heeft komt er aan.
...:kom lievie we gaan.
Tranen stromen nog steeds.
Ik zwaai de jongen uit en stap in de auto.
Is dit dan het einde?
Zie ik de jongens ooit nog?

Dit is niet het einde hoor.
Er gaan nog dingen gebeuren.
Maar ik zeg niet of het goed is of fout.
Tot weer een volgende hoofdstukkie munnn