Sing Your Dreams ~ N.H.

3.

-Nie przerywaj, pójdę otworzyć- powiedziała dziewczyna, gdy usłyszałyśmy dzwonek do drzwi. Kiwnęłam głową i zaczęłam śpiewać ostatni już refren.

Po chwili Chloe wróciła do salonu z dwoma pudełkami chińskiego jedzonka. Powoli, umierając z głodu, konczyłam piosenkę, a dziewczyna już jadła. Od razu gdy skończyłam rzuciłam się na jedzenie. No to teraz czas na Chloe. Hm... co by jej tu wybrać?

"Dream"? Ja zaśpiewałam piosenkę Image Dragon, to ona też może.

- Co wybrałaś? -pytała podekscytowana

-"Dream" -powiedziałam szczęśliwa

-Lepszej nie mogłaś znaleźć?

-Nie, a teraz stawaj tutaj i śpiewaj- rozkazałam

Dziewczyna westchnęła zawiedziona, ale wykonała moje polecenie.

-Dawaj - powiedziała - In the dark
And I'm right on the middle mark
I'm just in the tier of everything that rides below the surface
And I watch from a distance seventeen
And I'm short of the others dreams of being golden and on top
It's not what you painted in my head
There's so much there instead of all the colors that I saw

We all are living in a dream,
But life ain't what it seems
Oh everything's a mess
And all these sorrows I have seen
They lead me to believe
That everything's a mess

But I wanna dream
I wanna dream
Leave me to dream

Chloe ma naprawdę piękny głos. Nie wiem, dlaczego ja mam śpiewać więcej. Muszę ją o to spytać, tylko pewnie zaraz o tym zapomnę. Chyba kupię sobie tabletki na pamięć, bo niedługo zapomnę jak mam na imię.

****

Matko boska, to już dziś! Pierwszy dzień eliminacji! Uśmiechnięta wstałam z mojego mięciutkiego łóżka i podeszłam do szafy z ciuchami. Ubrałam czarne rurki i koszule w czerwono-czarną kratę. Rozczesałam włosy i zrobiłam lekki makijaż. Zbiegłam po schodach na dół i zjadłam najlepsze, najsmaczniejsze i najzdrowsze śniadanie: płatki. Niedługo po tym jak zjadłam mój posiłek, zadzwonił dzwonek do drzwi.

-To już dziś! - krzyknęła Chloe i zaczęła mnie tulić.

-Wiem! - obie zaczęłyśmy piszczeć jak glupie.

-Chodź, idziemy! -pociągnęła mnie za rękę i wyprowadziła na dwór .

Wsiadłyśmy do autobusu i pojechałyśmy na miejsce. W Domu Kultury spotkałyśmy wiele osób. Wszyscy biegali po parterze ciągle czegoś szukając. Stwierdziłyśmy, że pójdziemy do punktu informacyjnego czy czegoś innego. Po dosyć długich poszukiwaniach, znalazłam kartkę z rozpiską. Miałyśmy iść do pokoju 204 na ostatnim piętrze. Udałyśmy się tam przepychając przez ludzi. Gdy weszłyśmy do pomieszczenia, moim oczom ukazała się zwykła sala z rzutnikiem i tym białym prześcieradłem. Cały pokój był w ciepłych kolorach. Podłoga wyłożona była brązowymi panelami, a na ścianach panował pomarańcz. Ogólnie wystrój nie był jakiś wspaniały, zwykła czarna kanapa w rogu pomieszczenia, stolik na kawę z różnymi napojami i jedzonkiem. Jej, coś dla mnie! Na drzwiach wisiała biała kartka.

"Jeśli to czytacie, to znaczy, że znalazłyście dobry pokój. Poczekajcie tu chwilę, zaraz ktoś do Was przyjdzie i wszystko wyjaśni."

-To czekamy -powiedziałam i walnęłam się na kanapę .

Chloe tylko westchnęła i usiadła obok mnie. Czekałyśmy jakieś pięć minut zanim jakaś pani do nas przyszła.

-A więc dziewczęta - powiedziała ze szkockim akcentem - Może nie zauważyłyście, ale mamy tutaj taki jakby podsłuch, tak aby słyszeć jak śpiewacie. Macie mikrofony - podała nam urządzenia - są bezprzewodowe, więc możecie chodzić po całej sali. Wszystkie ogłoszenia będziecie słyszeć z tego głośnika - wskazała na ścianę - Ach, właśnie! Eliminacje polegają na tym, że będziecie śpiewać w trybie "battle", a osoba z najniższym wynikiem odpada. Potem zbieramy pięć par z najlepszym wynikiemi one będą śpiewać jeszcze więcej piosenek, sumujemy wszystkie punkty i para, która ma ich najwięcej wygrywa główną nagrodę. Oczywiście wszystko będzie się działo w ciągu kilku dni, ewentualnie ponad tydzień. Rozumiecie? - kiwnęłyśmy głowami na "tak" - Świetnie, to ja już zmykam. Powodzenia dziewczyny!

-Się rozgadała - powiedziałam gdy drzwi się zamknęły.

-No tak trochę -zaśmiała się Chloe.

*Uwaga, uwaga! Za chwilę zaczynamy! Proszę podejść do wyznaczonego miejsca i czekać, aż włączy się ekran!*

Zrobiłyśmy tak jak nam kazano.
Wyskoczył nam kolejny napis.

-Zagłosuj na piosenkę, powiedz numer przypisany do piosenki prosto do mikrofonu - czytała na głos Chloe - Przecież tu nic nie ma!

Nagle przed naszymi oczami pokazało się nowe okienko.

"1. History - One Direction
2. She looks so perfect - 5 Seconds Of Summer
3. Cruel - Snakehips ft. Zayn
4. Don't you dare forget the sun -get scared
5. We don't talk anymore - Charlie Puth ft. Selena Gomez"

-Co wybieramy? - spytałam.

-Emm.... "She looks so perfect"? - spytała zestresowana.

-Oki -przytaknęłam- głosujemy na numer dwa -powiedziałam do mikrofonu.

***
Hejka, a więc tym razem to ja pisze notkę! To różowe walnięte mleko. Rozdział napisany przeze mnie.
No to ten... doo... kiedyśtam.